به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از ایلام، «رضا اسدی» در سال ۱۳۴۲ در روستای سرنی از توابع شهرستان مهران در به دنیا آمد.
وی تحصیلات خود را تا سال سوم متوسطه ادامه داد اما شرکت در جبهه‌های مقدس را بر درس و مدرسه ترجیح داد و به صف رزمندگان پیوست، و در واحد‌های مختلف رزمی زرهی تخریب مهندسی موتوری و پیاده به عنوان فرمانده‌ای لایق خدمت می‌کرد.
رضا اسدی باتوجه به اینکه سال ۱۳۶۱ در منطقه مهران از ناحیه پای راست مجروح شد، اما دست از مبارزه بر نداشت.
سرانجام رضا اسدی در ۱۳ دی ۱۳۶۹ در حالی که مشغول پاکسازی میادین مین بود به درجه رفیع شهادت رسید.
بخشی از وصیت‌نامه شهید رضا اسدی:
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام الله، به یاد الله و برای الله با درود بر منجی عالم بشریت، ولی عصر (عج) و رزمندگان غیور جبهه ها که با نثار خون پاکش، درخت پربار انقلاب را آبیاری کرده و می کنند و خواهند کرد. خدایا اگر گل نیستم در گلستان زمین تو با گل‌هایی که ریشه در کوثر عشق دارند. همسایه ام، خدایا تو را به بوی خوش گل‌های گلستانت، شمیم لطفت را بر من نثارت کن، تا لیاقت دوستی اینان را بیابم، خدایا ریشه ام را به ریشه و ساق و برگ هایشان پیوند زن، تا شاید رمز پاکی و صداقت را از اینان وام گیرم و لایق گلستان تو شوم.
خدایا‌های هوی بهشت را می شنوم چه غوغایی، حسین (ع) به پیشواز یارانش آمد. چه صحنه ای، فرشتگان ندا می‌دهند که همرزمان ابراهیم، همراهان موسی، هم دستان عیسی، هم کیشان محمد (ص) هم سنگران علی (ع)، هم فکران حسین (ع) هم گامان خمینی از سنگر کربلا آمده اند. چه شکوهی! خدایا به محمد (ص) بگو پیروانش حماسه آفریدند به علی (ع) بگو شیعیانش قیامت به پا کرده اند، به حسین (ع) بگو که خونش همچنان در رگ‌ها می‌جوشد. خدایا، معبودا، بارالها! من ضعیفم و ناتوانم، دوست دارم تمام بدنم را در راه تو بدهم.
پروردگارا اگر هر روز کاروان سرخ پوش شهیدان در کوچه هامان بگذرد و نخل غم در سینه مادرانمان کاشته شود و تمامی کوچه ها و خیابان هایمان به نام شهیدان باشد و دشمن پست و فرومایه، چون شب عاشورا، آب و نان را به رویمان ببندد و خانه و کاشانمان، چون خیمه‌های حسینی در میان شعله‌های کفر جهانی بسوزد و نمرودیان، چون ابراهیم عزیز را به آتش افکندند و اطفالمان را سر ببرند، فریاد خواهیم زد که نهضت ما حسینی است، رهبر ما خمینی است. در خاتمه از کلیه دوستان و فامیل
میخواهم تا آنجا که میتوانند در جبهه شرکت نمایند و اگر نمی توانند همیشه در پشت جبهه به رزمندگان کمک نمایند. همیشه به نماز جمعه بروند که نماز جمعه مشت محکمی بر دهان دژخیمان شرق و غرب می باشد و امیدوارم در دعا‌ها هیچ وقت امام را فراموش نکنند و دعا بر جان امام را امری واحب بدانند.
انتهای پیام/
