«احمدعلی نجفی» بازیگر سینما در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، در تشریح وضعیت سینمای اجتماعی اظهار داشت: سینمای اجتماعی در کشورمان به‌شدت بدساخت و بدنگاه است، اظهار داشت: ما همچنان جایگاه سینمای ملی که شامل تمام ژانرهای سینمایی است، را نمی‌دانیم. در این میان آثار سینمای دفاع مقدس و کاراکترهای آن نیز کافی نیستند درحالی که بایستی در سینما تحرک بیشتری داشته باشیم.
این هنرمند سینما کم‌کاری در سینما را علت فاصله با ارزش‌ها دانست و تاکید کرد: ما حتماً نسبت به موضوعات و مسائل آرمانی قصور کرده‌ایم که امروز نسبت به آن‌ها تاوان می‌دهیم؛ این سینمای ملی که بتواند در این دوره و شرایط بعد از انقلاب ملیت ایرانیان و هدف ادبی و فرهنگی ما را بروز دهد کجاست؟ همواره در کم‌کاری و پرکاری این موضوعات دچار افراط و تفریط شده‌ایم لذا هدف ما روشن نیست.
برخی فقط هدفشان جایزه جشنواره و ویزاست
وی نسبت به مدیریت سینما پس از انقلاب اسلامی انتقاد کرد و گفت: متاسفانه مدیریت سینما ما تاکنون آن‌چه را خودش مهم می‌دانسته است، تحمیل می‌کرده است. همچنین در میان راویان سینما هم به دلیل کج‌خلقی‌ها و کج‌فکری‌ها نتوانسته‌ایم کار چندانی بکنیم. البته این برای من نشانه همه‌چیز نیست اما نگاه کنید فیلم‌هایی که در خارج کشور جایزه دریافت می‌کنند، چه فیلم‌هایی است. این موضوع نشان می‌دهد سینما به چه سمتی حرکت می‌کرد و هنوز هم می‌رود. عده‌ای قهر و بد اخلاقی می‌کنند و هدفشان فقط دریافت جایزه از جشنواره یا دریافت ویزا است. البته مسیر صحیح فیلمسازی در مجموعه تلویزیونی نیز مغفول است و نگاه ملی وجود ندارد.
نجفی ایران را یک کشور متفاوت معرفی کرد و عنوان کرد: ما یک کشور متفاوت با زبان فارسی و با ادبیات غنی هستیم؛ در هر رشته‌ای ایران می‌تواند کار بزرگ انجام دهد ولی همه این موضوعات فراموش شده است و فقط سینمای اجتماعی به موضوعاتی مثل اعتیاد و عشق می‌پردازد و همه این‌ها را وارد یک معضل به‌نام گریم کرده‌ایم که مخاطب را جذب کنیم؛ این روند باید کنار گذاشته شود و فراموش شود.
فشارهای مضاعفی که مدیران را منفعل می‌کند
این هنرمند سینما درباره رویکرد مدیران سینمایی در دوره‌های مختلف و اینکه چرا وعده‌هایشان درخصوص سینما محقق نمی‌شود، گفت: در دوران کنونی شخصاً محمد خزاعی و کارهایش را از سال‌ها قبل می‌شناسم؛ هرکسی وارد عرصه مدیریت سینمای ایران می‌شود چنین تلقی می‌کند که اگر مواظبت نکند، سینما از دست می‌رود. خزاعی خودش تهیه کننده خوبی است و دانش و سواد مناسبی دارد و کارهایی انجام داده است. البته من انتقادهایی به او دارم اما نسبت به مدیران قبلی بهتر کار کرده است و حداقل شاهد بودیم چند فیلم خوب ساخته شد و در جشنواره وجود داشت اما متاسفانه فشار و کم‌اهمیت جلوه دادن سینما از قستمی که اکثریت سینما را در دست گرفته است، هر مدیریتی را منفعل می‌کند.
وی با طرح این پرسش که سینما ایران در دست چه کسی است، ادامه داد: عملیات اجرایی سینما و سینماسالارهای سینما و رسانههای عمومی سینما دست چه کسی است؟ این‌ها یک فشار مضاعف وارد می‌کنند؛ این فشار مضاعف مدیر را بلاتکلیف می‌کند. او باید یک‌جا پایش را بزنیم بزند و بگوید من دنبال سینمای ملی می‌روم که تمام تعاریف بعد از انقلاب من در آن وجود داشته باشد و به من امید و شگفتی بدهد.
نجفی درباره آثار کمدی سینمای ایران گفت: کمدی‌های ما که دیگر شاهکارند؛ فضایل اخلاقی، تکنیکی و ادبی در آن‌ها ماشالله وجود دارد و من حیرت می‌کنم!(شوخی) من مخالف سینمای طنز نیستم اما آیا مدیریت سینما به‌سمت دیگر ژانرهای مخاطب‌پسند رفته است و پاسخ نگرفته است؟ من به‌عنوان مخاطب دلم می‌خواهد یک فیلم اکشن در سینمای ایران ببینم؛ چند وقت پیش فیلم «روز صفر» را دیدم و لذت بردم. چه فیلم خوب و قویی بود؛ مگر ما چه‌چیزی از سینما می‌خواهیم؟ این یک نمونه فیلم موفق در مبارزه با تروریسم بود، بدون اینکه شعار بدهد. این فیلم کمی نبود؛ پروداکشن می‌خواست که داشت. تولید، انسجام، سناریو و... ما همین‌ها را می‌خواهیم.
انتهای پیام/ 121
