مهارت خلبان شهید «بربری» در تقابل با فناوری‌های به‌روز ارتش صدام+ فیلم

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، امیر سرلشکر خلبان شهید «اسدالله بربری» یکی از خلبانان شهید نیروی هوایی ارتش بود که دهم مهر سال ۱۳۲۶ در شهرستان محلات از توابع استان اراک و در خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود. دوران تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زادگاه گذراند و پس از اخذ دیپلم در آبان سال ۱۳۴۷ در نیروی هوایی ارتش استخدام شد. اسدالله به علت علاقه به خلبانی وارد دانشکده خلبانی شد و دوره‌های مقدماتی خلبانی را طی کرد. 

تکریم خانواده شهید بربری در سال ۱۳۹۷

پیش از پیروزی انقلاب اسلامی که خلبانان برای گذران دوره‌های آموزش‌های تکمیلی به کشور آمریکا اعزام می‌شدند، او به همراه چند تن از خلبانان دیگر برای گذراندن دوره‌های تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد. پس از گذراندن دوره پرواز با هواپیما‌های (T-۳۷) و (T-۳۸) توانست ۲۸ فروردین سال ۱۳۵۰ دانشنامه کارشناسی و وینگ خلبانی خود را دریافت کند. اسدالله پس از بازگشت به کشورمان درجه ستوان دومی را دریافت کرد و به عنوان استاد خلبان جنگنده اف۵ به پایگاه چهارم شکاری دزفول رفت. 

اسدالله پس از گذراندن دوره عالی تاکتیکی در گردان ۴۲ شکاری پایگاه چهارم شکاری دزفول به عنوان خلبان جنگنده اف۵ مشغول به پرواز شد. او در سال ۱۳۵۴ و طبق مقررات مبادله خلبان با کشور ترکیه به نیروی هوایی آن کشور مامور شد و پس از یک سال به کشورمان بازگشت. اولین روز شهریور سال ۱۳۵۵ بود که با ارتقا به درجه سروانی به فرماندهی گردان ۲۲ شکاری پایگاه دوم شکاری تبریز منصوب شد و تا پیروزی انقلاب اسلامی و حمله رژیم بعث عراق به کشورمان در این سمت مشغول بود.

حمله سراسری به ایران اسلامی و اتحاد علیه دشمن

انقلاب اسلامی که پیروز شد، استکبار جهانی و اذناب آن با دشمنی علیه ایران از صدام رئیس رژیم بعث عراق حمایت کرده و با تجهیز او به انواع سلاح‌های روز دنیا مقدمات حمله این رژیم جنایتکار را علیه کشورمان فراهم کردند. نیروی هوایی و خلبانان آن یکی از چندین گروه رزمندگانی بودند که از کشورمان دفاع کردند. شهید بربری یکی از این خلبانان بود که بلافاصله و پس از حمله رژیم بعثی عراق به کشورمان عازم نبرد شد. 

«فربد بربری» فرزند شهید «اسدالله بربری»

اسدالله از همان ابتدای جنگ تحمیلی در روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ تا ۱۸ روز پس از آن مشغول نبرد با دشمن بعثی بود. سرانجام هنگامی که در یکی از ماموریت‌های خود عازم عملیات بمباران پالایشگاه و تلمبه‌خانه نفتی کرکوک بود، توسط پدافند هوایی دشمن بعثی مورد اصابت قرار گرفت. تا ۱۱ سال پس از آن روز خبری از اسدالله نبود تا اینکه هفتم خرداد سال ۱۳۷۰ نیروی هوایی ارتش به استناد مدارک یافت شده از او، این خلبان را شهید اعلام کرد. پس از اعلام شهات او به طور رسمی، بلافاصله نیز به درجه سرگردی ارتقا یافت. 

کمیته بین‌المللی صلیب سرخ جهانی محل دفن پیکر پاک این شهید عزیز را در گورستان زبیر در موصل عراق اعلام کرده بود که پیکر او و چند خلبان دیگر در سال ۱۳۸۱ به وطن بازگشت و در بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپرده شد.  از این شهید بزرگوار دو فرزند پسر و دختر به یادگار مانده است.

انتهای پیام/ 112