گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس ـ رسول حسنی؛ «۶۴۱۰ روز اسارت» به کارگردانی «زهره نجف‌زاده» از آثار راه یافته به شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» است که در بخش شهید آوینی به نمایش درآمد.
این فیلم روایتی است از زندگی و اسارت شهید حسین لشگری، وی که سندی گویا از تجاوز رژیم بعث عراق به ایران است؛ لشگری پیش از آغاز رسمی جنگ تحمیلی اسیر می‌شود و به عنوان آخرین نفر از اسرا آزاد می‌شود. اما آزادی این آزاده پایان آلام او نیست و تا پایان عمر نمی‌تواند از لحظات سختی که تجربه کرده است رها شود.
تجربه دیدن «۶۴۱۰ روز اسارت» آزمون سختی برای مخاطب است تا حدی که به اندازه ۸۰ دقیقه می‌تواند از یک سو اسارات شهید لشکری و از سوی دیگر چشم‌انتظاری و بلاتکلیفی «منیژه لشگری» همسر این آزاده را لمس کند. سینمای ایران به شدت نیازمند آثاری از این دست و حمایت از سازنده آن است انتظاری که متاسفانه بنا به عادت مألوف برآورده نخواهد شد.
«۶۴۱۰ روز اسارت» بیش از یک تلنگر ساده و مانند یک فریاد اما فریادی در گلو مانده در برابر مخاطب جلوه می‌کند و زوایه تازه‌ای از دفاع مقدس به روی بیننده فیلم باز می‌کند. کارگردان هر چند تلاش کرده تا فیلم واجد ارزش‌های استنادی باشد اما محدود بودن مصاحبه شوندگان قدری از این ویژگی کاسته است همین طور تصاویری که بین تصاویر مصاحبه شوندگان استفاده شده به لحاظ بصری آزار دهنده است و تا حدودی تمرکز مخاطب را بین می‌برد.
با این همه «۶۴۱۰ روز اسارت» در فقر تولید آثار فرهنگی با محوریت دفاع مقدس مغتنم است و می‌توان به غمض عین به آن نگاه کرد.
انتهای پیام/ 161
