به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، روز ۲۵ اردیبهشت سالروز بزرگداشت فردوسی شاعر حماسه‌سرای بلندآوازه ایران‌زمین و روز پاسداشت ادبیات و زبان فارسی است. فردوسی با اثر سترگش «شاهنامه» که بی‌شک گرانبهاترین متن تاریخ زبان فارسی است، حیاتی دوباره به این زبان بخشید و نامش تا همیشه تاریخ ماندگار شد و فارسی‌زبانان دنیا همواره مدیون زحمات و رنج‌های این شاعر حماسی هستند.
فردوسی با حفظ روایات کهن ملی، تاریخ پُرافتخار ایران باستان را ثبت و ضبط کرد و با تنظیم این تاریخ در قالب نظم پارسی، نگهبانی زبان فارسی دِری را نیز انجام داد و نقش و جایگاه رفیع او در زنده ماندن این زبان بر کسی پوشیده نیست.
گستردگی زبان فارسی و زیادی شمار گویشورانش فرصت مُغتنمی برای کشورمان ایجاد کرده و در تمام جغرافیای زبان فارسی، زبان و ادبیات با نام ایران عجین است و در همه جای دنیا، ایران را با ادبیات و شعر فارسی‌اش می‌شناسند لذا نیکوست کشورمان از ظرفیت‌های بزرگ این زبان شیوای در حال فراگیری بهره بیشتری ببرد و در عین حال ضمن پاسداشت زبان به ترویج ادب فارسی نیز اهتمام گُمارد.
ادبیات روح زنده ملت‌هاست که با نوا‌های کلامی و انتقال مفاهیم ذهنی زمینه تبادل افکار و احساسات را میان مردمان فراهم می‌سازد و غنای زبان و ادب فارسی باعث شده جایگاه ویژه‌ای در انتقال مفاهیم و مضامین عالی انسانی بین فارسی زبانان داشته باشد، ولی در سال‌های اخیر نسل جدید قرابت کمتری با این حوزه فکری برقرار کرده است.
زبان فارسی حلقه وصل فارسی زبانان جهان
زبان و ادبیات پارسی با ریشه‌های چندهزار ساله‌اش در کنار دین اسلام، بعنوان مهمترین میراث معنوی و یگانه رشته پیونددهنده اقوام فارسی زبان همواره مطرح بوده است و می‌توان از این زبان بعنوان حلقه وصل تمام فارسی زبانان جهان نام برد.
شاعر فارسی زبان اهل کشور افغانستان مقیم اصفهان در این پیوند به ایرنا گفت: زبان فارسی را حلقه وصل و زمینه‌ساز همگرایی و هم‌افزایی فرهنگی تمام فارسی زبانان می‌دانیم و هر تلاشی برای اعتلای آن یک اقدام موثر برای نزدیکی فارسی زبانان است.
بسم الله شریفی خاطرنشان کرد: کشور‌های فارسی زبان، اشتراک فرهنگی بسیاری دارند که ادبیات مهمترین آنهاست و می‌توان از این ظرفیت بعنوان حلقه وصل کشور‌های حوزه زبان فارسی و تمام فارسی زبانان جهان بهره بُرد.
وی اظهار کرد: با وجود تلاش کینه‌توزان برای تضعیف زبان فارسی، این زبان با پویایی، حلاوت و تاریخ پُربارش، در کشور‌های مختلف دنیا رو به گسترش است.
این شاعر فارسی زبان افزود: فرصت‌های مهاجرتی، خواسته یا نخواسته، افراد حوزه تمدنی زبان فارسی را به سایر کشور‌ها می‌بَرد و این مهاجرت‌ها ظرفیت‌های جدیدی برای این زبان می‌آفریند.
نویسنده کتاب‌های "هوشنگ؛ ابتهاجی که سایه شد" و "بیا تا همدلی را بازخوانیم" ادامه داد: بعنوان نمونه می‌توان از کانادا نام برد که زبان فارسی در آن کشور بعنوان زبان سوم و روبه گسترش، اکنون گسترش یافته و این مایه فَخر ماست.
آموزش زبان فارسی را جدی بگیریم
یک معلم آموزش و پرورش اصفهانی نیز گفت: این روزها، آموزش زبان فارسی حال خوشی ندارد و شاهد بی‌توجهی بیشتر والدین و دانش‌آموزان به این درس مهم و پایه‌ای هستم؛ کمااینکه ورود واژگان بیگانه و عادی شدن استفاده از آنها، زبان ما را تحدید و تهدید می‌کند و والدین به دروس دیگر فرزندانشان بیشتر اهمیت می‌دهند.
مهتاب رحیمی افزود: کم‌توجهی به زبان فارسی ریشه در تغییرات اجتماعی ناشی از جهانی شدن در سال‌های اخیر دارد و امروز شاهدیم از اسم فرزندان گرفته تا اسامی فروشگاه‌ها، به این زبان بی‌مهری می‌شود.
وی یادآور شد: در مدارس، برخی از دانش‌آموزان نسل جدید از شعر فارسی رویگردانند و این برای کشوری که بنیان فکریش بر شعر و نظم ادبی استوار شده، خطرناک و باعث فاصله گرفتن نسل نو از سبک زندگی ایرانی اسلامی است.
این معلم تصریح کرد: دروس فارسی، ادبیات و نگارش باید به اندازه سایر دروس مانند علوم و ریاضیات برای دانش‌آموزان، اولیا و معلمان مهم باشد و معلمان و والدین باید بکوشند با بکارگیری الفاظ فارسی، گوش نسل جدید را با کلمات فارسی، بیش از پیش مانوس کنند.
وی تاکید کرد: زبان فارسی علاوه بر حراست و پاسداری به ترویج هم نیاز دارد و ترویج آن در بین نسل نو از طریق ورودش به انواع محتوا‌های جدید از جمله بازی‌های رایانه‌ای و محتوا‌های چند رسانه‌ای مُیسر است.
رحیمی هشدار داد: شاید ادامه روند نگاه انفعالی نسبت به ادبیات فارسی در نسل‌های نو، موجب بی‌رنگ و کمرنگ شدن ادبیات در زندگی ایرانیان شود و جامعه‌ای که ادبیات نداشته باشند با دست‌هایش حرف خواهد زد و دست هم بلد نیست با ذهن هماهنگ شود و به تبع آن حدوث خشونت حتمی است.
وی تاکید کرد: زبان‌ها پلی برای انتقال فرهنگ هستند و مجموعه کلمات یک زبان می‌تواند فرهنگ و هویت یک ملت را نگهداری کند، اگر آموزش زبان فارسی جدی گرفته شود و رسانه‌ها در این زمینه نقش‌آفرین باشند و مردم هم بکوشند از لغات اصیل فارسی در گفتگو‌های خود بیشتر بهره ببرند دیگر شاهد آن نخواهیم بود که ادبیات فارسی در مسیر رسوخ کلمه‌ها و مفاهیم زبان‌های دیگر قربانی شود.
این معلم افزود: استفاده بی‌رویه از واژه‌های غیرفارسی به گسست فرهنگی میان نسل‌های نو و فرهنگ ایرانی-اسلامی منجر می‌شود و سال‌هاست این گسست در حوزه ادبیات کهن و شعر رُخ داده است و امروز در مدارس وقتی با کتاب فارسی دانش‌آموزان مواجه می‌شویم، می‌بینیم زیر تمام جملات نثر کهن و اشعار، معانی با مداد نوشته شده است.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/ ۱۳۴
