به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، روز سه‌شنبه باشگاه اسرای فلسطین از شهادت «خضر عدنان» اسیر فلسطینی پس از اعتصاب غذای ۸۷ روزه در اردوگاه اسرای در بند رژیم صهیونیستی خبر دادند.
خضر عدنان ۴۴ ساله از ساکنان شهرک عرابه در جنین بود که به دلیل عضویت و فعالیتش در جنبش جهاد اسلامی فلسطین در کرانه باختری بیش از ۱۲ بار بازداشت شد.
عدنان که سابقه مبارزاتی بسیاری در راه آزادی فلسطین از اشغال رژیم صهیونیستی را در کارنامه دارد در حالی به هم‌رزمان شهیدش پیوست که در خصوص شهادت او چند نکته قابل توجه است:
نخست؛ عدنان هم‌چون هزاران فلسطینی ـ آمار‌ها رقمی بالغ ۴ هزار و ۹۰۰ زن و مرد را نشان می‌دهد که ۷۰۰ نفر آن‌ها بیمار هستند ـ نه زندانی که اسیر رژیم صهیونیستی بوده و مراکز نگه‌داری آن‌ها نه زندان که اردوگاه اسرا است.
وفق قوانین بین‌المللی، زندانی به افرادی گفته می‌شود که در قلمرو حاکمیتی و سرزمینی مشروع یک دولت به دلیل جرم و تخلف بازداشت شده و در دادگاه محاکمه و در مکانی به نام زندان دوران محکومیت خود را سپری می‌کنند، حال آنکه فلسطینی‌های ساکن غزه، کرانه باختری و قدس، اراضی ۶۷ و ۴۸ نه در حوزه اختیارات رژیم صهیونیستی بلکه در قلمرو سرزمینی به نام فلسطین هستند و رفتار آن‌ها نه اقدام مجرمانه بلکه دفاع مشروع در برابر تجاوز متجاوز است.
بر این اساس؛ هرگونه بازداشت این افراد به منزله اسارت آنهاست و رژیم صهیونیستی وفق قوانین چهارگانه ژنو، قوانین مربوط به اسرای جنگی و رفتار‌های بشردوستانه، منشور ملل متحد، اعلامیه حقوق بشر، مصوبات شورای امنیت درباره فلسطین، مصوبات شورای حقوق بشر سازمان ملل و کنوانسیون‌های بین‌المللی موظف به رعایت حقوق این افراد به عنوان اسیر جنگی و به‌ویژه حفظ جان آن‌ها تا زمان آزادی است.
بدیهی است که خضر عدنان نیز نه یک زندانی بلکه یک اسیر بوده که رژیم صهیونیستی موظف به تامین جان و ارائه خدمات درمانی به او بوده و شهادت او یعنی زیر پا گذاشتن قوانین بین‌المللی که تعمدا برای به شهادت رساندن او صورت گرفته است.
چنانچه قوانین مذکور صراحت دارند، نهاد‌های بین‌المللی موظف به رسیدگی به پرونده شهادت او و بازخواست و مجازات رژیم صهیونیستی به دلیل نقض قوانین جنگی، نسل‌کشی و زیر پا گذاشتن قوانین بشردوستانه است.
الزام این واکنش زمانی بیشتر می‌شود که از همان ابتدای اسارت عدنان، بسیاری از نهاد‌های فلسطینی به رژیم صهیونیستی درباره وخامت وضعیت جسمی او هشدار داده بودند، چنانچه «تامر الزعانین» سخنگوی رسانه‌ای مؤسسه فلسطینی «مهجة القدس» هشدار داده بود که وضع جسمانی خضر عدنان به شدت وخیم است و او در حال حاضر از نوشیدن آب خودداری می‌کند.
باشگاه اسیران فلسطینی روز چهارشنبه گذشته نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد که دادستانی رژیم صهیونیستی پس از ارائه کیفرخواست علیه خضر عدنان، خواستار حبس ۴ ساله این اسیر شده است.
کمیته‌های مقاومت فلسطین هم با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده بودند: ادامه بازداشت عدنان، به منزله تلاش برای از بین بردن او است.
با توجه به این هشدار‌ها شهادت او را به صراحت می‌توان بخشی از طراحی صهیونیست‌ها برای نسل‌کشی فلسطینی‌ها دانست که به واسطه آن جان هزاران اسیر فلسطینی در معرض تهدید قرار دارد.
مسئولیت صهیونیست‌ها در قبال شهادت عدنان به عنوان یک اسیر چیزی نیست که با فرافکنی و یا رفتارهایی، چون تجاوز نظامی به حلب سوریه بتواند از آن شانه خالی کرده و افکار عمومی را از آن منحرف سازد.
دوم؛ مدت زمان اعتصاب غذای خضر عدنان در اردوگاه اسرا ۸۷ روز بوده، حال آنکه در این مدت کشور‌های غربی مدعی حقوق بشر، شورای حقوق بشر و سازمان ملل در برابر این مسئله به رغم هشدار‌های گسترده فلسطینی‌ها در باب وضعیت جسمی او، سکوت کرده و با رفتار خود عملا در جنایت رژیم صهیونیستی مشارکت کرده‌اند.
اکنون این سوال مطرح است که این مدعیان حقوق بشر که در قبال زندانی شدن و اعدام تروریست‌ها، قاچاقچیان مواد مخدر و... اشک تمساح می‌ریزند، چگونه است که در برابر اعتصاب غذای حقیقی خضر عدنان و صد‌ها اسیر فلسطینی سکوت کرده‌اند.
این رفتار تهوع‌آور در قبال شهادت «شیرین ابوعاقله» زن خبرنگاری که با شلیک مستقیم و تعمدی نظامیان رژیم صهیونیستی به شهادت رسید نیز انجام شد و این جماعت به سادگی از کنار آن گذشتند.
با این حال؛ روند تحولات در فلسطین اشغالی حکایت از آن دارد که فلسطینی‌ها چشم به راه وعده‌ها و نمایش‌های دروغین مدعیان حقوق بشر و نهاد‌های بین‌المللی نمانده و دامنه مقاومت آن‌ها امروز نه تنها غزه، کرانه باختری، قدس و اراضی اشغالی ۶۷ و ۴۸ بلکه به اردوگاه‌های اسرا نیز رسیده و مبارزه‌ای یک‌پارچه را برای آزادی فلسطین رقم زده است.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
