به گزارش خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، شهید «فرامرز (عباس) بیات» ششم مرداد سال ۱۳۴۴ در تهران چشم به جهان گشود. وی با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان پاسدار وظیفه در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت، تا این‌که سرانجام پنجم مرداد سال ۱۳۶۷ با سمت مسئول گروهان در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید.
این شهید والامقام در وصیت‌نامه خود نوشته است:
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أُولَٰئِكَ يَرْجُونَ رَحْمَتَ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ
همانا کسانی که ایمان آوردند آنانکه هجرت کردند و در رراه خدا جهاد کردند به رحمت خدا امید دارند و خدا آمرزنده و مهربان است.
با سلام به پیشگاه مقدس آقا امام زمان (عج) و امام امت و نایب او و با درود به ارواح پاک و مطهر شهدا بالاخص شهدای گمنام و با سلام به خانواده شهدا، جانبازان، اسرا و جاویدالاثرها.
حضور محترم پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم و آرزوی صبر برای شما را از خداوند سبحان خواستارم. پدر و مادر عزیزم! می‌دانم که با شهادت این حقیر داغ‌دار شده‌اید؛ ولی با این وجود شما را به صبر و پایداری توصیه می‌کنم و همان‌طوری که سال‌ها پیش زندگی را با رنج و زحمت آغاز کردید و تحمل کردید، اکنون هم برای رضای خدای قادر این هجرت را تحمل کنید و اگر خدا به فرزند حقیرتان لطفی کرد و جزو شهدای خالص، درِ بهشت را برویم گشود، داخل نخواهم شد مگر وقتی دست‌تان را بگیرم و با هم برویم.
و عاجزانه از شما می‌خواهم که در مدت عمر خودم تمام بدی‌ها و خطاهایم را که متوجه شما کردم، ببخشید و حلالم کنید؛ البته من خیلی متأسفم که نتوانستم وظیفه‌ام را نسبت به شما انجام دهم؛ بنابراین خواهش می‌کنم حقوقی که باید رعایت می‌کردم ولی نتوانستم [را] به بزرگواری خود ببخشید.
پس از عرض سلام حضور برادران گرامی‌ام، امید دارم که فقدان این حقیر شما را زیاد ناراحت نکند و با یاری خدا و توکل حضرتش این مصیبت که آن را نعمت و سعادت هم می‌توان گفت را تحمل کنید و امیدوارم که با شهادتم در هم پست و سنگری، با معرفت راهم را ادامه دهید.
و سلامی حضور خواهران عزیزم می‌رسانم و امیدوارم که در نبود من رنج و ملالت زیادی نکنید. خواهران عزیزم! توصیه من به شما همان نوصیه مهم است که تمام شهدا به خواهران خود و خواهران دینی خود کرده‌اند و آن حفظ حجاب واقعی است و این سنگر هم یکی از سنگرهای مهم مبارزه کفر و فساد و امپریالیسم و جهان‌خواران است؛ زیرا چیزی که امروزه مردم غافل جهان را غافل‌تر کرده و استعمار را سرپا نگه داشته است، توجه نکردن به ارزش‌های والای انسانی و اسلامی است و امیدوارم در سنگر خویش زینب‌گونه راه من را ادامه دهید و امیدوارم که تمام بدی‌ها و خطاهایم را که موجب شده شما اذیت شوید را ببخشید.
و ضمناً به تمام دوستان و آشنایان سلام عرض کرده و امیدوارم که اگر می‌توانند مردانه به جبهه‌ها هجوم آورند. در غیر این صورت پشتیبان جنگ و انقلاب باشند و خواهش می‌کنم که من را حلال کنید و بدی‌هایم را از ته قلب پاک‌تان بخشیده و حلال کنید.
خدمت امت شهیدپرور سلام عرض کرده و چند کلمه‌ای حضورتان عرض داشتم؛ اول می‌خواستم از ایثارهای خالصانه شما که در جبهه کاملا مشهود است، تشکر کنم؛ چون وقتی رزمندگان اینجا هدایا و کمک‌های بی‌شائبه شما را می‌بینند، دل‌شان گرم می‌شود که در داخل جبهه پیروزی کامل کسب شده و اتحاد و وحدت برقرار است و با آرامش خاطر با مزدوران بعثی و مزدوران شرق و غرب جنگ کرده و همواره با توکل پیروزی کسب می‌کنند. ان‌شاءالله.
و امیدوارم اگر شهیدانی تقدیم می‌کنند، ناراحت نباشند؛ چون بهترین دستاورهای انقلاب و جمهوری اسلامی و غیره که ما از آن بهره‌مند هستیم به‌وسیله دریای خون شهیدان به ساحل عمل رسیده است و توصیه می‌کنم که در راه خودسازی غفلت نکنید و با مرگ و شهادت من یاد مرگ خود باشید و عاقبت خود را بدانید و خود را به معنویات مجهز کنید. موفق باشید.
الحقیر عباس بیات
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار
از خانواده عزیزم تقاضا دارم به وصیت‌ها و نکات زیر عمل کنید.
۱- یک‌سال نماز قضا برایم بخوانید.
۲- یک روز روزه ماه رمضان ۶۵ و ۲۸ روز روزه ماه رمضان ۶۶ که خواهش می‌کنم برایم بگیرید.
۳- تمام وسایل جبهه‌ام را به رزمندگان گردان با بچه‌های محل بدهید.
۴- وسایل و پول‌هایم را پدر عزیزم تکلیفش را روشن کند.
۵- مراسم ختم من را ساده برگزار کنید و برای پذیرایی چای و خرما یا شیرینی بدهید. (در هر مراسمی. سوم، هفتم، چهلم و سال)
انتهای پیام/ 113
