به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، هنوز هم که هنوز است بعد از گذشت حدود 4 دهه از وقوع جریانی با عنوان «شعر انقلاب» در ایران، شناخت شاخصهها و مولفههای نظری - ماهوی این جریان ادبی فراگیر نشده است. این البته به ضعف کلی جریان پژوهش در کشور مرتبط میشود، ولی تکثرگرایی شعری و در هم تنیدگی موضوعی اشعار امروز هم، به این نامشخصی و عدم فراگیری دامن زده است. از این رو با همه تکرارها و مکررات هنوز هم نیازمند پرسش از مولفههای اصلی جریان «شعر انقلاب» هستیم.
هرچند شاید تعیین دقیق این مولفهها نه ممکن باشد و نه حتی سودمند؛ اما هر جریان ادبی بعد از گذشت 4 دهه از عمرش، ناگزیر از پرسش درباره خویش است؛ چه این پرسش جواب محصلی در پی داشته باشد، چه نداشته باشد ضروری است؛ زیرا کمترین سودمندیاش وضوحبخشی به نقشه راه آینده یا آسیبشناسی درونگروهی است. با هدف این پرسشگری و به بهانه برگزاری «پنجمین جشنواره شعر انقلاب» در حوزه هنری، با شاعران معاصر همسخن شدیم:
کامران شرفشاهی شاعر و پژوهشگر شعر درباره نحوه تعیین مولفهها برای شعر انقلاب اسلامی گفت: من معتقدم که نباید در تعریف شاخصها و المانها برای شعر دچار سختگیری و تنگنظری ناصواب شد. به نظر من میبایست اجازه داد تا گروههای بیشتری در ین تعریف بگنجند.
وی با بیان اینکه شعر انقلاب تعریف بسیار وسیع و گستردهای دارد، افزود: اگر مفهوم «انقلاب» را که در «دگرگون کردن» و «تحول ایجاد کردن» معنا میشود، در نظر بگیریم با مطالعه آثار شاعران در چند دهه اخیر و مقایسه تطبیقی آنها با اشعار پیشین به این نکته واقف خواهیم شد که این دگرگونی و تحول در آثار و احوال بسیاری از شاعران روزگار ما به وقوع پیوسته است.
این شاعر و پژوهشگر اظهار کرد: از سوی دیگر این نکته را نباید از خاطر دور داشت که شاعر انقلاب اسلامی دکان و دستگاهی ندارد و نباید او را در قالبهای تنگی محدود و محصور کرد.
شرفشاهی ادامه داد: برخی کوشیدهاند تا با کنار زدن دیگران تنها خود و جماعتی از دوستان نزدیکشان را به عنوان شاعر انقلاب اسلامی معرفی کنند. اما واقعیت این است که اینگونه تقسیمبندیها را باید به زمان سپرد.
وی در پایان اظهار کرد: زمان و تاریخ ادبیات در خصوص صداقت و اصالت و اهلیت ادعاهای کسانی که تلاش میکنند صرفا خود را شاعر انقلاب بنامند و دیگران را از این دایره خارج کنند، قضاوت خوهد کرد.
