هزینه صدمات پایتخت نشین ‌ها به شهر چقدر است؟

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، وندالیسم نامی آشنا برای عده ای و نا آشنا برای عده ی دیگر، چراکه وقتی از مردم معنی کلمه وندالیسم را می پرسیم اظهار بی اطلاعی می کنند.

موسی پسر 30 ساله ای که ساکن منطقه 16 است در پاسخ به سوال ما که آیا میدانی وندالیسم چیست؟ می گوید: خیر و از من می خواهد که برایش توضیح دهم که معنی این کلمه چیست و من در پاسخ به او می گویم، وندالیسم تخریب عمومی شهر است که توسط عده ای از شهروندان انجام می شود.

سحر دختر 24 ساله ای که دانشجوی رشته ی معماری است در پاسخ به سوال ما در خصوص اینکه میدانی وندالیسم چیست؟ می گوید: عده ای از مردم بدون اینکه بدانند به وسایل عمومی شهر مثل میز و صندلی خیابان ها صدمه می زنند که از نظر من نوعی بیماری محسوب می شود.

سالهاست که بلایی به نام وندالیسم (تخریب عمومی) بلای جان شهرها و بناهای تاریخی ارزشمند کشورمان شده و کسی جز خود مردم نمی توانند کشور را از این بلا نجات دهند.

وقتی کارگری را در حال کندن کاغذهای تبلیغاتی از روی دیوار دیدم سوالی ذهنم را مشغول کرد، آقا هر روز این کار را انجام می دهی؟ وی که خود را احسان 32 ساله معرفی می کند می گوید: بله، متاسفانه در روز چند بار این کار را انجام می دهم.

از او می پرسم چرا این همه ناراحت و خسته به نظر می رسی؟ وی می گوید: از مردمی که انگار زیبایی شهر برایشان اهمیتی ندارد ناراحت هستم همیشه آنها از کارهای عده ای از ما گله می کنند اما امروزه من و همکارانم از آنها ناراحت هستیم.

هر روز شاهد چسباندن تبلیغات زیادی توسط عده ای از شهروندان بر در و دیوار شهر هستیم بدون آنکه فکر کنیم آنها می توانند بدون چسباندن کاغذ به در و دیوار هم تبلیغات خود را انجام دهند.

در خردادماه سال گذشته بود که تیتر خبری "16 هزار میلیارد هزینه نگه داشت شهر تهران است" عده ای را متعجب زده کرد چرا که رقمی باور نکردنی برای شهروندان بود.

کامبیز مصطفی پور دبیر همایش و مدیر اجتماعی فرهنگی و مرکز مطالعات برنامه ریزی شهر تهران در نخستین نشست تخصصی "وندالیسم در شهر تهران" گفت: در 20 سال گذشته هزینه نگه داشت شهر تهران 5 هزار میلیارد بوده که امروزه به 16 هزار میلیارد افزایش یافته است.

وی افزود: معاونت حمل ونقل ترافیک در بحث وندالیسم نگران تخریب صندلیها، پردهها و شیشههای اتوبوسها و همچنین تخریب ایستگاه اتوبوس و تاسیسات پایانه ها است که توسط شهروندان انجام میشود.

مصطفی پور اظهار داشت: سازمان زیباسازی و مدیریت پسماند و سازمان پارک وفضای سبز نگران از بین رفتن اموال عمومی هستند به همین منظور برای جلوگیری از این امر باید یک تصمیم جدی گرفت چراکه 30درصد هزینههای سازمان زیباسازی صرف وندالیسمی مانند دیوار نوشتهها، نقاشیها روی دیوار و هک کردن اشکال بر روی اموال عمومی، مبلمان شهری و شعار نوشتههایی که مدام باید پاکسازی می شود.

وی ادامه داد: در بخش مدیریت پسماند دیده شده که سطلهای زباله را آتش زده، در سازمان پارکها از چیدن گل و گیاه و آسیب به درختان تا تخریب سرویس بهداشتی و آبخوریها و همچنین در میادین میوه و تره بار و تخریب وسایل آتش نشانی و سرقت کابلهای برق را در حوزه وندالیسم شاهد هستیم و قطعا این اتفاقات هزینه بالایی برای شهرداری در پی دارد.

دبیر همایش و مدیر اجتماعی فرهنگی و مرکز مطالعات برنامه ریزی شهر تهران با تاکید بر اینکه در سالهای آینده وندالیسم رشد چشمگیرتری در شهر خواهد داشت، گفت: با این رشد هزینههای بیشتری برای نگهداشت شهر باید پرداخت شود، بنابراین قبل از آن باید با آگاهی و ارتقای سرمایه و مشارکت اجتماعی مردم بخشی از این وندالیسم را کنترل کرد، اگر مردم احساس تعلق در محله خود داشته باشند جرات تخریب نخواهند داشت به همین دلیل شهرداری در این زمینه باید اعتماد و آگاهی را بیشتر در محله گرایی تقویت کند.

مصطفیپور با اشاره به هزینه شهرداری برای پاکسازی وندالیسم، معتقد است: هزینههای شهرداری به دو مورد هزینههای توسعهای و نگهداشت تقسیم میشود و متاسفانه تفکیک جزئیتر نشده است به همین منظور هزینه واحدی که شهرداری صرف پاکسازی وندالیسم میکند، مشخص نیست.

مسعود کوثری،معاون دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران به موضوع آنومی اجتماعی و وندالیسم شهری پرداخت و گفت: یکی از موضوعات امروز رو به رشد شهر تهران بحث وندالیسم است که همان تخریب کردن اموال عمومی کشور تعریف میشود.

وی با بیان اینکه در جامعه ایران اکنون زنگ خطر آنومی اجتماعی به صدا درآمده است، تاکید کرد: آنومی یک متغیر اجتماعی مانند وندالیسم است که مشکل بزرگی برای کشور به شمار میرود و باید هر چه زودتر آن را حل کرد.

امروزه در شهر تهران و دیگر شهرهای ایران عده ای از شهروندان به دلایل مختلف اموال عمومی شهر، آثار و بناهای تاریخی ارزشمند شهر را بدون توجه ای به حقوق دیگران به نابودی می کشانند.

حسن ایمانی جاجرمی مدیر شهری وندالیسم و استاد دانشگاه در خصوص پدیده وندالیسم گفت: تلاش کنیم که منافع عمومی را قربانی پول نکنیم زیرا که وندالیسم در کشور برای دولت هزینههای زیادی دارد که هر ساله درصدی از این بودجه صرف زیباسازی ، نمای شهری و اموال عمومی میشود.

علیرضا محسنی تبریزی، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در خصوص وندالیسم می گوید: برای از بین بردن وندالیسم باید راهکارهای کلی انجام شود به این دلیل که بیشترین آمار تخریب شهر تهران درحال حاضر در روزهای جمعه اتفاق میافتد به همین منظور باید اقدامات کلی برای حل مشکل تخریب عمومی در کشور انجام شود تا دیگر شاهد وندالیسم در دولت نباشیم.

سعید معیدفر، استاد دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران وعضو هیئت علمی با بیان اینکه وندالیسم به عنوان یک مسئله اجتماعی شهری که امروزه مشکل دولت شده است، می گوید: برای حل وندالیسم مردم باید تلاش کنند مشکلات دولت را از مشکلات و مسائل خود بدانند و برای رفع آن اقدام کنند.

ابراهیم مقدم روانشناس در خصوص افرادی که باعث تخریب اموال عمومی شهر می شوند، می گوید: کسانی که دارای روحیه بزهکار هستند در طبقه وندالیسم قرار دارند که این افراد تمایل زیادی به کنده کاری دارند و براساس یافته ها پسران نوجوان و جوان بیش از دختران به وندالیسم یا نوعی خشونت روی می آورند.

وی درباره طبقه اجتماعی وندال ها معتقد است: وندال ها به طبق خاص تعلق ندارند و محدود به محل خاصی از شهر نمیشوند و یک خرابکار اعمال ناهنجار خود را در همه جای شهر به نمایش میگذارد و محدودیتی برای آسیب زدن به فضای عمومی ندارد.

گفتنی است که وندالیسم بهمعنای تخریب کنترلنشده اشیاء و آثار فرهنگی باارزش یا اموال عمومی است که یک ناهنجاری اجتماعی به حساب میآید و دلایل متعددی برای آن عنوان میکنند. وندالیسم را در زمره انحرافات و بزهکاریهای جوامع جدید دستهبندی میکنند و آن را عکسالعملی خصمانه و واکنشی کینهتوزانه نسبت به برخی از فشارها، تحمیلات، ناملایمات، اجحافها و شکستها تحلیل میکنند.

یکی از نابهنجاریها گرایش جوانان به تخریب است، که در نوع خود میتواند شامل تخریب اموال عمومی، فضای سبز، جادهها، دیوارها، ... باشد. کسی را که دست به چنین کارهایی میزند در اصطلاح جامعهشناسان "وَندال" میگویند، و گرایش به اینگونه تخریبها وندالیسم نامیده میشود. تخریب اموال عمومی از سوی جوانان و نوجوانان دارای عوارض و پیامدهای مادی و معنوی است. اما در نگاه دقیقتر به این قضیه، میتوان ابعاد عوارض انسانی را بسیار فراتر دید. بنابراین، با توجه به اینکه اکنون بهدفعات شاهد تخریب اموال عمومی هستیم، تخریب اموالی مانند کیوسکهای تلفن، اتوبوسها، کندن جادهها، خرابکردن دیوارها، شکستن شیشههای مغازهها و بههمریختن ورزشگاهها از سوی جوانان و نوجوانان در زمره وندالیسم بهشمار میروند.

به گزارش یک سایت خبری، در ایران بر اساس ماده 677 قانون مجازات اسلامی، هر کس عمدا اشیای منقول یا غیرمنقول متعلق به دیگری را تخریب یا به هر نحو، کلا یا بعضا تلف کند یا از کار بیندازد، به حبس از 6 ماه تا سه سال محکوم می شود. درباره ی تخریب اموال عمومی قانونگذار برای برخی انواع وندالیسم تا ۱۰ سال مجازات حبس در نظر گرفته است.

امروزه ما در گوشه و کنار شهر تهران شاهد نصب کاغذهای تبلیغاتی بر روی دیواره ها، پل های هوایی، ایستگاه های بی آرتی و غیره هستیم که از بین هر کدام از این ها هزینه های سنگینی برای دولت و یا بهتر بگویم برای خودمان دارد به همین دلیل کاش در هنگام تخریب اموال عمومی شهرمان کمی بیشتر فکر کنیم و به این بیاندیشم که شهر زمانی می تواند به ما آرامش دهد که زیبایی در آن وجود داشته باشد.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان