به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس، هشتم اسفند سال ۱۳۹۴ بود که «فرجالله سلحشور» کارگردان سریال «یوسف پیامبر» پس از چند ماه تحمل سرطان ریه، در تهران درگذشت و در امامزاده سید جعفر باغ فیض تهران دفن شد. سلحشور که از هنرمندان خودآموخته بود و در مسجد جوادالائمه(ع) به عرصه فرهنگ و هنر وارد شده بود از همدورههای مجید مجیدی، محمد کاسبی، محمدرضا هنرمند و شهریار بحرانی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت خود را در حوزه هنری در زمینه سینما آغاز کرده بود.
حوزهٔ هنری حوالی سال ۱۳۵۷ خورشیدی به نام کانون نهضت فرهنگی اسلامی به ابتکار طاهره صفارزاده (۱۳۱۵ تا ۱۳۸۷) شاعر، مترجم و پژوهشگر برجسته معاصر تأسیس شد و پس از چند ماه به حوزه اندیشه و هنر اسلامی تغییر نام یافت و در ابتدای دههٔ ۱۳۶۰ به سازمان تبلیغات اسلامی پیوست.
حوزه هنری در بخشهای مختلف هنری از جمله تئاتر، سینما و ادبیات نیز فعالیت میکرد و جوانان متعهد، انقلاب و خوش ذوقی از هر یک از این رشتهها برای بالندگی به این سازمان پیوستند که نام هایی، چون قیصر امین پور (۱۳۳۸ تا ۱۳۸۶) شاعر نام آشنای معاصر، سلمان هراتی (۱۳۳۸ تا ۱۳۶۵) شاعر جوان معاصر و سپیده کاشانی (۱۳۱۵ تا ۱۳۷۱) نویسنده و شاعر مطرح نیز به چشم میخورد.
سلحشور و دیگران در روزهای اوج و اقتدار حوزه، نخستین تجربیات خود را در ساخت فیلمهای دینی و ارزشی آغاز کردند و سلحشور در فیلم توبه نصوح (۱۳۶۱) نقشی شورانگیز را ایفا کرد که تا مدتها در اذهان مخاطبان باقی مانده بود.
وی در ادامه همکاریهای خود را با کارگردانانی، چون محمدرضا هنرمند (گورکن/۱۳۶۳)، رسول ملاقلی پور (پرواز در شب/۱۳۶۵) ادامه داد تا اینکه اواخر دهه ۶۰ عدهای از موسسان حوزه هنری به دلیل اختلافاتی از این نهاد جدا شدند و سلحشور نیز به همین دلیل فعالیتهای خود را در تلویزیون پی گرفت.
وی اولین فیلم تلویزیون خود به نام ایوب پیامبر (۱۳۷۲) را در حالی ساخت که وظیفه نویسندگی، کارگردانی و بازیگری در این فیلم را برعهده داشت. او در ادامه فعالیتهای خود در زمینه آثار قرآنی در مورد زندگی پیامبران ادامه داد.
وی در سال ۱۳۷۶ با ساخت سریال اصحاب کهف خود را در میان مخاطبان تلویزیون مطرح کرد و در مسیر سریال سازی این بار پروژهای بزرگتر را بر اساس زندگی یوسف پیامبر ساخت که یکی از پرهزینهترین آثار قرآنی و دینی در صدا و سیما محسوب میشود.
سریال یوسف پیامبر پیرامون زندگی حضرت یوسف در ۴۵ قسمت جمعه از تابستان ۱۳۸۷ پخش شد. این سریال غیر از اینکه هنرپیشههای جدیدی از جمله مصطفی زمانی را به سینما و تلویزیون ایران معرفی کرد، با اقبال بینندههای داخلی و حتی خارجی در بازپخش از شبکههای برون مرزی صدا و سیما رو به رو شد. از روی این سریال فیلمی نیز ساخته شد که در بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر نیز به نمایش درآمد.
هر چند بعد از پایان پخش سریال شهابالدین طاهری، نویسنده کتاب دوجلدی حضرت یوسف که در سال ۱۳۸۱ توسط نشر عابد به چاپ رسیده است، از سلحشور، تهیهکننده سریال، به دلیل دزدی هنری در دادگاه شکایت کرد و ماجرای این شکایت حتی به خانه سینما نیز کشیده شد.
سلحشور در سالهای پایانی با تکیه بر همان تفکر دینی و ارزشی خود با دوری از سینما یکی از منتقدان سرسخت شرایط فعلی هنر هفتم مشغول تحقیق و نگارش فیلمنامهای براساس زندگی حضرت موسی (ع) شد که به تولید نرسید و بیماری سرطان ریه که سالهای آخر وی را در بستر بیماری انداخته بود، فرصتی برای این کار به وی نداد و سلحشور سرانجام بامداد هشتم اسفند زندگی این دنیایی را بدرود گفت.
سلحشور غیر از کارگردانی و بازیگری در حوزههای دیگری از جمله تهیه کنندگی، چهره پردازی و نویسندگی نیز فعالیت داشت و در عرصه رسانه نیز فعالیت میکرد.
حضرت آیتالله خامنهای در پیامی برای درگذشت این هنرمند برجسته و متعهد نوشتند:
بسماللهالرّحمنالرّحیم
درگذشت هنرمند برجسته و متعهد مرحوم آقای فرجالله سلحشور را به خاندان گرامی و همهی بازماندگان ایشان تسلیت عرض میکنم. آثار پرآوازه و ماندگار این هنرمند باایمان که مرزهای کشور را درنوردیده و مایهی آبرو و اعتبار هنر سینمای ایران در چشم ملتهای دیگر گشت، بیگمان در شمار حسنات بازمانده از وی و موجب اجر الهی و نام نیک مردمی ایشان خواهد بود انشاءالله.
از خداوند متعال رحمت و مغفرت و علو درجه برای آن فقید سعید و صبر و اجر برای بازماندگان مسألت میکنم.
سیدعلی خامنهای
انتهای پیام/ 121