گروه استان‌های دفاع‌پرس- حجت‌الاسلام والمسلمین «موسی سلیمانی» جانشین دفتر نمایندگی ولی فقیه در سپاه امام رضا علیه‌السلام؛ سیره سیاسی و مبارزاتی حضرت امام موسی بن جعفر با شکنجه‌ها و زندانی‌های طولانی بر کسی پوشیده نیست. سیره ایشان در مسیر انقلاب و مقاومت الگوی تمام عیاری برای انقلابیون و مبارزان است. ذوجهات بودن ایشان در مسیر انقلاب و مبارزه، شاخصه ممتاز این امام همام است.
برخی برای حضرت ۳۷ فرزند می‌دانند که ۱۸ پسر و ۱۹ دختر هستند. دلیل این امر هم به واسطه جنایاتی است که بر ضد خاندان پیغمبر و اهل‌بیت آن حضرت علیهم‌السلام صورت گرفته بود. منصور عباسی خلیفه جنایتکار و جبار عباسی هنگامی که به قدرت رسید به شدت از علویان احساس خطر کرد و لذا آن‌ها را در فشار و تعقیب شدیدی گذاشت. نتیجه این امر قیام محمدبن‌عبدالله‌بن‌حسن‌بن‌علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام نواده امام مجتبی سلام‌الله علیه بود که او در مدینه و برادرش در بصره قیام کردند و اگرچه بعد از ضرباتی که به حکومت وارد کردند این قیام شکست خورد، ولی شمار زیادی از نوادگان امام مجتبی علیه‌السلام و همچنین از اولاد و نوادگان امام حسین علیه‌السلام کشته شدند و عده زیادی از ابناء الحسن به زندان افتادند و در شکنجه‌ها و فشارهای مهیب منصور، در غربت و مظلومیت و در سیاهچال‌های حکومت به شهادت رسیدند.
واقعه فخ و قیام حسین بن علی، شهید فخ هم که در زمان امامت امام کاظم علیه‌السلام و در خلافت موسی‌الهادی عباسی صورت گرفت باعث کشتار نزدیک به ۲۰۰ نفر از علویان بود. لذا بنی‌العباس چنان ضربتی به خاندان پیغمبر و امیرالمومنین علیهم‌السلام وارد کرده بودند که خوف نابودی نسل آن ذوات مقدس می‌رفت.
از این رو است که امام کاظم علیه‌السلام تاکید بر فرزندآوری بیشتر داشتند تا نسل پیغمبر باقی بماند. خود حضرت نیز ۳۷ فرزند داشتند.
این پیشوای انقلابی به عبد صالح، زین المجتهدین در میان اهل سنت و شیعه معروفند. دعاهای «عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ فَلْيَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ» و «اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ الرّاحَهَ عِنْدَ الْمَوْتِ وَالْعَفْوَ عِنْدَ الْحِسابِ» یادگار ایشان برای سجده نماز مومنان است. عبادت های زیاد و سجده های طولانی این بزرگ مرد انقلابی، برای زندانیان و زندانبانان شگفت آفرین بود.
حضرت در مسیر مبارزه، در تولید ثروت، توزیع ثروت، و تشکیل شبکه اقتصادی دریافت وجوهات و مالیات نقش داشتند. احداث مزرعه کشاورزی، کمک‌های مومنانه که به کیسه‌های زر کاظم معروف بود و تشکیل شبکه وکالت برای دریافت وجوهات شیعیان از جمله فعالیت‌های اقتصادی حضرت در مسیر مبارزه بود.
تقوای حضرت تقوای گوشه‌نشینی و عزلت‌گزینی نبود. تقوای ایشان تقوای مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی بود. در کرامت اخلاقی معروف بودند. عصبی مزاج نبودند، با حوادث بیرونی انفعالی برخورد نمی‌کردند، به خاطر منافع شخصی عصبانی نمی‌شدند. مجسمه کظم غیظ در برابر تند خویی‌های فردی بودند.
چیدمان اتاق خصوصی حضرت نشان از مبارزه داشت. در اتاق خصوصی ایشان که فقط برخی اصحاب می‌توانستند وارد شوند سه چیز بود؛ شمشیری آویزان بر دیوار، نشان از جهاد، لباسی خشن، نشان از زندگی خشونت‌بار رزمی و انقلابی و قرآنی که هدف مبارزه را نشان می‌داد در این اتاق قرار داده بودند.
روشنگری ایشان حتی در درون غاری در شام برای یک نفر نصرانی و در درون زندان‌ها برای زندانی‌ها و زندانبانان در سخت‌ترین شرایط ادامه داشت. این نوع روشنگری می‌فهماند که جهاد متکی به قرآن هیچ شرایطی متوقف نمی‌شود.
امام موسی کاظم علیه‌السلام در طول مبارزه با رویش‌ها و ریزش‌ها مواجه شدند. رویشی مانند علی بن یقطین که حضرت در مورد ایشان می‌فرمایند: «برای تو چیزی را دوست دارم که برای خود دوست دارم.» حضرت با اعتماد کامل ایشان را به درون حاکمیت برای انجام مأموریت و دفاع از عدالت و مظلومان می‌فرستند. علی بن یقطین در مسیر مبارزه تا پایان عمر ثابت قدم بودند و پیش از حضرت جان به جان آفرین تسلیم کردند.
در مقابل این رویش‌ها، حضرت موسی الکاظم در مسیر مبارزه از ریزش‌هایی مانند علی ابن حمزه خبر داده بودند. جریان علی بن حمزه و حیان السراج (واقفیه) با وسوسه شدن در برای مبالغ هنگفت وجوهات در دسترس خود و با توجیه این که بهره‌گیری از این اموال بهره آنان از سفره مبارزه است، به اموال دست درازی کرده و منکر امامت فرزند امام موسی کاظم شدند.
انتهای پیام/
