به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، «هر کودکی سزاوار آینده است»؛ به شرط اینکه در غزه به دنیا نیامده باشد! این واقعیت تراژیک، فقط ناظر به بمباران مزمنی نیست که هرازچندگاهی سن امید به زندگی را در این باریکه ساحلی ویران می‌کند، بلکه به زندان‌های پرتعداد اراضی اشغالی اشاره دارد که مملو از کودکان است.
بسیاری غزه را به دلیل محاصره دائمی، بزرگترین زندان جهان می‌دانند که قریب ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را در یک فضای باز محبوس کرده است، اما وضعیت این محبس روباز با آنچه در زندان‌های کلاسیک رژیم صهیونیستی می‌گذرد، قابل قیاس نیست.
سازمان ملل متحد سال گذشته خبر داد که از سال ۱۹۶۷، زمانی که رژیم اسرائیل نوار غزه و کرانه باختری را اشغال کرد تا کنون، حدود یک میلیون فلسطینی را دستگیر کرده است. به عبارت ساده‌تر از هر پنج فلسطینی، یک نفر از سوی رژیم صهیونیستی دستگیر و متهم شده است. البته این آمار محدود به زنان است؛ چراکه از ۵ مرد فلسطینی دست‌کم دو نفر بازداشت و متهم شده است. همچنین از هر ۱۰ مرد فلسطینی، حداقل چهار نفر بخشی از زندگی خود را در زندان‌های رژیم اسرائیل می‌گذرانند.
چرا شمار بازداشت‌ها بالاست؟
ریشه این بازداشت‌ها در دستور‌های نظامی رژیم صهیونیستی نهفته که تمام جنبه‌های زندگی فلسطینی‌ها را تحت‌الشعاع قرار داده است. این فرامین، هرگونه مشارکت و سازماندهی اعتراضات، چاپ و توزیع مطالب سیاسی، اهتزاز پرچم‌ها و سایر نماد‌های سیاسی را جرم می‌انگارد و اساساً همه اشکال مقاومت فلسطین در برابر اشغالگری اسرائیل را مصداق «تروریسم» می‌داند و با آن برخورد می‌کند. رایج‌ترین اتهام «پرتاب سنگ» است که ممکن است با ۲۰ سال حبس همراه باشد.
بر اساس همین قوانین، ۱۹ زندان داخل اراضی اشغالی و یک زندان در کرانه باختری اشغالی همواره لبریز از اسرای فلسطینی است. علاوه بر این، عنوانی به نام «بازداشت اداری» هم وجود دارد که بر اساس آن رژیم صهیونیستی به خود اجازه می‌دهد یک نفر را بدون هیچ اتهامی برای مدتی نامحدود پشت میله‌های زندان نگه دارد. دستور‌های نظامی رژیم صهیونیستی برای کودکان وضعیت بهتری ندارد؛ برای مثال رژیم صهیونیستی می‌تواند کودکان فلسطینی را قبل از ارائه کیفرخواست به مدت ۱۵ روز در بازداشت پیشگیرانه نگهداری کند و دادگاه نظامی می‌تواند این بازداشت را ۴۰ بار تمدید کند. بر همین اساس سالانه بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ کودک در بازداشتگاه‌های رژیم صهیونیستی نگهداری می‌شوند و تنها کودکانی در جهان هستند که حضور و پیگرد قضایی در دادگاه‌های نظامی را تجربه می‌کنند.
آزار جسمی و جنسی کودکان در زندان
اما آنچه در زندان‌های رژیم اسرائیل بر کودکان می‌رود، در برابر این اعداد و فرامین تکان‌دهنده چیزی نیست. بر اساس گزارش‌های منتشر شده از هر پنج کودک، چهار کودک (۸۶ درصد) مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند. نزدیک به نیمی از کودکان بازداشتی (۴۲٪) هنگام دستگیری مجروح شده‌اند که شامل جراحات گلوله و شکستگی استخوان می‌شود.
۶۵ درصد از کودکان بین نیمه‌شب تا سحر دستگیر شدند. ۸۶ درصد کودکان تجربه کتک‌خوردن داشتند؛ ۷۰ درصد به آسیب جدی‌تر تهدید شده و ۶۰ درصد نیز با اسلحه یا چوب مجروح شدند. خشونت جنسی نیز یکی از آزار و اذیت‌های متداول در این بازداشتگاه‌هاست و ۶۹ درصد کودکان خبر دادند که موقع بازرسی برهنه شده یا اندام جنسی‌شان لمس شده یا ضربه خورده است. ۶۰ درصد کودکان سلول انفرادی را با مدت زمان متفاوت از یک روز تا ۴۸ روز تجربه کرده اند؛ ۷۰ درصد گفتند که با گرسنگی شکنجه شدند و همین مقدار اعلام کردند در طول بازداشت هیچ مراقبت بهداشتی دریافت نکردند. ۵۸ درصد از کودکان در زمان بازداشت از ملاقات یا ارتباط با خانواده خود محروم شدند. اتهام اغلب کودکان نیز سنگ‌پرانی عنوان شده است.
اگر شانس با کودکان همراه باشد و به دلیلی از جمله تبادل اسراء مشمول آزادی شوند، به‌ندرت به زندگی عادی برمی‌گردند. بیشترین شکایت این کودکان بی‌خوابی و کابوس مکرر گزارش شده است. کابوسی که قریب دو ماه است در زندگی بیرون از زندان روی آسمان غزه خیمه زده است. بعد از آغاز دور جدید درگیری‌ها پس از عملیات «طوفان‌الاقصی» در هفتم اکتبر، حدود ۱۵ هزار فلسطینی به شهادت رسیده‌اند که بر اساس آمار بیش از یک‌سوم یعنی قریب ۶ هزار نفر از شهدا کودک بودند. این در حالی است که در خلال درگیری‌ها ۷۰۰۰ نفر ناپدید و احتمالاً شهید شدند که در صورت تأیید نهایی، آمار کودکان شهید در غزه را به ۸۰۰۰ نفر می‌رساند. آماری که می‌گوید غزه فقط بزرگترین مسلخ و محبس کودکان نیست، بلکه قربانگاه انسانیت است.
منبع: نورنیوز
انتهای پیام/ ۱۳۴
