«دنیا را تکان می‌دهم!»؛ کتابی مصور از یک شهید ۱۳ ساله

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، کتاب «دنیا را تکان می‌دهم!» یک داستان مصور و روایت داستانی از نوجوان ۱۳ ساله، شهید محمدرسول رضایی است. این کتاب در ۴۴ صفحه توسط انتشارات صریر روانه بازار نشر شده است و نویسنده آن فاطمه بگزاده و تصویرگر و طراحی جلد را مصطفی شفیعی برعهده داشته است.

شهید ۱۳ ساله اسدآبادی محمدرسول رضایی در قشر دانش آموزی به عنوان شهید ملی و شاخص سال ۹۹ از شهدای والا مقامی است که عکسش در اتاق رهبر معظم انقلاب نصب شده و این امر برای شهرستان اسدآباد و دانش آموزان اسدآبادی افتخاری بسیار بزرگ به شمار می‌رود.

شهید رضایی در سال ۵۳ در شهرستان اسدآباد دیده به جهان گشود، عشق وصف ناپذیر این شهید والا مقام در سن کم به دفاع از مام وطن در برابر دشمنان موجب شد تا با دستکاری شناسنامه خود در دوم راهنمایی روانه جبهه حق علیه باطل شود و در بار دوم اعزام خود در عملیات بیت المقدس ۲ به تاریخ ۳۰ دی ماه ۶۶ در حالیکه تنها ۱۳ سال از بهار زندگی خود را تجربه کرده بود، در ماووت عراق بر اثر اصابت ترکش به سر عاشقانه به شهادت رسید.

شهید رضایی به عنوان کوچکترین شهید شهرستان اسدآباد در وصیتنامه پرمعنای خود که نشان از موج استکبار ستیزی و ولایتمداریش داشت، به همکلاسی و دوستانش وصیت کرده بود «در تشییع جنازه من پرچم آمریکا را به آتش بکشید تا مردم بدانند من ضدآمریکایی و تابع ولایت فقیه هستم» و در تشییع جنازه اش همان اتفاقی افتاد که می‌خواست، دوستان و همکلاسی‌ها همان کاری را کردند که او خواسته بود.

فرازی از وصیتنامه این شهید ۱۳ ساله: خدایا! تو می‌دانی که من جز برای رضای تو به جبهه نیامده ام. من برای کمک به مستضعفان و مبارزه با ظلم و استکبار جهانی به جبهه آمده ام تا انتقام شهدای خرمشهر و انتقام شهدای اسلام را بگیرم. آمده ام تا انتقام خون بچه‌های شیرخوار را که در زیر بمباران وحشیانه صدام به درجه رفیع شهادت نائل آمده اند، بگیرم و نگذارم که حق آنان پایمال شود.

از شما امت حزب الله می‌خواهم که جبهه‌ها را خالی نگذارید. امام عزیزمان را تنها نگذارید. مراسم دعای کمیل و دعای توسل را هر چه با شکوه‌تر بر پا کنید و در تشییع جنازه من پرچم آمریکا را به آتش بکشید تا مردم بدانند که من ضد آمریکایی و تابع ولایت فقیه هستم.

خطاب به پدر و مادر عزیزم! از پدر و مادرم می‌خواهم که برای من گریه نکنند و از اینکه من شهید شدم ناراحت نباشید بلکه خوشحال باشید که فرزندی را بزرگ کرده اید و او را در راه دین و قرآن و در راه وطن قربانی کرده اید و در آخر از تمام اهل خانواده و قوم و خویشان حلالیت می‌خواهم و می‌خواهم که راهم را ادامه دهند.

انتهای پیام/ 121