بهترین کادو

به گزارش دفاع‌پرس از مشهد، «دانیال رضازاده» یکی از پنج بسیجی مدافع امنیت بود که پنجشنبه ۲۶ آبان در جریان به تعطیلی کشاندن بازار توسط شماری از اراذل و عوامل آشوبگر در محدوده چهارراه «حر عاملی» مشهد به صورت ناگهانی مورد حمله یکی از اغتشاشگران قرار گرفت و با ضربات چاقو به شهادت رسید.

دوستان شهید رضازاده در سالروز تولد این شهید مدافع امنیت و روز جوان، با دلنوشته‌ای عواطف و احساسات خود را ابراز کردند که در ادامه متن این دلنوشته را می‌خوانید.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

همه نشسته‌ایم، سکوت برقرار است، نفس‌ها را در سینه حبس می‌کنیم، شمع روشن می‌شود، حواسمان هست که شمع روی کیک نریزد، هیجان زده‌ایم. جای یک نفر خالیست، هرچه زنگ می‌زنیم بَرنمی‌دارد اما قول داده که خودش را می‌رساند، مطمئنیم که قولش مردانه است، هرکجا باشد می‌رسد. دانیال از دور، از پشت درختان، سبز می‌شود و به سمت ما می‌آید، با همان لباس‌های کارش، با چشمانی خسته، ما را که می‌بیند گل از گلش می‌شکفد با لبخندی ساده و پر محبت بدرقه‌مان می‌کند، چقدر دلمان برای لبخندهایش تنگ شده بود.

از همه تشکر می‌کند و کنار کیک تولدش می‌نشیند. حسین هم بلافاصله از راه می‌رسد. ببخشیدی می‌گوید و کنار دانیال آرام می‌گیرد. شوخی‌هایش شروع می‌شود، می‌خواهد کیک را به صورت دانیال بزند، همه می‌خندند...

ناگهان با صدایی چشم‌هایم را باز می‌کنم، از فکر و خیال اینکه اگر دانیال زنده بود، بیرون می‌آیم، باد سردی روی سنگ قبرها می‌وزد، هنوز صدای خنده‌های دانیال در گوشم است، اگر الان بود...! بغض و داغی پرافتخار بر گذشته با دانیال رضازاده بودن بر دلمان سنگینی می‌کند.

جمعه تولد دانیال است. هیچگاه به ذهن‌مان خطور نمی‌کرد که تولدش امسال در قطعه شهدا باشد! اگر می‌دانستم، هر روز برایش جشن می‌گرفتیم، برای کار بزرگی که در آینده می‌خواهد انجام دهد، هر روز با او در ارتباط بودیم شاید بعد از شهادتش دستگیرمان بشود. شاید اسرار بنده خوب خدا بودن را به ما یاد بدهد. حالا کادو برایش چه بیاوریم؟

چه چیزی پیدا کنم که در شأن او باشد؟ فکر کنم باز هم باید مانند همیشه خودش مرا مهمان کند. نشان دهد راه درست کادو گرفتن از امام خوبی‌ها را. بگوید چگونه بهترین کادو که همان شهادت باشد را از امام بگیریم؟ خودش برایمان تفسیر کند که «رو کسی به جز حسین (ع) حساب نکن» یعنی چه؟ ...

به تولد امسال دانیال فکر می‌کنیم، چقدر خوشبخت شده است! دانیالی که کنار ما بود، با ما رفت و آمد داشت، مانند ما کار و بار روزانه‌اش را انجام می‌داد اما چه کار کرد که خدا خریدش؟ چون همه ما روزی می‌میریم و روزگار، بارها بارها از تاریخ تولدمان می‌گذرد، اما انسان‌های نیکنام مانند او و حسین، همیشه در تاریخ جاودانه‌اند و در روز تولدشان، دل‌هایی آن‌ها را به خوبی یاد می‌کنند.

انتهای پیام/