گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: مردم لبنان و منطقه هیچگاه روز ۲۲ تیرماه سال ۱۳۸۵ را فراموش نخواهند کرد. روزی که ارتش تا بن دندان مسلح رژیم صهیونیستی که همواره از حمایت و پشتیبانی دنیای غرب و آمریکا برخوردار بوده و همچنان هم هست از زمین و دریا و هوا جنگی بزرگ و ویرانگر را علیه حزب‌الله لبنان و به دنبال آن علیه مردم و کشور لبنان آغاز کرد.
اما برای یادآوری چرایی و چگونگی حمله نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان باید به این سابقه بپردازیم که رژیم صهیونیستی برخلاف توافق با حزب‌الله در سال ۲۰۰۴ از آزادسازی یه اسیر لبنانی خودداری کرد. به دنبال این موضوع حزب‌الله لبنان نیز در عملیاتی با نام «الوعده الصادق» دو نظامی «اسرائیلی» را به اسارت گرفتند. این در حالی بود که رژیم صهیونیستی به جای گفتگو به منظور حل این ماجرا، به لبنان اعلام جنگ کرد.
البته در همان زمان هم کارشناسان و صاحب‌نظران معتقد بودند که اعلام جنگ رژیم صهیونیستی به لبنان آن هم به بهانه اسارات دو نظامی آن‌ها توسط حزب‌الله لبنان فقط بهانه‌ای برای آغاز و تحمیل جنگی ویرانگر به مردم و ملت لبنان بود که سران و مقامات این رژیم از مدت‌ها قبل خود را برای آن آماده کرده بودند. در واقع تنها عاملی که موجب شد حمله نظامی رژیم صهیونیستی به لبنان جلو انداخته شود همین ماجرای به اسرات در آمدن دو نظامی اسرائیلی توسط حزب‌الله لبنان بود.
از طرف دیگر زمانی هدف و نیت واقعی سران رژیم صهیونیستی در حمله نظامی به لبنان آشکار شد که فقط اندکی بعد از آغاز این حمله مقامات این رژیم، خلع سلاح حزب‌الله لبنان در کنار آزادی دو اسیر اسرائیلی را به عنوان شروط آتش‌بس و پایان جنگ اعلام کردند. خواسته‌ای که بر خلاف اهداف و برنامه‌های آن‌ها تا پایان جنگ نیز به آن دست پیدا نکردند.
نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد تلفات و خساراتی بود که در جریان این جنگ ۳۳ روزه به دو طرف وارد شد. البته با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی از پیشرفته‌ترین و جدیدترین تجهیزات نظامی و سلاح‌های سبک و سنگین بهره می‌برد و بر خلاف لبنان در این جنگ از نیروی هوایی هم استفاده می‌کرد موجب شده بود تا لبنان به نسبت «اسرائیل» تلفات و خسارات بسیار بیشتری را متحمل شود.
حال اگر بخواهیم میزان خسارات مادی وارد شده به لبنان را مورد بررسی و ارزیابی قرار بدهیم باید به این مهم اشاره کنیم که در جریان حمله رژیم صهیونیستی به لبنان دست کم ۱۵ هزار خانه به صورت کامل تخریب شده و از بین رفت و در کنار آن نیز هزاران مرکز حساس از جمله فرودگاه، بنادر تجاری و صیادی، ایستگاه‌های هیدرولیک آبی، پالایشگاه نفت، و نیروگاه برق به شدت آسیب دیدند و از بین رفتند.
البته حزب الله لبنان نیز در برابر دشمن صهیونیستی آنچنان هم دست و پا بسته نبود و آن‌ها بر اساس آمار‌های اعلام شده توانستند در مدت ۳۳ روز جنگی که با این رژیم نامشروع و اشغالگر داشتند چهار هزار موشک به سمت «اسرائیل» شلیک کردند که بر اثر آن در مجموع ۱۶۵ اسرائیلی کشته شدند. ضمن اینکه در طول این جنگ ۵۶ تانک مرکاوا۴ مورد حمله قرار گرفت که بعد‌ها برخی از آن‌ها تعمیر شدند.
از طرف دیگر رزمندگان حزب‌الله لبنان در خلال این جنگ توانستند ضربات سنگین دیگری همچون ناوچه مدل ساعر۵، ناوچه سوپر دیفورا و یک هلی‌کوپتر مورد هدف قرار داده و به آن‌ها آسیب‌های بسیار جدی را وارد کنند.
در حقیقت باید به این مهم اشاره کرد که بسیاری از کارشناسان نظامی در آن زمان معتقد بودند این جنگ برخلاف دیگر جنگ‌های رژیم صهیونیستی نه تنها ارتش این رژیم بلکه تمامیت «اسرائیل» را درگیر کرد. ضمن اینکه حملات حزب‌الله به رژیم صهیونیستی این پیام بسیار مهم را برای مردم اسرائیل داشت که جنگ به آن‌ها نیز می‌تواند آسیب‌های فراوانی را وارد کند.
در پایان باید گفت جنگ ۳۳ روزه رژیم صهیونیستی علیه لبنان در نهایت با قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت که در تاریخ ۱۲ آگوست ۲۰۰۶ میلادی به اتفاق آرا تصویب شد به پایان رسید. پیش‌نویس این قطعنامه را آمریکا و فرانسه تهیه کرده بودند و محققان زبان و لحن این قطعنامه را به نفع رژیم صهیونیستی می‌دانستند. این قطعنامه خواستار وجود یک منطقه از مرز اسرائیل تا رودخانه لیتانی بود که ارتش لبنان و نیرو‌های سازمان ملل در آن مستقر شوند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
