گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ «احمد دواتگر»؛ خواستم از خاطرات شهدای مظلوم عملیات رمضان که در سالگرد کوچِ غریبانهِ آن بزرگ مردان مرد قرار داریم، به یادگار مطالبی را بیان دارم، اما مانده ام که از کدامشان بگویم؟ از روحانی شهید اسدی از بچه‌های قائمشهر بگویم، که دریایی از اخلاص و تقوا بوده است.
از معلم شهید «محمد حسن نژاد» از آمل و یا معلم شهید «حسن تصفیه» از ساری بگویم که چهره‌های مظلوم و بی‌ریایی این دو همچنان ذهنم را احاطه کرده و توان نوشتن را ازم گرفته است؛ و یا از شهیدان...
زمان چقدر زود می‌گذرد؟ انگار همین دیروز بود که به اتفاقِ بهترین یاران عصر خمینی کبیر به سمتِ منطقه عملیاتی شلمچه و پاسگاه زیدِ عراق برای اجرای عملیات رمضان حرکت کرده بودیم در حالی که امروز ۴۱ سال از آن دوران می‌گذرد.
مگر می‌شود روز‌های ۲۴ و ۲۵ تیر ۱۳۶۱ و اوجِ گرمای بالای ۵۰ الی ۵۵ درجه جنوب ِکشور عزیزمان ایران، و پاتک‌های سنگین و وحشتناکِ ارتش بعث عراق در منطقه عملیاتی شلمچه و پاسگاه زید و بدن‌های قطعه قطعه شده باقی مانده در زیر شنی‌های تانک‌های عراقی را فراموش کرد؟
اگر بخواهم در چند جمله در وصف شهدا مطالبی را بیان کنم، بایستی گفت: که چه زیبا شهدا انسانیت و مردانگی را در این عصر پرهیاهو برایمان تفسیر کردند.
یکی از ویژگی‌های شهدا، الگو‌های رفتاری، چه فردی و چه اجتماعی آن‌ها می‌باشد تا آن جا که مسیر را به سمتی هدایت کردند که تمامی واژه‌ها در مقابلشان سر تعظیم و تسلیم فرود می‌آورند.
شهدا را بایستی تعریف واقعی انسان بودن و انسانیت در این دوران دانست، زیرا مگر نه این است به هر که بگویی از جانت بگذر تا دیگری زنده بماند و زندگی کند، پا پس خواهد کشید، اما آن‌ها در صحنهِ کارزار ماندند تا با رفتنشان یک تعریف واقعی از انسانیت و انسان بودن به معنای واقعی را برایمان ترجمه کنند. یاد و نامشان همواره گرامی باد.
انتهای پیام/
