گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ امیر سرتیپ دوم ستاد «محمدکاظم تارخ» رئیس گروه معارف جنگ سپهبد شهید علی صیادشیرازی قرارگاه منطقه‌ای شمال شرق نزاجا؛ با آغاز اولین دقایق روز دهم اردیبهشت ماه ۱۳۶۱ سومین طرح عملیاتی قرارگاه کربلا، مرکز عملیات مشترک ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اجرایی شد. یعنی طرح عملیاتی «کربلای۳» در نیمه جنوبی استان خوزستان و توسط نیروهای مسلح ایران اسلامی. طرحی که همچون طرح‌های عملیاتی دیگر اجرا شده در منطقه میانی خوزستان و دیگری در اراضی غرب شوش و دزفول که توسط اساتید دانشگاه جنگ ارتش تهیه شده بود با حرکت نیروهای خودی در قالب سه قرارگاه شروع شد.
نیروهای عمل‌کننده در قرارگاه‌های فتح و نصر و قدس بسمت اهداف تعیین شده رفتند تا بزرگترین فتح و ظفر را به ملت خویش هدیه دهند. زمینی به وسعت ۶ هزار کیلومتر مربع که توسط نیروهای ارتش بعثی اشغال و نیروهای زیادی در آن مستقر کرده بودند. زمینی که صدام هرگز تصور از دست دادن آن را نمی‌کرد و به زعم خویش آن را نفوذناپذیر کرده بود. احداث میادین مین و موانع زیاد این منطقه از ایران عزیز را کاملاً در اختیار ارتش بعث قرار داده بود.
بازپس‌گیری این سرزمین وسیع که از ابتدای شروع تهاجم سراسری در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ دست متجاوز بود کاری بسیار بزرگ محسوب می‌شد. مضافاً که این سرزمین خرمشهر عزیز اشغال و خونین‌شهر شده بود. در این سرزمین هویزه، پادگان حمید و جاده اهواز - خرمشهر دست دشمن بعثی بود. این منطقه وسیع بایستی با اجرای طرح عملیاتی «کربلای۳» بازپس‌گیری شده و خرمشهر و هویزه آزاد گردد. چهل روز بعد از عملیات بزرگ «فتح‌المبین»، با اجرایی شدن طرح عملیاتی «کربلای۲» در شمال خوزستان رزمندگان میهن اسلامی عملیات بزرگتری را رقم زدند.
نیروهای عمل‌کننده زمینی از ارتش لشکر ۹۲ زرهی خوزستان، لشکر۲۱ حمزه آذربایجان، لشکر ۱۶ زرهی قزوین، لشکر ۷۷ خراسان، تیپ ۵۵ هوابرد شیراز، تیپ ۳۷ زرهی شیراز، تیپ ۲۳ نیرو مخصوص و لشکرهای ۱ و ۳ و ۵ سپاه پاسداران که از سوی نیروهای هوایی، پدافند هوایی و هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی پشتیبانی می‌شدند.
با شروع در روز ۱۰ اردیبهشت ماه طرح «کربلای۳» را اجرایی نمودند این عملیات مشخصاً توسط شهید «علی صیاد شیرازی» فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش هدایت می‌شد ۲۶ روز طول کشید تا اهداف تعیین‌شده تأمین گردد.
بخشی از نیروها در قالب قرارگاه نصر و فتح با عبور از رودخانه کارون کارستانی کردند. نیروهای عمل‌کننده در تاریکی شب از روی پل‌های شناوری که در پنج منطقه دارخوین، شارع، سلمانیه، دریسه و هالوپ توسط یگان‌های پل نیروی زمینی احداث شده بود عبور کردند و به گونه‌ای دشمن بعثی را غافلگیر کردند که با روشن شدن هوا توانستند خود را به جاده خرمشهر- اهواز برسانند.
بخش دیگر نیروها در قالب قرارگاه قدس همزمان از شمال به سمت جنوب در این منطقه اقدام به حمله کرد و توانست با از بین بردن دشمن پیشروی نماید.
آخرین بخش نیروها نیز که متشکل از لشکر ۷۷ خراسان، تیپ ۳۳ المهدی و تیپ ۱۷ علی ابن ابیطالب سپاه بود در منطقه عمومی فکه عملیاتی را به نام عملیات «امیرالمومنین (ع)» همزمان انجام داد که حاصل آن فرد فریب ارتش بعثی و غافل شدن او از عبور نیروهای خودی از رودخانه کارون بود. ۲۶ روز در این سرزمین رزمندگان خداجوی ایران اسلامی با ایثار و فداکاری فراوان توانستند خود را به دشمن تحمیل و او را وادار به عقب‌نشینی کرده اهداف را یکی پس از دیگری بازپس گیرند از جمله هویزه که در ۱۹ اردیبهشت ماه بازپس‌گیری شد.
قرارگاه‌های نصر، فتح و قدس با رزم بی‌امان خویش سرانجام توانستند در روز سوم خرداد ماه ۱۳۶۱ خونین شهر را پس از ۱۹ ماه که در اشغال ارتش بعثی بود بازستانده خرمشهر نمایند.
با این عملیات خرمشهر برای چهارمین بار در طول قرون معاصر از دست بیگانه درآمد. البته نه با دادن امتیاز و بخشیدن سرزمینی دیگر همچون ایروان، هرات و شرق ترکیه. خونین‌شهر ما خرمشهر شد با اراده ملت قهرمان و فرزندان آن‌ها در نیروهای مسلح و با ایثار، فداکاری و گذشت خرمشهر بازپس‌گیری شد تا برای همیشه تاریخ همچنان در دامن ایران عزیز بماند.
این عملیات در تاریخ دفاع مقدس ما عملیات «بیت‌المقدس» نامیده شد در این عملیات حدود ۲۷ هزار نفر از نیروهای متجاوز کشته و مجروح و ۱۹۴۱۹ نفر به اسارت نیروهای خودی در آمدند که در طول جنگ هشت ساله بی‌مانند است.
عملیات «بیت‌المقدس» چهارمین عملیات نیروهای مسلح ایران در سال دوم جنگ و طی راهبرد «تنبیه متجاوز» است نتیجه این عملیات سبب تغییر نگرش دنیا نسبت به توانمندی نیروهای مسلح ایران، ایجاد نگرانی و وحشت در بین حامیان صدام و تغییر موازنه قوا در جبهه‌های نبرد به نفع ایران اسلامی گردید.
عملیات «بیت‌المقدس» و بازپس‌گیری خرمشهر باعث افزایش اقتدار سیاسی جمهوری اسلامی ایران در سطح بین‌الملل شد و سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را وادار به اتخاذ موضع‌گیری کرد.
در روزهای پایانی این عملیات ظفرمند روزنامه‌های اروپایی ناباورانه نوشتند که تمام معادلات آن‌ها نادرست بوده است. روزنامه «کوتیدن دویاری» در مورخ ۲۵ ژوئن ۱۹۸۲ نوشت: «پیروزی‌های چند ماه گذشته ایران کشورهای میانرو عرب را به وحشت انداخته است. آن‌ها تصور می‌کنند پس از سقوط عراق نوبت به اشغال کشورهایشان توسط ایران خواهد بود.»
یا روزنامه «کریستین دویاری» در ۳۱ ماه می ۱۹۸۲ می‌نویسد: «از دست دادن خرمشهر سنگین‌ترین ضربه‌ای بود که از شروع جنگ بر عراق وارد شد. ایران نیروهایش را آماده وارد به خاک عراق می‌کند.»
عملیات بزرگ «بیت‌المقدس» باعث واکنش سازمان‌های جهانی و منطقه‌ای شد و صدام حسین درخواست متارکه جنگ را نمود. اما هیچ کدام از این اقدامات برای خاتمه دادن به جنگ و برقراری صلح عادلانه و شرافتمندانه نبود چراکه آن‌ها قصد توقف جنگ را داشتند نه خاتمه دادن به آن. به هر صورت طرح عملیاتی «کربلای۳» اوج پیروزی مدافعان ایران اسلامی بود که دستاوردهای بسیاری برای میهن عزیزمان داشت.
انتهای پیام/
