یادی از علی‌اکبر‌های کربلای ایران
به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، حضور در کربلا آنچنان شور و اشتیاقی برای رزمندگان و فرماندهان داشت که محسن رضایی فرمانده وقت سپاه پاسداران به همراه سپهبد شهید علی صیادشیرازی که آن زمان فرماندهی نیروزی زمینی ارتش را عهده دار بود، با توافق و هماهنگی با یکدیگر، سلسله عملیات‌هایی را با نام «کربلا»؛ از کربلای یک تا ۱۲ را تنظیم و آن را در شورای عالی دفاع که آن زمان مرجع تصمیم گیرنده بود عنوان کردند.
علاوه بر این، رزمندگان با نوشتن شعار‌هایی پشت لباس خاکی‌شان که واژه «کربلا» در آن به چشم می‌خورد به نوعی هدف و انگیزه خود را از پیکار با دشمن بیان می‌کردند. البته «کربلا» فقط به اسامی عملیات‌ها و نوشته‌های پشت لباس رزمندگان خلاصه نمی‌شد بلکه واحد تبلیغات جنگ نیز با نصب تابلو‌هایی و پیشانی‌بند جمله‌هایی همچون «وضو در فرات، نماز در کربلا» این آرمان را در ذهن رزمندگان می‌پروراندند.
هنگامی هم که به وصیت‌نامه‌های شهدا رجوع می‌کنیم درمی‌یابیم که مهم‌ترین خواسته شهدا باز شدن معبری برای زیارت و حضور در مرقد امام حسین (ع) بوده است. راه حسین (ع) و سرزمینی که در آن فرهنگ و نهضت عاشورا رقم خورد این را به ما می‌آموزد که کربلا در شرایط آتش‌بس، جنگ، ایمن یا نا امن برای شیعیان، «کربلا» خواهد بود.
در این قاب حرکت گردان‌های لشگر۱۰ سید الشهدا (ع) برای عملیات «کربلای ۱» به تصویر کشیده شده است. طی این عملیات که در تیرماه ۱۳۶۴ اجرا شد، منطقه‌ای به وسعت ۱۷۵ کیلومترمربع از خاک ایران و نیز عراق شامل شهر مهران و روستا‌های اطراف آن، جاده دهلران – مهران – ایران، ارتفاعات حساس و سرکوب قلاویزان و حمرین و نیز دو پاسگاه مرزی آزاد شد. همچنین عقبه‌های دشمن از جمله شهر‌های بدره و زرباطیه در دید و تیررس قوای خودی قرار گرفت. در این عملیات، ۱۲۱۰ نفر از نیرو‌های دشمن اسیر شدند.
علاوه بر این عملیات کربلای ۱، پایانی بر استراتژی دفاع متحرک عراق بود و نقطه آغاز امیدوارکننده‌ای برای نیرو‌های خودی در راستای انجام عملیات محدود ایذایی.
چنانچه مخاطبان و پیشکسوتان دوران دفاع‌مقدس رزمنده‌ای را در این فیلم می‌شناسند به ما معرفی کنند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/ ۱۳۴
