انزوای نتانیاهو با قطع روابط دیپلماتیک رژیم صهیونیستی با اتحادیه اروپا

نتانیاهو خواستار «ارزیابی مجدد» هرگونه نقش اتحادیه اروپا در روند دیپلماتیک صلح با فلسطینیها شد. طبق بیانیه وزارت خارجه صهیونیستها «تا کاملشدن ارزیابی مجدد، نخست وزیر دستور تعلیق ارتباطات دیپلماتیک را با اتحادیه اروپا و نمایندگان آن در این موضوع (صلح) صادر کرد.»

 

در همین حال قرار است روابط اسراییل با کشورهای عضو اتحادیه (به ویژه فرانسه، بریتانیا و آلمان) درباره روند سازش به صورت مجزا ادامه یابد. «امانوئل ناشون»، سخنگوی وزارت خارجه این رژیم، در گفتگو با روزنامه هاآرتص این موضوع را اعلام کرد.

 

امانوئل ناشون؛ سخنگوی وزارت خارجه رژیم صهیونیستی

دستور نتانیاهو در اعتراض به برچسبزنی محصولات وارداتی از کرانه باختری توسط اتحادیه اروپا صادر شده است. نتانیاهو در 12 نوامبر در واکنش به تصمیم اروپا چنین اظهار نظر کرد:

«اتحادیه اروپا باید خجالت بکشد... اتحادیه تصمیم گرفته است که فقط اسراییل را برچسبدار کند، و ما آماده پذیرش این مساله نیستیم که اروپا به آن طرفی برچسب بزند که مورد حمله تروریسم است!»

بلافاصله بعد از تصمیم اتحادیه، سفیر آن در رژیم صهیونیستی، لارس فابورگ اندرسن،  به وزارت خارجه این رژیم احضار و از تصمیم اسراییل برای تعلیق مذاکرات دیپلماتیک با شماری از مجامع اروپایی با خبر شد. رییس این رژیم، «رویون ریولین» نیز بازدید خود را از مقر اصلی اتحادیه اروپا در بروکسل، که برای 2 دسامبر برنامهریزی شده بود، لغو کرد.

 

لارس فاگوس-اندرسن؛ سفیر اتحادیه اروپا در رژیم صهیونیستی

رویون ریولین؛ رییس جمهور صهیونیست ها

گفتنی است که اتحادیه اروپا کنترل اسراییل را بر سرزمینهای اشغال شده توسط این رژیم در جنگ 6 روزه 1967 (کرانه باختری، قدس شرقی و ارتفاعات جولان) به رسمیت نمیشناسد. طبق قانون جدید اتحادیه، همه محصولات صادرشده از این مناطق باید برچسبهایی با این مضمون بخورند: «محصولات کرانه باختری، محصولات فلسطینی، محصولات غزه، یا محصول فلسطین».

 

پیش از این حکومت اسراییل از تنظیم شکایت علیه اتحادیه بر سر این قانون جدید خبر داده بود. البته بر سر این شکایت هم در تل آویو اتفاق نظر وجود ندارد. به گزارش هاآرتص، وزیر امور راهبردی، گیلعاد اِردان و وزیر دادگستری، آیلت شاکد، که هر دو از افراطیترین وزرای کابینه تندروی اسراییل هستند، بر انجام شکایت پافشاری دارند، در حالی که مقامات وزارت خارجه و اقتصاد پیگیری قضایی را موجب اقدامات متقابل اروپا علیه اسراییل میدانند. یکی از مقامات ارشد وزارت خارجه این رژیم به هاآرتص گفت:

«این یک رویه خطرناک است که به سیاسیشدن غیرضروری اسراییل در سازمان تجارت جهانی منجر خواهد شد. وارد شدن به این رویه آسان، ولی خروج از آن بسیار دشوار است.»

 

گیلعاد اردان وزیر امور راهبردی

مقامات کمیسیون اروپا این مساله را صرفا یک مساله فنی میدانند، ولی رژیم صهیونیستی اصرار دارد که آن را تبعیضی ضد یهودی جلوه دهد. سخنگوی وزارت خارجه، از جزییات چگونگی اجراییکردن دستور نتانیاهو خبری نداد و این که برای مثال این تعلیق آیا شامل گفتگوی نخست وزیر صهیونیستها با فردریکا موگرینی، مسوول سیاست خارجی اروپا هم خواهد بود یا نه. همه اینها در حالی است که اصولا «روند صلح» مورد بحث، مدتهاست که به دلیل زیادهخواهی و زورگویی و قانونشکنیهای صهیونیستها دچار رکود کامل شده است و تلاشها و سفرهای متعدد جان کری به منطقه برای اجراییکردن این سرفصل مهم سیاست خارجی باراک اوباما، عملا به هیچ جا نرسید. بگذریم از این که بعد از گذشت بیش از دو دهه از توافقات اسلو میان یاسر عرفات و اسحاق رابین در سال 1993، عملا روند صلح (یا به اصطلاح خودمان سازش)، عملا هیچ دستاوردی برای طرف فلسطینی نداشته و اوضاع فلسطینیها حتی بدتر از قبل از توافق شده است.

 

قانون برچسبزنی اتحادیه علاوه بر میوه و سبزی، شامل عسل، زیتون، شراب و ماکیان تولیدشده در سرزمینهای فلسطینی هم میشود. بر عکس صهیونیستها، طرف فلسطینی به شدت از این تصمیم اتحادیه استقبال کرده و آن را گامی محکم از جانب اروپا در محکومیت اقدامات غیرقانونی و نامشروع صهیونیستها در گسترش شهرکها دانستهاند.

 

 طبق معاهدات ژنو، ساخت و ساز در اراضی اشغال شده در جنگ توسط طرف اشغالگر ممنوع است و اتحادیه اروپا اخیرا بر مبنای همین قوانین اقدامات موثرتری را برای محدودکردن این اعمال در پیش گرفته است. مقامات اسراییلی اما این اقدام اتحادیه را «ریاکارانه» و «جهت انگشتنما کردن مساله اسراییل در میان حدود 200 مناقشه در سرتاسر دنیای امروز» خواندهاند!

 

مقامات اتحادیه اروپا هنوز واکنش رسمی به تصمیم نتانیاهو نشان ندادهاند، ولی یکی از مقامات کمیسیون اروپا که خواست ناشناس بماند به رسانهها گفته که اصولا اتحادیه باید اول مفهوم این دستور جدید را به طور کامل درک کند تا بعد نسبت به آن واکنش نشان دهد. نتانیاهو هم طبق معمول تلاش کرده که با بافتن آسمان و ریسمان، مساله را به یهودستیزی ربط دهد

مقامات اتحادیه اروپا هنوز واکنش رسمی به تصمیم نتانیاهو نشان ندادهاند، ولی یکی از مقامات کمیسیون اروپا که خواست ناشناس بماند به رسانهها گفته که اصولا اتحادیه باید اول مفهوم این دستور جدید را به طور کامل درک کند تا بعد نسبت به آن واکنش نشان دهد. نتانیاهو هم طبق معمول تلاش کرده که با بافتن آسمان و ریسمان، مساله را به یهودستیزی ربط دهد - تنها ابزار اسراییلیها برای لوثکردن تقریبا همه چیز حتی خود یهودستیزی!:

«تصمیم اتحادیه اروپا کاملا پوچ و به لحاظ اخلاقی نفرتآور است، چون در خاک اروپا، جایی که هنوز خاطرات زندهاند، محصولات یهودی برچسب خوردهاند، فروشگاههای یهودی برچسب خوردهاند.» (اشاره به اقدامات نازیها در نشاندار کردن یهودیان و اماکن مرتبط با یهودیان)

 

سفیر اتحادیه اروپا در رژیم صهیونیستی، فابورگ اندرسن، هرگونه مقایسه این تصمیم با بایکوت یهودیها توسط نازیها را بیربط و بیتناسب خواند. او این مقایسه را نوعی کژتابکردن تاریخ و کم اهمیتکردن اقدامات نازیها و قربانیان یهودی آنها خواند. در بخشی از بیانیه وزارت خارجه اسراییل در پی دستور نتانیاهو آمده است:

«ما از این که اروپا، با انگیزههای سیاسی، چنان اقدام تبعیضآمیزی صورت داده، متاسفیم. اقدامی که از جنبش بایکوت اسراییل الهام گرفته است.»

 

اشاره بیانیه به جنبش بینالمللی «بایکوت، سلب سرمایه و تحریم» (بی دی اس) در همدردی با فلسطینیها علیه اسراییل است. بی دی اس جنبشی جهانی است که از فشار اقتصادی و سیاسی علیه رژیم صهیونیستی برای توقف اشغال اراضی فلسطینی (به ویژه از طریق شهرکسازی) حمایت میکند.

 

این کمپین با انتشار بارکد ساخت اسرائیل، برای تحریم آنها تبلیغ میکند

بیش از نیم میلیون یهودی در حدود 120 شهرک غیرقانونی ساخته شده در اراضی اشغال شده در 1967 زندگی میکنند. بگذریم از این که براساس موضع جمهوری اسلامی و مسلمین جهان، اصولا کل موجودیت این رژیم (نه فقط اراضی بعد از 1967) غیرقانونی و نامشروع است.

 

در دولت راستگرای نتانیاهو که دولتی ائتلافی شامل چند حزب بسیار افراطی صهیونیست است، سیاست شهرکسازی بدون انعطاف و بیوقفه ادامه یافته است و صهیونیستها وقعی به اعتراضات و انتقادات بینالمللی در این باره نگذاشتهاند. گفتنی است که جنبش بایکوت اسراییل تاکنون چندان هم بیاثر نبوده و اقدامات بعضا موثری هم در این مدت از سوی غربیها صورت گرفته است (به غیر از ایالات متحده).

بریتانیا، بلژیک و دانمارک مدتی است که برچسبزنی محصولات صادرشده از کرانه باختری را آغاز کردهاند. یا برای نمونه، در ماه ژوئن، شرکت بزرگ ارتباطات فرانسه، «اورنج»، در پی فشارهای جنبش بایکوت، اعلام کرد که روابط کاری خود را با طرف اسراییلی قطع خواهد کرد. گرچه مدیرعامل این شرکت بزرگ دلیل این تصمیم را فنی خواند، ولی ناظران تبلیغات علیه این شرکت به جهت همکاری با اسراییلیها را دلیل این تصمیم دانستهاند. نتانیاهو که به شدت از این امر خشمگین شده بود از دولت فرانسه (از سهامداران اصلی این شرکت) خواست که از این اقدام اورنج اعلام برائت کند!

واقعیت درون رژیم صهیونیستی که عملا مذاکرات موسوم به صلح اسراییل-فلسطین را به بن بست کامل کشانده است، مساله ترکیب فعلی حکومت اسراییل و موازنه نیروهای سیاسی درون این رژیم است. گرچه حزب لیکود به رهبری نتانیاهو اکثریت پارلمان را به عهده دارد، اما این اکثریت تنها با کسب حدود 24 درصد کل کرسیها (30 از 120) به دست آمد، و نتانیاهو تنها در ائتلاف با احزاب کوچکتر متعلق به یهودیهای افراطی (هاردینها) همچون خانه یهودی، شاس، یهودیت توراتی متحد و حزب سکولار ولی دست راستی «اسراییل خانه ما» به رهبری آویگدور لیبرمن توانست دولت تشکیل دهد.

 

حزب لیکود که سابقه تشکیل آن به مقطع تاسیس غده سرطانی اسراییل بازمیگردد، تا چند سال پیش به عنوان یک حزب سکولار راست میانه شناخته میشد، ولی اکنون عملا به نماینده افراطیترین بخش ساکنان یهودی سرزمینهای اشغالی یعنی شهرکنشینها تبدیل شده است. تعبیری که خود رسانههای اپوزیسیون اسراییلی به کار میبرند، «به گروگان گرفتهشدن روند صلح» توسط شهرکنشینهای افراطی و متعصب و نمایندگان آنها در کنست و دولت اسراییل است. در دولت نتانیاهو «آیلت شاکد» وزیر جوان دادگستری و در کنست، نفتالی بنت، رهبر حزب «خانه یهودی» و وزیر سابق اقتصاد این رژیم به عنوان سمبل نگاه افراطی و نفرت مذهبی نسبت به فلسطینیها شناخته میشوند. نفتالی بنت و حزب او که 8 کرسی در پارلمان در اختیار دارند، بر این اعتقادند که حق یهودیان بر کل سرزمین فلسطین، یک حق لایغیر و برآمده از کتاب مقدس است و از همین رو، به مناقشه خود با فلسطینیها کاملا جنبه مذهبی و ایدئولوژیک میدهند.

 

نفتالی بنت

به واقع، نتانیاهو انتخاب مجدد خود به نخست وزیری در انتخابات 17 مارس را مدیون آرای طرفداران سنتی حزب «خانه یهودی» و شهرکنشینها میداند که در آخرین لحظات حزب او را از شکست نجات دادند (لیکود تنها 6 کرسی بیش از حزب اصلی رقیب یعنی «اتحاد صهیونیستی» به دست آورد). او میداند که ادامه کار دولت او به حفظ ائتلاف شکننده با افراطیترین اقشار جامعه صهیونیستی بستگی دارد.

 

طبیعی بود که تقابل مذهبی که از سوی شهرکنشینها و نمایندگان آنها در حکومت اسراییل دامن زده میشود، واکنش فلسطینیها را به دنبال داشته باشد. مثلا یکی از جنبشهای برآمده از این افکار، جنبش «برچسب قیمت» در میان شهرکنشینها است که حمله و آتش زدن منازل و مغازهها و اماکن مقدس فلسطینیها را برنامهریزی میکند.

 

وحشیانی موسوم به شهرکنشین!

اعضای همین جنبش بودند که با آتشزدن شبانه خانه یک فلسطینی منجر به زنده زنده سوختن نوزاد فلسطینی، در شهرک دوما در جنوب نابلس در ماه جولای شد.

اینگونه اقدامات، نطفه آن چیزی بود که به «انتفاضه قدس» در ماه اکتبر منجر شد، چرا که عقاید افراطی شهرکنشینها و گروههای دست راستی، دستاندازی هر چه بیشتر به اراضی فلسطینیها و به ویژه اماکن مقدس مسلمین را تبلیغ میکنند. امری که منجر به حرمتشکنی حرم شریف توسط این دسته از اسراییلیها تحت حمایت نیروهای امنیتی دولت نتانیاهو شد و همچون کبریتی در انبار باروت خشم فلسطینیها از سالها تحقیر، توهین، آزار، ظلم و جنایت اسراییلی افتاد و آتش خیزش عمومی را در سرزمینهای اشغالی شعلهور نمود.

 

منبع: مشرق