معاون حوزه علمیه امام (ره) اراک:
اخلاق پیامبر (ص) شیوه مؤثر تبلیغ اسلام است
حمیدینژاد گفت: طبق آیات قرآن، اخلاق خوب پیامبر اکرم (ص) شیوه مؤثر برای تبلیغ دین مبین اسلام است که توانست مردمان آن زمان را از اوج جهالت به آگاهی و بینش قوی برساند.
به گزارش
دفاعپرس از اراک، «مهدی حمیدینژاد» معاون پژوهش مدرسه علمیه امام خمینی (ره) اراک درک کار بزرگ پیامبر اکرم حضرت محمد (ص) درخصوص تبلیغ دین مبین اسلام را به فهم محل زندگی و مبعوث شدن ایشان با فرهنگ جاهلیت مرتبط دانست و اظهار داشت: منطقه حجاز، محل تولد پیامبر (ص)، دارای آب و هوای بسیار گرم، اقتصاد نامطلوب و فرهنگ بتپرستی و کفر است که ایشان تبلیغات پرمشقت خود را از همین مکان و در همین قوم شرکآلود شروع کردند.
وی افزود: پیامبر اکرم(ص) از آغاز رسالت خویش تا واپسین روزهای حیات خود، به امر مهم تبلیغ دین اسلام مشغول بودند و اولین خطابه رسمیشان در دعوت عمومی را از کوه صفا و بر بالای سنگ بلندی آغاز کردند.
معاون پژوهش مدرسه علمیه امام خمینی(ره) اراک افزود: مردم حجاز دارای خشونت زیادی بودند و با فرهنگ جاهلیت، غارت قبایل دیگر، زنده به گور کردن دخترهایشان و خرافات، روزگار میگذراندند که حضرت محمد(ص) با مبعوث شدنش در قومشان، دین مبین اسلام را به آنها معرفی کردند.
حمیدینژاد بیان کرد: پیامبر اکرم (ص) طی ۲۳ سال از زمان مبعثشان توانستند باوجود فقر فرهنگی مردمان آن سرزمین، عده بسیاری را مجذوب خود کند و آنان را با دین اسلام پیمان بزند.
وی در خصوص سیره و روش پیامبر اکرم(ص) در عرصه تبلیغ دین مبین اسلام عنوان کرد: طبق آیات قرآن، اخلاق خوب پیامبر(ص) شیوه موثر برای تبلیغ دین اسلام است که توانست مردمان آن زمان را از اوج جهالت به آگاهی و بینش قوی برساند.
معاون پژوهش مدرسه علمیه امام خمینی (ره) اراک اشاره کرد: معارف برتر، قابلیت اثبات و استدلال، هماهنگی با نیازهای بشر، شناخت دقیق و همهجانبه مخاطبین، باور و ایمان مبلغ، عمل به گفتار، مدارا و ملایمت در ابلاغ، خیرخواهی برای مردم، تواضع و صبر، از دیگر عواملی است که موجب توفیق پیامبر اسلام(ص) در جهت تبلیغ دین مبین اسلام شد.
حمیدینژاد خاطرنشان کرد: روش هدایت پیامبر(ص) برای همه گروهها و طبقات، یکسان نبود و برای دعوت اهل کتاب، بر مشترکات تأکید و کافران را به تفکر و تأمل و خردورزی دعوت میکردند.
وی تأکید کرد: پیامبر (ص) برای تبلیغ اسلام، وحی الهی را میشناختند و به تمام زوایایش آگاهی داشتند و بدون تکیهبر چیزی سخنانش را میگفتند و هیچگاه از ظن و گمانهای پوچ پیروی نمیکردند.
انتهای پیام/