«غدیر» را در کجای آثار فرهنگی جستجو کنیم؟
گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس _ رسول حسنی؛ هجرت پیامبر مکرم اسلام (ص) از مکه به مدینه اولین قدم‌های تشکیل حکومت اسلامی بود. آن جناب بعد از ورود مدینه و در مدت ۱۰ سال آهسته آهسته مدلی از حکومت را پی ریزی کردند که قبل از آن نظیر نداشت. این حکومت در مسیر ده‌ساله خود بنیان‌های استوار خود را طرح ریزی کرد و برای همیشه به عنوان الگویی در نظام سیاسی جهان ثبت شد.
آنانی که با شعار جدایی دین و سیاست را سر می‌دهند از این نکته غافل هستند که دین اسلام در ذات و اساس خود سیاسی است و همه شعائر مذهبی آن در مرتبه بعد قرار می‌گیرند.
تعیین جانشینی برای پیامبر (ص) نیز دلیل این ادعا است که اسلام منهای حکومت عملا دینی خنثی است. تعیین امام علی علیه السلام به جانشینی پیامبر (ص) اگر به دادن فتوا و تفسیر و گرفتن خمس و زکات محدود می‌شد که حوادث بعد از رحلت پیامبر (ص) روی نمی‌داد.
به همین دلیل باید واقعه غدیر را باید با نگاه سیاست نگریست نه اتفاقی مذهبی که مختص به شیعیان باشد. اگر بگوییم نگاه ما انقلاب اسلامی ایران باید غدیری باشد و بعد عاشورایی سخنی به گزاف نگفته‌ایم. چرا که اول باید حکومتی باشد تا برای حفظ آن عاشورایی عمل کنیم.
امیرالمومنین امام سیاست‌های ما در مواجه با جهان است و نه فقط امام احکام و حدود. حضرت علی علیه السلام به رهبری تعیین شدند تا بر اساس قرآن و سنت رسول الله (ص) حکومتی را رهبری کنند که انسان به عالی‌ترین مرتبه خود برسد.
دلیل قیام عاشورا و فلسفه انتظار نیز ادامه غدیری است که اهداف غایی آن در آن مقطع زمانی محقق نشد. چگونه است که در احادیث اهل بیت علیهم السلام آمده که انتظار فرج بالاترین عبادات است. اگر گمان کنیم مراتب این انتظار خواندن دعای فرج است کمی ساده‌انگارانه رفتار کرده‌ایم. انتظار فرج در تشکیل حکومت اسلامی محقق می‌شود که به دست با کفایت امام خمینی (ره) انجام شد و حالا بخش مهم آن حفظ این حکومت با همه توان و استعداد است.
جای تأسف در اینجا است که دستگاه فرهنگی این حکومت نسبت به واقعه غدیر نگاه کاملا حاشیه‌ای دارد. جز اینکه در صداوسیما به پخش چند برنامه سفارشی اکتفا کنیم جای سوال دارد. مخاطب چگونه باید فلسفه غدیر را دریابد حال آنکه مدیران فرهنگی حتی قدمی کوچک برای شناساندن غدیر برنداشته‌اند.
شاید تصور شود که ممکن است پرداختن به غدیر سبب انشقاق وحدت مذاهب اسلامی شود که البته گمانی ناصواب و بهانه‌ای برای کم‌کاری است، واقعه غدیر چنان که در آثار شیعیان نمود فراوان دارد در آثار عالمان اهل سنت نیز از بسامد بالایی برخوردار است. اتفاقا واقعه غدیر بیش از آنکه تصور شود می‌تواند دلیل وحدت باشد.
سیاست‌گذاران فرهنگی کشور که در واقع سکان داران اندیشه نسل جوان کشور هستند باید با دعوت از اصحاب قلم و هنر و روحانیون صاحب ذوق قدمی اساسی برای معرفی و ترویج مفاهیم غدیر بردارند و قطره‌ای این دریای بی‌انتها را نسل امروز معرفی کنند.
انتهای پیام/ ۱۶۱
