به گزارش دفاعپرس از قم، دعا برای مرزداران از امام زین العابدین (ع) یکی از متون اصیل دینی برگرفته از دعای ۲۷ صحیفه سجادیه است.
امام سجاد (ع) در این دعا، از خداوند منان برای مرزداران قوت و تایید و برای دشمنانشان خواری و دلت طلب میکند.
فرازهایی از متن دعای آن امام همام برای مرزداران با ترجمه حجت الاسلام حسین انصاریان به شرح ذیل است:
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و سرحدّات و مرزهای مسلمانان را به عزّتت پاس دار و نگهبانان مرزها را به قوّتت تأیید کن و عطایای ایشان را به توانگری بیپایانت سرشار ساز.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست، و بر شمار ایشان بیفزا و اسلحه و جنگافزارشان را بُرّائی ده و حوزه آنان را محافظت فرما و جوانب جبهه آنان را محکم و نفوذناپذیر گردان و جمع آنان را یکدل و هماهنگ نما و کارشان را روبهراه کن و آذوقه شان را پیاپی برسان و خود به تنهایی مؤونه آنان را کفایت نما و به نصرت خود تقویتشان فرما و به صبر یاریشان ده و ایشان را چارهجوییهای دقیق بیاموز.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و آنان را به آنچه نمیدانند معرفت ده و از آنچه بیخبرند آگاهشان ساز و به آنچه بینش ندارند بینش عطا کن.
بارخدایا بر محمد و آلش درود فرست و به هنگام برخورد با دشمن یاد دنیای دلفریب را از خاطرشان ببر و اندیشههای مال فتنهانگیز را از دلهاشان محو کن و بهشت را نصبالعین آنان قرار ده و آنچه را که در بهشت فراهم آوردهای از مساکن ابدی و منازل کرامت و حوریان زیباروی و نهرهای روان با آشامیدنهای رنگارنگ و درختانی بارور با میوههای گوناگون در برابر دیدگانشان جلوه ده، تا هیچکدام از آنان آهنگ پشتکردن به دشمن ننماید و فکر گریز از هماورد را به خاطر نگذراند.
بارخدایا بدین وسیله دشمنانشان را در هم شکن و دست قدرت آن بیخبران از حق را از ایشان کوتاه کن و بین دشمن و جنگافزارشان جدایی افکن، و بندهای دلشان را بگسل و میان آنان و زاد و توشهشان جدایی انداز و در راهها سرگردانشان ساز و از مقصد گمراهشان کن و کمک و مدد را از آنان قطع فرما و از تعدادشان بکاه و دلشان را پر از رعب و وحشت کن و دستشان را از فعالیت علیه مرزداران بازدار و زبانشان را از سخن بر علیه آنان قطع فرما و با شکست دشمن، جمع پشت سر ایشان را متفرق کن و به واسطه شکست اینان پیروانشان را از ادامه جنگ بازدار و با خواری و زبونی آنها طمع کسانی را که پس از آنها آیند قطع ساز.
الهی بدانچه از تو خواستیم قدرت و تدبیر اسلامیان را نیرو بخش و شهرهایشان را استواری ده و اموالشان را فزونی بخش و خاطرشان را از جنگ با دشمن برای بندگی خودت و از کارزار باآنان برای خلوت و راز و نیاز با خودت آسوده کن، آنچنان که در سراسر زمین جز تو پرستش نشود و احدی از آنان جز برای تو صورت به خاک نسایند.
بارخدایا مشرکان را به مشرکان گرفتار ساز تا از دستیابی بر سرزمینهای مسلمانان بازمانند و آنان را با کاستن عددشان از کاستن مسلمین بازدار، و رشته اتحادشان را بگسل تا از همدستی بر علیه مسلمانان بازمانند.
الهی دلهاشان را از آرامش تهی ساز و بدنهاشان را از توانایی بیبهره کن و دلهاشان را از چارهجویی غافل ساز، و اعضایشان را در هماوردی با رجال مسلمانان سست گردان و از زد و خورد با قهرمانان اسلامی در دلشان هراس افکن و سپاهی از ملائکهات را بر آنان برانگیز تا بر آنان عذاب بارند، چنانکه روز بدر کردی، و به نیروی خود بنیانشان را برکنی و شوکتشان را ریشهکن سازی و جمعیتشان را پراکنده نمایی.
الهی هر رزمنده از اهل آیین تو که با آنان نبرد کند و هر مجاهد از پیروان سنّت تو که با آنان جهاد نماید، تا دین تو برتری یابد و حزب تو نیرومندتر شود و بهره دوستانت افزون گردد، پس آسانی نصیبش کن و کار را بر او سهل فرما و وی را به رستگاری رسان و همنشینان او را نیکو برگزین و پشت وی را قوی کن و درآمدش را فراوان نما و او را از نشاط و خرّمی کامیاب ساز و آتش شوق (به خانمان) را در دلش فرونشان و او را از غم تنهایی پناه ده و یاد همسر و فرزندان را فراموشش کن و حسن نیت را برایش بگزین و عافیتش را خودت به عهده گیر و سلامت را همراهش ساز و او را از ترس نگه دار و وی را جرئت ده و نیرومندی را روزیاش کن و او را به نصرت خود تأیید فرمای و سیره و سنن اسلامی را به او بیاموز و راه صواب در داوری را به او بنمای و ریا را از او دور کن و از عشق به شهرت و آوازه خلاصش فرما و فکر و ذکر و مسافرت و اقامتش را در راه خود و برای خود قرار ده
و وقتی که با دشمنت که نیز دشمن اویند به مصاف ایستد عدد ایشان را در چشم او اندک نمای و شأن و مقامشان را در دل او کوچک ساز و او را بر دشمنان پیروزی ده و دشمن را بر او پیروزی مده و اگر زندگی او را به نیکبختی پایان دادی و شهادت را سرنوشت او ساختی، شهادتش را زان پس قرار ده که دشمنت را ریشهکن ساخته و اسارت آنان را به رنج و تعب افکنده و پس از آنکه اطراف مرزهای مسلمانان امنیت یافته و دشمنت هزیمت کرده باشد.
بارخدایا و هر مسلمانی به وقتی که جنگجو در میدان جنگ است و مرزدار به مرزداری مشغول است به امور خانه آنان رسیدگی کند، یا در نبود او به کفالت خانوادهاش برخیزد، یا او را به قسمتی از مال خود یاری دهد، یا او را به سازوبرگ جنگ مدد رساند، یا همّت او را به نبرد با دشمن برانگیزد، یا در روی او دعای خیر کند، یا حرمتش را در نبود وی رعایت نماید، به او نیز اجر همان رزمنده را وزن به وزن و مثل به مثل عنایت کن، و عمل او را پاداشی نقد ببخش که بدون درنگ سود کار خیری را که پیشاپیش فرستاده و شادی خاطری که نتیجه کار اوست در همین دنیابه چنگ آورد، تا آنکه فرا رسد زمان آن فضل و پاداشی که بر او روا داشتهای و کرامتی که برای او آماده ساختهای.
بارخدایا هر مسلمانی که امر اسلام او را مهم آید و از اجتماع اهل شرک در برابر ملت اسلام غصهدار شود، تاجایی که قصد جنگ کند، یا آهنگ جهاد نماید، ولی ضعف و ناتوانی او را خانهنشین کند، یا تنگدستی کارش را کند سازد، یا حادثهای تصمیم او را به تأخیر اندازد، یا در برابر ارادهاش مانعی قرار گیرد، پس نامش را در زمره عابدان بنگار، و ثواب مجاهدان را بر او حتمی گردان، و وی را در زمره شهیدان و صالحان قرار ده.
انتهای پیام/