به گزارش دفاع‌پرس از اراک، «زهرا رضانژاد» استاد حوزه پیرامون نقش عفاف و حجاب در کرامت انسانی اظهار داشت: اسم کرامت در عربی کلمه‌ای مهم و قوی محسوب می‌شود و از نظر علمای بزرگ، کرامت معنای فارسی ندارد ولی سایر علما، کرامت را با کلمه انسان می‌آورند که کرامت انسانی به معنی حرمت انسان است و در وجود همه انسان‌ها وجود دارد.
رضانژاد با اشاره به آیه «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ» در قرآن اظهار کرد: معنی این آیه قرآن این است که ما به بنی‌آدم کرامت دادیم وجه تمایز انسان و حیوان کرامت است؛ انسان کرامت دارد ولی حیوان ندارد.
این استاد حوزه، هدف انبیا را رساندن انسان به کرامت برشمرد و افزود: با توجه به نظریه آیت‌الله جوادی آملی هدف انبیا رساندن انسان به کرامت و دوری از پستی و لئامت است؛ پیشرفت جامعه زمانی اتفاق می‌افتد که هر فردی خودش را شناخته باشد و هدف از آمدن به این دنیا را بداند.
وی ادامه داد: هر فردی که کرامت خود و تمایز بین خود و حیوان را کرامت بداند و این کریم و عزیز بودن را حس کند مشکلاتی که امروزه در جهان وجود دارد، نخواهد بود.
رضانژاد افزود: در فضای مجازی، عده‌ای که زندگی خوکی دارند یا به مانند سگ‌ها رفتار می‌کنند این افراد کرامت خود را از دست داده‌اند و دیگر بزرگوار نیستند.
وی عنوان کرد: اگر افراد جامعه با کرامت باشند می‌توانند به هدف‌های خود برسند و می‌توانند جامعه مهدوی و قوی باشند؛ افرادی که کرامت دارند برای پیشرفت جامعه، مفید هستند و انسان‌هایی که خود را لعین و پست کنند برای پیشرفت جامعه کارساز نیستند.
وی عفاف و حجاب را ویژگی اصلی فرق بین انسان و حیوان دانست و تصریح کرد: انسانی که کرامت خود را شناخته است به رایگان خود را در اختیار دیگران قرار نمی‌دهد چراکه حجاب پوشانندگی بین لئامت و پستی ایجاد می‌کند؛ فرد با کرامت خود را اسیر پستی و بی‌حجابی نمی‌کند.
رضانژاد اظهار کرد: حجاب اولین موردی بود که بعد از گناه حضرت آدم از او گرفته شد و این امر باعث ناراحتی و غم در وی شد.
استاد حوزه یکی از مهمترین شاخصه‌های جامعه را سلامت روانی معرفی کرد و افزود: سلامت روانی جامعه هرچقدر بالاتر باشد حرف‌های بیشتر برای گفتن دارد؛ شادابی، نشاط و کم بودن افسردگی در جامعه رابطه مستقیم با بحث روانی مادر و ارتقای سلامت روانی جامعه دارد.
وی ادامه داد: عفاف و حجاب با روان انسان رابطه دارد و باعث آرامش روان انسان می‌شود؛ یکی از شاخصه‌های دین، حجاب است و افرادی که با دین پیوند خورده‌اند افرادی کم استرس، به دور از تنش هستند که سلامت روان را به جامعه القا می‌کنند.
رضانژاد با بیان مهربانی‌های مدنی عنوان کرد: حجاب و حیا یک نوع از مهربانی مدنی است به این نحو که هر فردی چون دیگری و خانواده او را دوست دارد و ممکن است خانواده فرد به خطر افتد حجاب را رعایت می‌کند.
این استاد حوزه ادامه داد: زیبایی یک ویژگی تشکیکی و نسبی است، اگر افراد همه زیبایی‌های خود را در معرض ظهور قرار دهند و چشم‌هایی به دنبال این زیبایی باشد؛ بنیان خانواده سست می‌شود.
وی تصریح کرد: افراد که حجاب کمتری دارند دوست ندارند که افراد کم حجاب با همسرانشان همکار باشند اما خود این افراد حجاب را رعایت نمی‌کنند، این افراد زندگی خود را به جای عقل به دست احساس داده‌اند.
رضانژاد با اشاره به لزوم مدیریت زندگی توسط عقل افزود: حجاب مهربانی مدنی است که افراد به خانواده‌های دیگران لطف می‌کنند.
این استاد حوزه، مطالبه گری در مقوله حجاب و عفاف را در دو دسته بلندمدت و کوتاه‌مدت قرارداد و عنوان کرد: مطالبه گری بلندمدت در سال‌های دور نتیجه می‌دهد و نیاز به گذشت چند نسل است ولی برنامه‌ریزی کوتاه‌مدت هم باید داشت.
وی تأکید کرد: فرهنگ‌سازی برنامه‌ای است که می‌تواند بلندمدت و کوتاه‌مدت باشد؛ مانند شعار فرزند کمتر زندگی بهتر سال‌ها زمان برد تا در ذهن نقش ببند.
رضانژاد مطالبه عمومی در فرهنگ‌سازی حجاب را نیاز جامعه خواند و ادامه داد: مانند فرهنگ بستن کمربند ایمنی که در رانندگی ایجاد شد؛ برای حجاب هم نیاز است رسانه‌ها، دستگاه‌های مسئول، بسیج همگانی و .... همگی برای القای فرهنگ‌سازی حجاب فعالیت کنند.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: اگر مطالبه عمومی شکل گرفت فرهنگ عمومی هم‌شکل می‌گیرد؛ این برنامه‌ها تا فرهنگ آن عمومی شود باید به‌صورت بلندمدت اجرا شود.
انتهای پیام/
