گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: روز گذشته چهل و یکمین سالروز جنایت «صبرا و شتیلا» بود که در جریان این جنایت شمار زیادی از ساکن این اردوگاه‌ها شامل مرد و زن و کودک و سالخورده به شهادت رسیدند که اغلب آن‌ها فلسطینی و تعدادی از آن‌ها نیز لبنانی بودند. نکته تلخ و تکان‌دهنده در این میان مدت زمان جنایتی است که توسط نظامیان و ارتش رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم و بی‌گناه و بی دفاع فلسطینی صورت گرفت است.
برای درک فهم هرچه بهتر این جنایت فراموش ناشدنی بهتر است که بدانیم کشتار و جنایت در از بین بردن مردم فلسطین در اردوگاه‌های «صبرا و شتیلا» به مدت سه روز و در روز‌های ۱۶، ۱۷ و ۱۸ سپتامبر انجام شده است. در جریان این جنایت علیه بشریت بین ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ هزار نفر از مردم و آوارگان فلسطینی ساکن در این دو اردوگاه قتل عام شدند.
اما برای اینکه بهتر با عمق این جنایات و کشتار مردم فلسطین آشنا شویم بهتر است که به این مهم توجه کنیم که این مقدار کشتار صورت گرفته از میان فقط ۲۰ هزار فلسطینی ساکن در اردوگاه‌های «صبرا» و «شتیلا» صورت گرفته است. به عبارتی بهتر در جریان کشتار و جنایت «صبرا و شتیلا» چیزی در حدود یک چهارم مردم این دو اردوگاه قتل عام شدند.
حال زمانی ابعاد مختلف این جنایت علیه بشریت بیشتر و بهتر فاش می‌شود که بدانیم زمینه‌های ایجاد و انجام این جنایت پس از آن آغاز شد که ارتش صهیونیستی به فرماندهی «آریل شارون» وزیر جنگ وقت این رژیم و «رافائیل ایتان» دو اردوگاه «صبرا» و «شتیلا» را به محاصره خود درآوردند و به دور از چشم رسانه‌های گروهی با استفاده از سلاح‌های سرد و دیگر لوازم و تجهیزات تهاجمی، ساکنان این اردوگاه را به خاک و خون کشیدند.
از طرف دیگر نیز متاسفانه باید بگوییم که در جریان این جنایت، ارتش لبنان نیز با ارتش صهیونیستی در محاصره اردوگاه‌های «صبرا» و «شتیلا» همکاری کرده بود و بعد از آن بود که صد‌ها نیروی مسلح با بهانه تلاش برای جستجوی مبارزان فلسطینی وارد این دو اردوگاه شدند. ولی تمام این سعی و تلاش‌ها برای ورود نظامیان به این اردوگاه‌ها در حالی انجام شده بود که در اردوگاه‌های مذکور فقط زنان و کودکان زندگی می‌کردند.
موضوع مهم و دردآور در جریان جنایت و کشتار «صبرا» و «شتیلا» این است که نیروهای مسلح صهیونیستی در جریان این پورش خود زنان و کودکان را به خاک و خون کشیدند. آن‌ها حتی در این جنایت پای خود را از این هم فراتر گذاشتند و بیشتر جنازه‌ها را در خیابان‌های این اردوگاه‌ها ریختند. البته این پایان کار نبود و در ادامه بلدوزر‌های صهیونیستی وارد این اردگاه‌ها شدند و منازل داخل آن را تخریب کرده و صحنه جنایت را کاملا از بین بردند.
البته در جریان روی دادن جنایت «صبرا و شتیلا» باید به حمایت‌ها و پشتیبانی‌های کشور‌های اروپایی و آمریکا از رژیم صهیونیستی اشاره کرد که اگر نبود این حمایت‌ها و پشتیبانی‌های تمام و کمال، سران و مقامات تل‌آویو این جرا و جسارات را پیدا نمی‌کردند تا با حمله‌ای ناجوانمردانه به این دو اردوگاه‌ها هزاران زن و کودک فلسطینی را به کام مرگ بفرستند.
اما تمامی این حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها نمی‌تواند به عنوان دلایلی کافی و مناسب برای ارتکاب چنین جنایت از سوی رژیم صهیونیستی در «صبرا و شتیلا» باشد. بلکه اگر خیلی دقیق به سابقه اقدامات و عملکرد‌های چند دهه اخیر این رژیم اشغالگر و نامشروع نگاه کنیم متوجه می‌شویم که تمامی این جنایت‌ها و کشتار‌ها از ماشین ترور و جنایت سازمان یافته رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین سرچشمه گرفته است.
جنایت «صبرا و شتیلا» را در حقیقت می‌توان انتقام رژیم صهیونیستی از مردم فلسطین برای سه ماه مقاومت جانانه در برابر ارتش متجاوز این رژیم اشغالگر دانست که موجب نگرانی و عصبانیت شدید سران و مقامات تل‌آویو را فراهم کرده بود. اما از آن هم بدتر ضمانت نصفه و نیمه جامعه جهانی به فلسطینیان ساکن اردوگاه «صبرا و شتیلا» بود که به آن‌ها قول داده بودند پس از خروج مقاومت فلسطین از بیروت، از ساکنان بی‌پناه اردوگاه‌های فلسطینی حمایت می‌کند. اما جامعه بین‌الملل با خلف وعده و تنها گذاشتن ساکنان این اردوگاه موجب رقم خوردن این جنایت شدند.
در پایان باید گفت جنایت و کشتار «صبرا و شتیلا» اولین و آخرین جنایت و کشتار مردم فلسطین به دست رژیم اشغالگر نبوده و نخواهد بود و با توجه به بی‌توجهی و حتی حمایت جامعه جهانی از اقدامات و جنایات رژیم صهیونیستی این مردم فلسطین، محور مقاومت و گروه‌های مقاومت فلسطینی هستند که باید در برابر این رژیم نامشروع مقاومت و ایستادگی کرده و در مسیر نابودی آن قدم بردارند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
