به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از خوزستان، شهید «سعید جلالی‌پور» در یکم شهريور 1343، در شهرستان اهواز به دنيا آمد. پدرش ابوالقاسم، كارمند اداره پست بود و مادرش بتول نام داشت.
سعید در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت سپس به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت و هفدهم دی 1359، در هويزه به شهادت رسيد و تاکنون اثری از پیکرش به دست نيامده است.
متن وصیت نامه شهید جلالی‌پور:
سلام بر مردم، شهیدان و شما پدران و مادران. انقلاب ما بیهوده به دست مردم نیفتاده، عزیزترین دارایى مردم یعنى خون ضامن پایدارى آن است. آیا زیبا نیست تشریح عمل شهیدانى كه به هنگام مرگ فریاد زنده باد اسلام، زنده باد انقلاب را سر مى‌دادند؟
آنها با فریاد الله‌اكبر، اشهدان‌لا اله الا‌الله و اشهد ان محمد رسول‌الله كه از حلقوم‌شان جارى مى‌شد، دشمن پلید را گیج كرده و سراسیمه به دور خود مى‌گردانند.
من نمى‌دانم صدام‌حسین چه فكر می‌كند و با چه كسانى مى‌خواهد بجنگد؟ با كسانى كه درس شهادت از امامان‌شان آموخته و آن را موجب سعادت دنیا و آخرت مى‌دانند.
امام قاطع و شكست‌ناپذیر ماست كه مى‌گوید: «یا پیروز مى‌شویم یا شهید، كه هر دو صورت براى ما پیروزى است و لشكر شما شكست‌ناپذیر است.» امروز مستضعفین جهان چشم امید به این ملت و به این كشور و به این رهبر دوخته‌اند.
اگر كسى فكر جنگ با اسلام به سرش زده بداند كه باید با تمام مستضعفین جهان مبارزه كند و این را بدانید كه مستضعفین بر مستكبرین پیروزند.
وصیت می‌كنم بر عده‌اى از پدران و مادران كه از دشمن ذلیل هراسى به دل راه مدهید. علاوه بر اینكه فرزندان خود را به جبهه براى جنگ با كفار مى‌فرستید خودتان نیز اگر مى‌توانید به كمک آنها بروید و اگر نمى‌توانید در ستون پشت جبهه تداركات جبهه را تأمین كنید و باز اگر نمى‌توانید، با عشق درونتان به حتمى بودن پیروزى اسلام بر كفر مبارزان، مسلمان را در جبهه دلگرمى دهید و جلوگیرى نكنید از فرستادن فرزندانتان به جنگ با دشمن ذلیل كه این كار خلاف اسلام و كمک به كافرین است.
فریاد امام حسین (ع) به گوش مى‌رسد «هل من ناصر ینصرنى»، آیا كسى هست مرا یارى كند؟ و ما باید مسئولیت شیعه بودن را حس كنیم و جواب مثبت به آن فریاد برخاسته از سرزمین كربلا بدهیم، پس بشتابید براى دفاع كه امر واجبى است «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» و باز توصیه می‌كنیم به كسانى كه باقى مى‌مانند. آنها رسالتى بس سنگین‌تر، یعنى پیام بر دوششان مى‌باشد.
شهید شریعتى مى‌گفت: «هر انقلابى دو چهره دارد خون و پیام. ما رسالت‌مان را به پایان رساندیم و نوبت شماست كه پیام انقلاب را به گوش جهانیان برسانید، پس امام را یارى كنید و انقلاب را به جهان صادر كنید.»
پدرم و مادرم! شما مرا با رنج‌هاى بسیار در دامان پاک خود پروراندید، مرا ببخشید كه نتوانستم جبران كنم زحمات سنگین شما را، اما من مى‌دانم شما پر عطوفت و مهربان و بخشنده هستید.
خدایا! تو می‌دانى كه سراسر زندگیم پر از گناه، درد و زیانكارى بوده. پدر، مادر و دوستان عزیزم! از خدا بخواهید كه مرا ببخشد و پاكم گرداند.
به عزیزانم مخصوصاً پدر و مادرم! توصیه می‌كنم كه ابداً گریه نكنند، كارى بس مشكل است اما می‌توانید هنگامى كه به فكر ناله كردن مى‌افتید با گذاشتن نوار قرآن روح مرا شاد گردانید. به خدا توكل كنید و پیروز باشید. شب اول را قرآن برایم بخوانید. صبر و استعانت از درگاه خدا برایتان مى‌طلبم.
انتهای پیام/
