به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، «حجت قاسمزاده اصل» فیلمنامه نویس و کارگردان سینما در خصوص لزوم تنوع ژانر در سینمای کشور و عبور از دو ژانر «اجتماعی» و «کمدی» اظهار داشت: برخی مدیران سینمایی سینما را کشتند، فضای فرهنگی را نابود کردند و نگاه کاسبکارانه را در سینما رواج دادند و جالب آنجا است که از فروش فیلمهای کمدی نازل خرسند هم میشوند و این اتفاق را برای خود دستاورد قلمداد میکنند.
کارگردان فیلم سینمایی «روز ششم» افزود: عقل حکم میکند ما در سینما برای همه مخاطبان فیلم داشته باشیم، اما برخی افراد مخاطبان انبوه سینما را فراری دادند و برای تعداد اندک مخاطبی که نگه داشتند فیلم میسازند که این تعداد اندک مخاطب هم به شدت به فیلمهای کمدی علاقه دارند.
وی ادامه داد: این یک پروسه است که از سالها قبل شروع شده و سینمادارها تصمیم گرفتند چراغ سینما تنها با فیلمهای کمدی روشن بماند. دولت به جای حمایت فرهنگی هم و غم خود را روی ساختمان سازی و پردیس ساختن گذاشت و وظیفه ناخدا بودن و فرهنگی بودنش را رها کرد و سینما بدل به فضایی سر خود شد!
قاسمزاده اصل با تأکید بر اینکه نگاه اغلب افراد در سینما کاسبکارانه شده تصریح کرد: گویا برای برخی افراد تنها پول و درآمدزایی مهم است. این اتفاق در حالی است که ما در سینما مخاطبان اندکی داریم؛ درست است که ارقام فروش فیلمها به دلیل گران شدن بلیت میلیاردی شده، اما تعداد مخاطبان فیلمهای مان اندک است و متأسفانه ما مخاطب خاص سینما را به طور کل فراموش کرده ایم.
این سینماگر متذکر شد: آقایان چراغ سینما را به زعم خودشان روشن نگه داشتند، اما سینما را نابود کردند و عدهای سینماگر را کشتند! برخی مدیران حتی روی حرف خود هم نیستند و از فروش فیلمهای کمدی سطحی سرخوش میشوند و پز میدهند که این فیلمها میفروشد.
فیلمنامه نویس فیلمهای سینمایی «قتل آنلاین» و «سومین روز پس از مرگ» خاطرنشان کرد: چرا باید به اینجا برسیم که از خودمان سوأل کنیم سینمای پلیسی و معمایی و ماورایی کجاست؟ چرا مدیران سینمایی آینده نگری ندارند و تنها به فکر امروز هستند؟
وی تأکید کرد: گویا شرط بقا در سینما این شده که برخی فیلمهای کمدی و اجتماعی ساخته شود! متأسفانه تفکر بدوی و ضدفرهنگی در سینما وجود دارد. سالها است این تفکر وجود دارد و آینده نگری نیست و برای هیچ مدیری آینده سینما اهمیت ندارد.
قاسمزاده اصل در پایان این گفتوگو اظهار داشت: اغلب فیلمهای سینمایی خام هستند؛ و پخته نشدند! یعنی بلوغی که باید در بطن اثر هنری باشد در آنها وجود ندارد. سینما حیات خلوت بازی یک سری افرادی شده که برای بازی به سینما آمدند و حرفی برای گفتن ندارند و زخمی نخوردند که بتوانند آن را به درستی ترسیم کنند. سینما امروزه در کشورمان باب دل مدیران و تهیه کنندگانی است که میخواهند عدهای فیلمساز تنها به آنها چشم بگویند! این مصداق نابالغی است و باعث میشود ما در سینما به سمت کارهای دم دستی و خامدستانه برویم.
منبع: سینماپرس
انتهای پیام/ ۱۳۴