به گزارش گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، اسرائیل تنها رژیمی است که در آن «نخست وزیر دستور اعدام یک فرد را صادر می‌کند، بدون آن‌که به کسی مراجعه کند یا یک کمیته نظارت پارلمانی بر آن نظارتی داشته باشد». این را کانال ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی در برنامه‌ای در خصوص تاریخچه و امکان سنجی سیاست ترور‌ها در این رژیم به آن اذعان می‌کند.
این کانال اسرائیلی اعتراف می‌کند که سیاست ترور‌ها در سیستم رژیم اشغالگر، دستاوردی جز تولد نسل جدیدی از رهبران مقاومت که قدرتمند‌تر و تاثیرگذارتر بودند و نیز تخریب بیشتر وجهه رژیم اسرائیل نزد افکار عمومی جهان به همراه نداشته است.
به گفته ناظران و تحلیلگران سیاسی، جنایات ترور بخشی از راهبرد امنیتی رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود، با اعلام موجودیت این رژیم در سال ۱۹۴۸ شتاب بیشتری گرفت و کارنامه آن مملو از ترور‌هایی است که بسیاری از رهبران فلسطینی و مخالفان پروژه صهیونیسم را در داخل و خارج هدف قرار داده است.
وبگاه الخنادق با انتشار یادداشتی در این خصوص، بررسی عناصر و زمینه‌های موفقیت امنیتی و شکست در اهداف مشخص شده برای این ترور‌ها پرداخت.
عناصر موفقیت امنیتی
- مزدوران: این عنصر در نوار غزه و کرانه باختری به دلیل سهولت جذب نیرو به دلیل نزدیکی ساکنان این مناطق به مناطق صهیونیست‌نشین و در نتیجه فشار دشمن بر آنها، چه از طریق تهدید و چه با پول، بسیار فعال است. بنابراین، این مزدوران با انتقال اطلاعات مربوط به جنبش‌های مقاومت به اسرائیلی‌ها، کمک زیادی به آنها می‌کنند.
- پهپادها و هواپیما‌های شناسایی: ین ابزار‌ها از طریق عکاسی و فیلمبرداری، علاوه بر دستگاه‌های شنود سیمی و بی‌سیم، تحرکات جناح‌های مقاومت در نوار غزه و کرانه باختری را ضبط می‌کنند.
- سایبری: رژیم صهیونیستی دارای یک سیستم سایبری پیشرفته است که از طریق آن به تمام دستگاه‌های الکترونیکی نفوذ می‌کند و از این طریق، اطلاعات لازم را در مورد جناح‌ها و تحرکات آنها به دست می‌آورد.
تیم‌های امنیتی: این نهاد از طریق عملیات نفوذ کنترل‌شده با تیم‌های امنیتی تخصصی خود به بستر گروه‌های مقاومت در کرانه باختری و غزه نفوذ می‌کند تا مستقیماً اقدامات و تحرکات آنها را شناسایی کند.
- استراق سمع: رژیم اشغالگر از طریق بسیاری از ابزار‌های پیشرفته که به هواپیما‌های جنگی، پهپادها، ناو‌های جنگی دریایی یا سایر ابزار‌های تکنولوژیکی متصل است، اقدام به جمع‌آوری اطلاعات برای خود از طریق دستگاه‌های شنود و حسگر است.
پشت پرده موفقیت امنیتی
با توجه به موارد فوق، زمینه‌های موفقیت امنیتی اسرائیل را می‌توان به شرح زیر تعیین کرد:
- دستگاه‌های اطلاعاتی پیشرفته
- محدودیت مساحت جغرافیایی که گروه‌های مقاومت در غزه و کرانه باختری دارند که پنهان کردن تحرکات آنها را دشوار می‌کند.
- دشواری تحرکات مقاومت به دلیل نظارت شبه دایمی اسرائیل بر آن از طریق ابزار‌های مذکور
- هماهنگی امنیتی در سطح بالا میان ارتش و دستگاه‌های اطلاعاتی دشمن و بانک اطلاعاتی قوی
ارزیابی
در سایه تداوم درگیری میان گروه‌های مقاومت در نوار غزه و رژیم صهیونیستی، اشغالگران موفق به چندین اقدام امنیتی شدند که مهمترین آنها ترور رهبران مقاومت بود. رژیم اسرائیل با این باور، دست به چنین ترور‌هایی زد که فرد ترور شده، تهدیدی برای موجودیت اسرائیل بوده، به این معنا که خلاص شدن از آن فرد، جناح‌های مقاومت را از حرکت علیه تل‌آویو باز می‌دارد، اما در عمل دید که پس از ترور هر رهبر، فرد دیگری جای او را می‌گیرد تا کار نفر قبلی را به سرانجام برساند؛ لذا رژیم اشغالگر مجدداً ترور شخص جدید را از سر می‌گیرد. نمونه‌های این سیاست اتخاذی تل‌آویو بسیار است. به عنوان نمونه، رژیم صهیونیستی، «بهاء ابوالعطاء» رهبر جنبش جهاد اسلامی را در سال ۲۰۱۹ ترور کرد و سپس فرمانده تیسیر الجعبری و اکنون نیز شیخ صالح العاروری را ترور کرد، اما همه این عملیات‌های امنیتی، جناح‌های مقاومت را از کار باز نداشت و باز نخواهد داشت، زیرا نیروی انسانی نخبه خود را پرورش داده و جایگزین فرماندهان شهید می‌کند؛ لذا به باور تحلیلگران و ناظران سیاسی، اهداف اسرائیل با ترور فرد مورد نظر محقق نشده و مقاومت در گذشته و حال ثابت کرده که چنین اقداماتی نمی‌تواند آن را از حرکت و هدفش بازدارد و کلیه این اقدامات نهاد‌های امنیتی اسرائیل، موقت و بی‌اثر است و مقاومت به راه خود تا پایان دادن به اشغالگری فلسطین و آزادسازی سرزمین خود ادامه خواهد داد.
انتهای پیام/ 241
