گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ علی عبدالصمدی؛ شانزدهم مهر ماه در تاریخ دفاع مقدس یادآور یکی دیگر از جنایات رژیم بعثی عراق در خاک ایران عزیز است. حمله‌ی شیمیایی به سومار در چنین روزی اتفاق افتاد. سومار یکی از شهر‌های استان کرمانشاه است. از این شهر به عنوان کوچکترین شهر در ایران یاد می‌شود. برای نخستین بار این شهردر مورخ هجدهم دی ماه ۱۳۵۹ یعنی در اولین ماه‌های پس از آغاز جنگ تحمیلی توسط ارتش بعثی عراق مورد حمله و بمباران شیمیایی قرار گرفت.
در نهمین روز از مهر ماه ۱۳۶۱ عملیات نیمه گسترده‌ی مسلم ابن عقیل (ع) توسط نیرو‌های مسلح ایرانی کلید خورد و طی هفت روز سومار از تصرف نیرو‌های بعثی خارج شد و سی کیلومتر از خاک دشمن به دست قوای ایرانی افتاد. شکست مفتضحانه و رسوایی ارتش بعثی باعث خشم صدام شد. او این شکست را هرگز فراموش نکرد. پنج سال بعد، در شانزدهم مهر ماه ۱۳۶۶ صدام به خیال بازپس گیری سومار ارتش بعثی را روانه‌ی ایران کرد. حمله به سومار این بار با سلاح‌های شمیایی صورت گرفت.
به گواه تاریخ طی این حمله بیش از ۱۰۰ تن شهید و ۱۳۵۰ نفر مجروح شدند. نشریه‌ی انگلیسی جینز دیفنس در مقاله شمار حملات شیمیایی عراق به ایران را بالغ بر سی مورد دانسته و اعلام کرده است ارتش بعثی عراق طی این حملات از گاز خردل، گاز اعصاب، گاز ئیدروژن سینانید و لویزیت استفاده کرده است. بنا بر گزارش این نشریه برخی از این سلاح‌هایی شمیایی در داخل خاک عراق تولید شده، ولی برخی از تجهیزات از اروپا و آمریکای لاتین نیز خریداری شده بودند.
سومار در هشتم مرداد ۱۳۶۷ یعنی در آخرین روز‌های جنگ تحمیلی به صورت کامل از حضور عراقی‌ها تخلیه شد و عملا عراقی‌ها خلع ید شدند. جنگ به اتمام رسید و سومار به عنوان شهری عزیز مانند سایر شهر‌های ایران در داخل خاک اهورایی ایران باقی ماند، اما جنایاتی که دشمنان این سرزمین با این خاک و مردمانش کردند هرگز از یاد ایرانیان و جامعه‌ی بشری نخواهد رفت. ملت ایران هرگز فراموش نخواهند کرد که دشمنان این خاک چه جنایاتی علیه بشریت کردند و اکنون ادعای حقوق بشرشان گوش فلک را کر کرده است.
انتهای پیام/۱۳۳
