گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس_ علی عبدالصمدی؛ پنجم جمادی الاول مقارن با میلاد با سعادت حضرت زینب کبری سلام الله علیهاست.
آن بانوی بزرگوار که پیام‌آور رشادت و شهادت کربلاییان بود. اگرچه ایشان پیش از حماسه‌ی بزرگ کربلا نیز همواره در عرصه‌های مختلف اجتماعی حضور داشتند، اما پس از واقعه‌ی عاشورا نقش آن حضرت بیش از پیش مورد توجه محبان و حتی دشمنان اهل بیت قرار گرفت.
ایشان از یکسو تیمارگر زخم جسم و روح بازماندگان قیام کربلا بودند و به آن‌ها دلداری می‌دادند و از سویی دیگر با ایراد خطبه و سخنرانی‌های شیوا و جسورانه‌ی خود در بارگاه ظلم و جور فساد یزید، نقشه‌های شوم امویان را نقش بر آب می‌کردند.
حضرت زینب علیها السلام با ایراد چنین خطبه‌ها و سخنرانی‌هایی توانستند جلوی انحراف و تحریف قیام عاشورا را بگیرند و از فرصت‌های مختلف جهت احیاء ارزش‌های نهضت امام حسین (ع) دفاع می‌کردند.
از سویی دیگر ایشان وظیفه خود می‌دانستند تا در ایام بعد شهادت برادر بزرگوار و یاران با وفای ایشان از امام زین العابدین علیه السلام که در بیماری به سر می‌بردند مراقبت و پرستاری کنند. به دیگر سخن، مراقبت‌ها و پرستاری‌های ایشان بود که زمینه ساز ادامه‌ی راه امامت توسط امام سجاد علیه السلام شد.
به طور خلاصه نقش حضرت زینب علیها السلام پس از نهضت عاشورا به دو بخش عمده تقسیم شد: نخست زنده نگه داشتن ارزش‌های حسینی از طریق ایراد سخنرانی و خطبه‌های شورانگیز در موقعیت‌های مختلف بالاخص در درون دربار یزید و دوم آماده ساختن امام سجاد علیه السلام جهت ادامه‌ی طریق امامت.
حق طلبی و احقاق حق از ویژگی‌های بارز شخصیت والای حضرت زینب سلام الله علیهاست. ایشان هرگز از مبارزه با خلفای خونریز بنی امیه دست نکشیدند و تا آخرین نفس علیه ظلم و فساد دستگاه خلافت اموی ایستادگی کردند.
سیره و روش و منش آن حضرت درس آموز مقاومت زنان در برابر حکومت‌های فاسد در اعصار بعد شد. به دیگر کلام بانوان با الهام گرفتن از رفتار و کردار و گفتار ایشان توانستند جلوی استکبار حاکمان ظالم ایستادگی کنند و بعضا بسیار قوی‌تر از مردان در عرصه‌های مبارزاتی ظاهر شوند.
انتهای پیام/۱۳۳
