به گزارش گروه سایر رسانههای دفاعپرس، رسانههای زنجیرهای مانند صدای آمریکا، رادیو فردا، دویچه وله، بیبیسی و... ضمن ضریب دادن به این بازی رسانهای، از قول رویترز نوشتند: پس از سفر قاآنی به بغداد و به درخواست وی، حملات شبهنظامیان به نیروهای آمریکایی متوقف شد.
رویترز به نقل از «چند منبع» بینام و نشان مینویسد قاآنی ۹ بهمن در فرودگاه بغداد با فرماندهان شبهنظامیان عراقی دیدار کرد. فرمانده نیروی قدس در این دیدار با نمایندگان گفت که کشتن نیروهای آمریکایی، خطر واکنش شدید این کشور را به همراه خواهد داشت و برای جلوگیری از حملات آمریکا به فرماندهان ارشدشان و جلوگیری از تخریب زیرساختهای کلیدی و یا حتی انتقامجویی مستقیم علیه ایران، نباید توجهات را به خود جلب کنند و باید دور از چشم باشد. به فاصله کوتاهی پس از حمله پهپادی به پایگاه ۲۲ آمریکا، کتائب حزبالله از گروههای قدرتمند نظامی شیعی عراقی هم اعلام کرد که عملیات خود علیه نیروهای آمریکا را برای پرهیز از ایجاد «شرمساری» برای دولت عراق معلق میکند.
رویترز میافزاید: در ابتدا یکی از این گروهها با درخواست قاآنی موافقت نکرد، اما سایر گروهها درخواست او را پذیرفتند. روز بعد از این دیدار، کتائب حزبالله اعلام کرد که حملاتش به نیروهای آمریکایی را به حال تعلیق درآورده است.
«یکی از فرماندهان یکی از گروههای شبه نظامی عراقی» [؟!] به رویترز گفته است: «بدون مداخله مستقیم قاآنی متقاعد کردن کتائب حزبالله برای توقف عملیات نظامی خود به منظور کاهش تنشها غیرممکن بود.»
رویترز افزود: از ۴ فوریه (۱۵ بهمن) تاکنون هیچ حملهای به نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه صورت نگرفته است. این در حالی است که در دو هفته قبل از سفر قاآنی، بیش از۲۰ حمله به پایگاههای نیروهای آمریکایی در این دو کشور صورت گرفته بود.
رویترز مینویسد: نیروی قدس به درخواست آنها برای اظهار نظر درباره این گزارش هنوز پاسخی ندادهاند و یک مقام آمریکایی هم از اظهار نظر درباره سفر قاآنی خودداری کرد، اما یک مقام دیگر (!) نقش ایران در کاهش حملات را تایید کرد، اما گفت روشن نیست که آرامش فعلی ادامه خواهد داشت یا نه. عراق هم واکنشی به این گزارش نشان نداد.
درباره این فضاسازی خبرگزاری رویترز گفتنی است که اولا نه ایران و نه متحدانش، هیچ امانی به نظامیان تروریست آمریکایی ندادهاند و هر جا که بتوانند به آنها ضربه میزنند. تاوان خون همه سرداران و شهدای مقاومت بر گردن آمریکاییها سنگینی میکند و آنها گریزی از تاوان پس دادن ندارند، هر چند که اولویت راهبردی نیروهای مقاومت، اخراج آمریکا از منطقه است و با جدیت هم پیگیری میشود؛ بنابراین خلافگوییهای رویترز، سرشکستگی چند ماه اخیر آمریکا را ترمیم نمیکند.
ثانیا در تحولات چند ماه اخیر، ضربات گروههای مقاومت منطقه به پایگاه آمریکا، واکنشی به حمایت بیدریغ واشنگتن از نسلکشی صهیونیستها در غزه بوده است. مادام که جنایت صهیونیستها با حمایت آمریکا تداوم داشته باشد، نیروها و پایگاههای آمریکا هم پاسوز جنایت صهیونیستها خواهند شد.
ثالثا رویترز میخواهد چنین القا کند که گروههای مقاومت منطقه، تحت امر و ماشین کوکی ایران هستند. این هم دروغ بزرگی است. ایران با سربلندی از همه گروههای مقاومت و ضداشغالگری و تروریسم در منطقه حمایت میکند، اما به چشم نیروهای نیابتی به آنها نگاه نمیکند و هر کدام از آنها به چنان بلوغی رسیدهاند که مستقل و در عین حال هماهنگ عمل میکنند.
رابعا، همین خبرگزاری کذاب انگلیسی، یک ماه قبل مدعی شد چین با خواست آمریکا برای فشار بر ایران و متحدانش در جهت توقف عملیات نظامی در دریای سرخ موافقت کرده است، اما دو هفته بعد رادیو فردا با استناد به گزارشهای سیانان و دیگران اذعان کرد گمانهپردازی رویترز خلاف واقع بود و چین نه تنها خواسته آمریکا را نپذیرفته، بلکه به دلایل مختلف، از فشار تجاری و اقتصادی انصارالله علیه ترانزیت دریایی غرب در این منطقه استقبال میکند.
خامسا، رویترز دو ماه قبل هم ضمن یک ضد و نقیضگویی آشکار، مدعی شد: «آیتالله خامنهای در دیدار با اسماعیل هنیه، با گلایه گفته: شما به ما خبر ندادید که میخواهید حمله کنید. ما برای شما وارد جنگ نمیشویم و به افراد خودتان بگویید مرتبا از ایران و حزبالله نخواهند که وارد جنگ شویم. مقامهای ارشد ایرانی و حماس که نخواستند نامشان فاش شود [؟!]، همچنین گفتند که خامنهای تاکید کرده، جمهوری اسلامی به حمایت سیاسی و اخلاقی ادامه میدهد، اما مستقیما در این درگیری مداخله نخواهد کرد. او از هنیه خواسته صداهایی را که خواستار دخالت ایران و یا حزبالله در جنگ میشوند، ساکت کند»؛ و این در حالی بود که همین خبرگزاری کذاب و فراموشکار، ۱۷ مهر (باز هم به نقل از مقامات مطلع، اما باز هم ناشناس در ایران!) مدعی شده بود: «عملیات ۷ اکتبر حماس با چراغ سبز آیتالله خامنهای اجرا شد و فرمان حمله ۷ اکتبر را ایران صادر کرد»!
منبع: کیهان
انتهای پیام/ ۱۳۴