کارگردان مستند «پایان جنگ» در گفت‌وگو با دفاع‌پرس:

مادر و پسری که ناگهان گرفتار جنگ شدند/ نگاه من آسیب‌شناسی جنگ است

صادقی درباره مستند «پایان جنگ» گفت: این فیلم داستان یک زندگی‌ست که به دلیل تأثیر خشونت جنگ از حرکت بازمانده است.
کد خبر: ۶۳۷۹۲۲
تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۴۰۲ - ۰۰:۱۲ - 15December 2023

مادر و پسری که ناگهان گرفتار جنگ شدند/ نگاه من آسیب‌شناسی جنگ است «علی‌محمد صادقی» که با مستند «پایان جنگ» در بخش جایزه شهید آوینی جشنواره فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفت‌وگو با دفاع‌پرس، درباره این فیلم اظهار داشت: فیلم من درباره مادر و پسری است که سال ۵۹ بدون این‌که تصوری از جنگ داشته باشند، ناگهان وارد یک موقعیت جنگی شدند که تا یک روز قبل از شروع جنگ هیچ ذهنیتی از آن نداشتند.

این کارگردان مستند به سوژه فیلم خود پرداخت و تصریح کرد: آن‌ها اهل آبادان هستند و در تمام سال‌های جنگ داخل آبادان زندگی کردند و مواجهه آن‌ها با جنگ هیچ تناسبی با مواجهه و شناخت ما از جنگ که کیلومتر‌ها از آن دور بودیم ندارد.

وی ادامه داد: این فیلم روایت یکی زندگی‌ست که در مسیر زمان متوقف شده است و به سبب تأثیرات ناشی از خشونت جنگ از حرکت بازمانده است.

صادقی درباره دلیل انتخاب این سوژه تصریح کرد: من به خاطر خانواده‌هایی که در جنگ آسیب دیده‌اند و شاید به این خاطر که خودم از خانواده جنگ هستم و پدرم را در جنگ از دست دادم، گاهاً به این مسائل فکر می‌کنم. منتهی نگاه من آسیب شناسی جنگ است و اغلب سال‌های بعد از جنگ را روایت می‌کنم.

این کارگردان مستند تاکید کرد: روایت من از سرنوشت آدم‌ها بعد از جنگ تلخ است و ممکن است نگاه من در این فیلم مخاطب را اذیت کند. اما این فیلم تصویری کوچک از واقعیت پیرامون ماست و اگر من هم فیلم نسازم واقعیت تغییر نخواهد کرد. من زمانی که فیلم را می‌ساختم، دنبال دخل و تصرف در ماجرا و شخصی سازی واقعه نبودم، به همین جهت تلاش کردم دوربین تنها ناظر زندگی‌ای باشد که جریان ندارد. من باید تلاش می‌کردم که در برابر تلخی‌هایی که درون این موقعیت به سمتم می‌آمدند مقاوم باشم و در عین حال دوربینم علیه آن نباشد.

وی افزود: غالب نما‌های فیلم، نما‌های یک نفره و دو نفره از این مادر و پسر است. پسری که در پانزده سالگی وارد جنگ شده است و به دلیل عوارض ناشی از جنگ و ناراحتی اعصاب و روان، جدا از همسر و فرزندان با مادرش زندگی می‌کند.

صادقی درباره سختی‌های ساخت این فیلم عنوان کرد: اساساً مواجهه شدن با این سوژه‌ها سخت است. مراقبت می‌خواهد که گرفتار بیش نمایی و زیاده گویی نشوی، من هم در این فیلم تلاش کردم این‌طور نباشم و مخاطب را پای فیلم شکنجه نکنم. تلاش کردم سکونی که در این زندگی وجود دارد را به تصویر بکشم، در قاب‌هایی که سراسر تنهایی هستند و انسانی که در سال‌های طولانی‌ای که از جنگ می‌گذرد، دور از هیاهو و زندگی اجتماعی به درون خویش تبعید شده است؛ و از این حیث من پایان جنگ را یک مستند اجتماعی می‌دانم.

این کارگردان درباره ساخت مستقل این فیلم توضیح داد: بنده این فیلم را مستقل ساخته‌ام. در واقع اغلب فیلم‌هایم را مستقل می‌سازم. البته این به آن معنا نیست که به سرمایه برای ساخت فیلم نیاز ندارم، شاید با سرمایه بیشتر می‌توانستم فیلم بهتری هم بسازم، اما استقلال در فرم و محتوا خیلی زیاد برایم اهمیت دارد و به همین دلیل اغلب سعی می‌کنم فیلم‌هایم را خودم با سرمایه‌ی اندک بسازم.

وی درباره مخاطبان فیلم خود گفت: نمی‌توانم مخاطب فیلمم را دسته بندی کنم. هرکسی می‌تواند مخاطب فیلم باشد. این فیلم سکوت، انزوا و تنهایی آدم‌هایی را روایت می‌کند که شاید اگر جنگ آرامش زندگی آن‌ها را برهم نمی‌ریخت، احتمالا سرنوشت دیگری داشتند، برعکس حالا که در زندگی روزمره‌ی ما فراموش شده‌اند و به کنجی دور از دنیای ما تبعید شده اند.

صادقی با اشاره به جشنواره «سینماحقیقت» گفت: به نظرم در حال حاضر تنها پناه مستندسازان کشور جشنواره «سینماحقیقت» است. نمی‌دانم اگر «سینماحقیقت» نبود، مستندسازان کشورمان چه سرنوشتی داشتند. قدر مسلم نهاد‌های فرهنگی و تلویزیون آن‌طور که باید به وظایف ذاتی‌شان عمل نمی‌کنند. چرا که مستند نجات بخش است و در بزنگاه‌های تاریخی به داد فرهنگ و جامعه خواهد رسید. اما فعلا تنها محلی که مستندسازان شانس این را دارند که فیلم‌شان نمایش داده شود سینما حقیقت است و آرزوی قلبی من این است که روزی تمام اقشار جامعه برای تماشای مستند احساس نیاز کنند، شاید آن‌موقع خواست جمعی جامعه متولیان امر فرهنگ را بر‌آن دارند که قدردان سینمای مستند باشند.

صادقی درباره جشنواره امسال بیان کرد: به نظر می‌آید جشنواره امسال در بخش‌های مختلف با وجود تنوع در آثار کیفیت بالاتری از سال قبل داشته باشد. نام‌هایی که در مسابقه ملی با آن‌ها مواجه شدم، بعضا از مستندسازان به نام و خوش سابقه‌اند و این نوید را می‌دهند که بار کیفی جشنواره حداقل از سال قبل بالاتر باشد.

او در پایان گفت: در پایان از سیدمحمود موسوی که در تصویربرداری این فیلم کمک حالم بود و قاب‌های ماندگاری را خلق کرد، تشکر می‌کنم و همین‌طور از تمام دوستانی که حمایت معنوی آن‌ها را کنارم داشتم و جداگانه و ویژه تشکر می‌کنم از آن‌هایی که هیچ کمکی نکردند و تا توانستند زبان به طعنه باز کردند و ما را متهمم کردند به سیاه نمایی.

هفدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی‌مقدم از ۲۷ آذرماه تا ۲ دی‌ماه برگزار می‌شود.

انتهای پیام/ 121

نظر شما
پربیننده ها