گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: روز گذشته شنبه ۶ اسفندماه سالروز کشتار بیش از ۲۹ فسلطینی و زخمی شدن ۱۵۰ نفر دیگر در جریان اقامه نماز جمعه در «حرم ابراهیمی» واقع در شهر «الخلیل» است. واقعه‌ای که با گذشت چیزی نزدیک به سه دهه از این اقدام تروریستی همچنان در اذهان، یاد‌ها و خاطرات مردم فلسطین و مسلمانان منطقه و کشورهای اسلامی باقی مانده است.
ماجرا از آنجایی آغاز شد که بامداد روز جمعه ۲۵ فوریه سال ۱۹۹۴ که برابر با ۱۵ ماه مبارک رمضان بود «باروخ گولدشتاین» پزشک یهودی با همدستی تعدادی از شهرک‌نشینان صهیونیست و با کمک گرفتن از شماری از نظامیان رژیم صهیونیستی با به رگبار بستن نمازگزاران فلسطینی که در «حرم ابراهیمی» مشغول اقامه نماز صبح جمعه بودند ۲۹ فلسطینی را به شهادت رسانده و چیزی در حدود ۱۵۰ نفر دیگر را هم مجروح کردند.
اما زمانی به اوج وحشیگری و جنایت صهیونیست‌ها پی می‌بریم که بدانیم به رگبار بستن نمازگزاران فلسطینی پایان این ماجرا تلخ و شوک‌آور نبود. زیرا بعد از روی دادن این واقعه نوبت به نظامیان صهیونیست رسید تا با بستن درب‌های حرم ابراهیمی بر روی نمازگزاران فلسطینی مانع خروج آن‌ها از این مکان مقدس شدند تا هیچ کسی نتواند از این واقعه جنایتکارانه و تروریستی جان سالم به در ببرد.
پس از ارتکاب این جنایت شنیع از سوی صهینیست‌ها، فلسطینیان اقدام به تشییع پیکر شهدای نمازگزار خود کردند، اما در کمال تعجب مجددا نامیان صهیونیست با آتش گشودن بر روی مردمی که برای حضور در این مراسم و تشییع شهدای نمازگزار به این محل آمده بودند تعدادی زیادی را مجددا به خاک و خون کشیده و آن‌ها را به شهادت رساندند. بر این اساس روی هم رفته مجموع شهدای فلسطینی به عددی ۵۰ شهید افزایش پیدا کرد.
البته برای درک و فهم هرچه بهتر اقدام تروریستی و جنایتکارانه صهیونیست‌ها در کشتار نمازگزاران فلسطینی باید به یک موضوع بسیار مهم و حساس توجه کنیم و آن سعی و تلاش فراوان سران و مقامات رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی مسجد ابراهیمی است. در واقع با توجه به اینکه این مسجد ارزش بسیار فراوانی برای یهودی‌ها دارد شاهد هستیم که تلاش فراوانی را برای یهودی سازی آن انجام داده و همچنان هم می‌دهند.
در حقیقت صهیونیست‌ها از دیرباز تا امروز همواره به دنبال تصاحب و سیطره بر مسجد ابراهیمی بودند و در راستای این موضوع همیشه قصد داشتند تا این مسجد را بر روی فلسطینیان و نمازگزاران فلسطینی ببندند. امری که با امروز و با گذشت چیزی نزدیک به سه دهه از این رویداد و واقعه جنایتکارانه همچنان به حقیقت نپیوسته است.
اما این واقعه ابعاد دیگری هم دارد که بهتر است به ان پرداخته و وجوح مختلف آن را بیشتر مورد واکاوی بررسی قرار بدهیم. بر این اساس یکی دیگر از ابعاد کشتار نمازگزاران فلسطینی در مسجد ایراهیمی را می‌توان نقض واضح و صریح قوانین بین‌المللی و جنایت علیه ادیان آسمانی دانست. در حقیقت اگر این واقعه را از این منظر مورد کنکاش قرار بدهیم خودمان را با دین‌ستیزی عیان و آشکار توسط صهیونیست‌ها روبرو می‌بینیم که غیرقابل قبول بوده و باید از سوی نهاد‌های جهانی پیگیری شود.
از طرف دیگر باید این هشدار را به سران و مقامات تل‌آویو داد که آن‌ها همچنان که نتوانستند در طول بیش از ۶۰ سال اخیر حقایق تاریخی را در جهت نیل به اهداف و برنامه‌های خود که همانا یهودی سازی سرزمین‌های فلسطینی است تحریف کنند در آینده هم نخواهند توانست به این هدف و رویای شوم خود دست پیدا کنند و در این راستا هم هیچگاه نخواهند توانست مسجد ابراهیمی را یهودی کرده و آن را از چنگال مسلمانان بیرون بیاورند.
در پایان باید گفت هم اکنون وظیفه بسیار و مهم سنگینی بر روی دوش تک تک مردم فلسطینی به خصوص جوانان و مبارزان فلسطینی است، زیرا آن‌ها باید با اتحاد و حمایت از یکدیگر ضمن اینکه بین خود همبستگی قابل قبول و دفاعی را ایجاد کنند به دفاع از حقوق حقه خود پرداخته و یکدیگر را برای دفاع از حق و حقوق سرزمینی خود و همچنین مقدسات دینی و آئینی سرزمین خود در برابر اسلام ستیزی صهیونیست‌ها دفاع کنند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
