به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، خیلی وقت‌ها که پای صحبت خانواده شهدا و همرزمانشان می‌نشینیم، می‌شنویم که شهدا مراقبت را در تمام لحظات زندگی خود رعایت می‌کردند؛ مراقبت از بیت‌المال، حلال و حرام تا مراقبت از رفتار و اعمال.
شهید «اسماعیل حیدری» تخریبچی لشکر ۱۷ علی ابن ابیطالب (ع) بود. شهیدی که به گفته دوستانش، شهید بود که شهید شد. روایت مجید اسکندری از این شهید را در ادامه می‌خوانیم.
تیرماه سال ۱۳۶۴ برای شناسایی عملیات والفجر ۸ و بررسی وضعیت جَزر و مَد آب، با بچه‌های اطلاعات رفته بودند کنار اروندرود. آنجا پر از باغات نخلستان بود و مردم هم ناچار نخل‌هایشان را رها کرده و از منطقه خارج شده بودند. خرما‌ها رسیده بود.
بچه‌ها از مسئولان عقیدتی پرسیدند آیا می‌توانیم از خرمای نخل‌ها استفاده کنیم؟ آن‌ها هم در پاسخ گفتند: فقط از خرما‌هایی که زمین ریخته می‌توانید بخورید.
اسماعیل چفیه‌اش را انداخت پای درخت خرما و خرما‌های ریخته شده پای درخت‌ها را داخل چفیه‌اش جمع کرد. او بچه‌ها را صدا زد و گفت: بچه‌ها بیایید خرمای حلال!
تو همین اوضاع و احوال یکی از بچه‌ها یک کلوخ برداشت و به خرمای سر درخت پرتاب کرد و چند تا خرما از بالای نخل ریخت داخل چفیه خرما‌های اسماعیل. اسماعیل ناراحت شد و دیگر دست به آن خرما‌ها نزد و از آن نخورد. چون می‌گفت: این دیگر شبهه‌ناک (مال مخلوط به حرام) شده.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ۱۳۴
