آزادسازی سوسنگرد برای علی مقدم‌تر از جانش بود/ روحیه شهادت طلبی با او عجین بود

قربانعلی داستانی برادر کوچکتر شهید علی داستانی از خاطرات و ویژگیهای بارز و برجسته اخلاقی برادر میگوید، اینکه او در بین برادر خود از همه مهربانتر بود او به حدی برای پدر دلسوزی میکرد و به عنوان کمک خرج وامرار معاش سر کار میرفت تا فشار کمتری از لحاظ هزینهها و مخارج زندگی بر پدر تحمیل شود.

وی ادامه داد: علی فرزند دوم خانواده بود و روحیه دلسوزی و تواضع در برابر پدر داشت و با گذشت و فروتنی هر کاری که از دستش بر میآمد برای خانواده انجام میداد. هر جا فردی نیاز به کمکی داشت او سریع وارد عمل میشد و هر کاری از دستش بر میآمد، انجام میداد.

معتقد بود مسلمانی باید در عمل اثبات شود. وی افزود: آزاد سازی سوسنگرد برایش مقدم تر وارزشمند تر از جانش بود چرا که معتقد بود تا پای جان باید در برابر زورگویان و ستمگران ایستاد.

قربانعلی داستانی اذعان داشت: یکی از ویژگیهای بارز و برجسته علی، صداقتش بود و از دروغ و ریا بسیار متنفر بود و میگفت حتی اگر کلمهای به زیان فرد باشد نباید دردوغ بگوید.

اواز شباهت ظاهری خود به برادر شهیدش میگوید و اینکه همرزمان شهید علی داستانی زمانی که قربانعلی برادر دیگر شهید را میبینند با حیرت و تعجب به او نگاه میکنند و از شباهت بسیار زیاد دو برادر صحبت میکردند.

او حضور در جبههها را واجب میدانست و معتقد بود اگر کسی راه امام حسین (ع) را بخواهد ادامه دهد باید وارد شده و در دفاع از اسلام و انقلاب و دشمن متجاوز به پا خیزد. حضور نیروهای بعثی را در کشور را یک هجوم ناجوانمردانه عنوان میکرد و میگفت باید همیشه پشتیبانی ولایت فقیه باشیم و تا پای جان در راه دفاع از مکتب امام حسین (ع) و ارزشهای اسلام وانقلاب مقاومت کنیم.

این تکلیف بر همه واجب و لازم است. آن قدر عشق به اجرای فرامین رهبری و حضور در جبههها داشت که پس از گذراندن دورههای نظامی بدون اذن پدر اراده خود را جزم کرد و برای حضور به جبهه آماده شد. چون منزل ما نزدیک خط راه آهن بود برای گذشتن از مسیر و حضور در جبهههای نبرد حق علیه باطل باید از همین مسیر میگذشت. در ساک سبز رنگش نامهای را برای پدر می نویسد و از او عذرخواهی میکند که بدون اذن او وارد میدان نبرد و کارزار با دشمنان میشود. از یابنده می خواهد ساک او را به آدرسی که نوشته بود برای خانواده اش ببرد و پس از سه روز رهگذری ساک را پیدا میکند و آن را به دست خانوادهاش میرساند.

علی تاخیر و تامل را جایز ندانست و با تمام وجود وعشق حضور در میدان را بر هر چیزی مقدم میدانست. در آزاد سازی سوسنگرد در گروه شهید چمران حضور داشت و سرانجام با حمله دشمن مجروح میشود و به بیمارستان سینا در تهران منتقل میشود.

سرانجام در تاسوعای سال 59 و در سن 17 سالگی شهید شد. عشق به اسلام و انقلاب و اجرای فرامین رهبری او را به آرزوی دیرینهاش رساند و به سالار و معشوق خود اباعبدالله الحسین پیوست و به شهادت رسید. شهید علی داستانی در پنجم آذرماه سال 1342 متولد شد و در روز 27 آبان ماه سال 1359 به درجه رفیع شهادت نائل شد.