به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، حجتالاسلام «عبدالحسین خسروپناه» دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در برنامه «بدون توقف» با تأکید بر اینکه عقل میگوید آزادیای درست است که استعداد خوب به فعلیت تبدیل شود، اظهار داشت: ما استعداد کسب علم یا جهالت هم داریم، قطعا استعدادها با آزادی به فعلیت تبدیل میشوند، اما کدام آزادی مثبت است؟ آزادیای که استعدادهای خوب ما را به فعلیت تبدیل کند.
حجتالاسلام خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در برنامه «بدون توقف» شبکه سه سیما در خصوص اینکه چرا برخی حجاب نداشتن را بخشی از آزادی میدانند؟ افزود: در واقع این یکی از سؤالات اساسی است که چرا این نکته به برخی القاء شده که بیحجابی آزادی است و حجاب آزادی نیست، چرا برخی فکر میکنند، خانمی اگر با وقار باشد و یک شغل اجتماعی داشته و همسر و فرزند داشته و دارای یک خانواده اثربخش باشد، آزادی ندارد، اما یک خانم و یا آقایی اگر مسائل اخلاقی را رعایت نکند، بیحجاب باشد یا به بیبندوباری کشیده شده باشد آزادی دارد.
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: ما این همه خانم مؤثر و فعال در جامعه داریم، استاد دانشگاه و پزشک داریم که هم خانواده دارند و هم محجبه هستند و چند فرزند تحصیلکرده دارند، یک خانواده مؤثر دارند، این را نمیگویند آزادی دارد، جواب این سؤال را شهید مطهری در کتاب آزادی معنوی داده، وقتی رسانهها، ذینفعان ماتریالیستی این را القاء کنند که هر چه زندگی حیوانیتر است آزادی وجود دارد، اما هر چه زندگی اخلاقیتر و سالمتر و معنویتر باشد این آزادی نیست، خوب معلوم است که این باور در ذهن شخص به وجود میآید، شهید مطهری میفرماید ما انسانها استعدادهایی داریم که باید به فعلیت تبدیل شود، استعدادها برخی خوبند و برخی بدند، انسان استعداد دزدی، خیانت و جنایت دارد، میتواند این را به فعلیت تبدیل کند، استعداد خدمت به مردم، بلوغ، رشد، بالندگی و تکامل هم دارد و میتواند آن را هم به فعلیت تبدیل کند.
این استاد فلسفه در ادامه برنامه اظهار کرد: شهید مطهری همچنین میفرماید آزادی عنصری است برای تبدیل استعدادها به فعلیتها، حال سؤال این است که آزادیای انسانی است؛ که استعدادهای خوب به فعلیت تبدیل شود؟ یا آزادیای انسانی است که استعدادهای بد به فعلیت تبدیل شود، عقل چه میگوید؟ عقل میگوید آزادیای درست است که استعداد خوب به فعلیت تبدیل شود، ما استعداد کسب علم یا جهالت هم داریم، قطعا استعدادها با آزادی به فعلیت تبدیل میشوند، اما کدام آزادی مثبت است؟ آزادی که استعدادهای خوب ما را به فعلیت تبدیل کند.
خسروپناه با اشاره به اینکه اگر کسی در جامعه صداقت دارد، دزدی نمیکند، مردمدار است، مردم را استهزاء نمیکند، به وظیفهاش عمل میکند، کار ارباب رجوع را در اداره راه میاندازد، مثلا اگر استاد دانشگاه است واقعا تلاش میکند هم علمش رشد کند و هم دانشجوی باسواد تربیت کند، وظیفهشناس است، این آزادی را درست عمل کرده یا آن که دو ساعت به دانشگاه میآید به عنوان هیأت علمی حقوق کامل هم میگیرد، بقیه وقتش را جای دیگر صرف میکند، کدام آزادی است؟.
وی همچنین افزود: این خیلی مهم است که این فرهنگ شکل پیدا کند که من وقتی آزادم که از آزادیام در فعلیت بخشیدن به استعدادهای خوبم استفاده کنم، نه استفاده از آزادی برای فعلیت بخشیدن به استعدادهای بدم، بعد هم افتخار کنم، من آزادم که روزی ۱۰ خانم را در خیابان اذیت کنم، افتخار هم بکند، این آزادی نیست بردهداری است، اما اسمش را آزادی گذاشتند، خیلی جالب است در همین منشور حقوق بشر ماده ۱۹ که اصل آزادی را بیان میکند یک تبصره دارد، که معمولا از آن نامی نمیبرند، این تبصره میگوید که آزادی تا آن جایی که به اخلاق جامعه آسیب نزند به رشد جامعه آسیب نزند. آزادی را میگویند تبصرهاش را نمیگویند. آیزایا برلین میگوید «آزادی دو ساحت دارد، آزادی از رفع موانع و آزادی در چارچوب قانون، تا آزادی باعث ناامنی و آسیب به جامعه نشود».
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در بخش دیگری از برنامه در خصوص اینکه چرا در کشور ما قانون درست اجرا نمیشود، یادآور شد: یکی از عواملی که در کشور ما قوانین درست اجرا نمیشود، این است که بازدارندگی ضعیف است، برخی جریمهها برای زمان قاجار است، یک زمانی قانون تدوین شده الان هم بدون تغییر همان قانون هست، در کشور عمان اگر بار اول تخلف رانندگی داشته باشید، جریمهاش، جریمه نقدی سنگین است، بار دوم گواهینامه را باطل میکنند، برای بار سوم جریمه با زندان است، لذا در مسقط رانندگی عالی و منظم است، بعد میگوئیم فرهنگ رانندگی دارند، شک نکنید اگر قوانین بازدارنده نبود، این فرهنگ هم جواب نمیداد، اینها لازم و ملزوم هم هستند.
خسروپناه در پایان در پاسخ به این سؤال که اگر قانون تا به حال جواب نداده، حتما مشکلی هست و با قانون نمیتوان این مشکل را حل کرد، گفت: حرف من این است که باید ۹۰ درصد کار فرهنگی کرد، اما اینکه ۱۰۰ درصد کار فرهنگ باشد باز هم جواب نمیهد و حتما باید کنار آن قوانین بازدارنده هم داشته باشیم، اینکه حتما یک درصد تقنین هم نباشد، این حرف هم قطعا غلط است.
انتهای پیام/ ۱۳۴