به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از سمنان، «غلامرضا کرکه‌آبادی» فرزند «علیرضا» هجدهم فروردین ۱۳۴۴ در روستای بیابانک از توابع شهرستان سمنان به دنیا آمد و سرانجام بیست و چهارم اسفند ۱۳۶۲ در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.
فراز‌هایی از وصیت نامه شهید کرکه‌آبادی
سلام بر شما ای امت مسلم صابر و غیور! به هوش باشید که امروز امانت خداوندی در نزد شماست و وظیفه شما حراست و پاسداری از این امانت است. اول این که رساندن آن به صاحب اصلی یعنی حضرت ولی عصر (عج) است، بعد هم ان‌شاءالله فرمان پروردگار این است که امانات را به صاحبان اصلی آن بازگردانید.
انقلاب اسلامی ایران که امانت هزاران شهید گلگون کفن و صد‌ها هزار معلول و مجروح است، امروز بار سنگینی است بر دوشتان که باید آن را تا سر منزل مقصد برسانید. از امام در همه امور تأسی جویید و هرگز بر شما مباد که از امام عقب افتید و یا از او پیشی گیرید که در یکی ضلالت و در دیگری هلاک است. همراه با او در جهت احیای حق بکوشید و بدانید که هر خطی جز خط امام به نشانه انحرافی است که در مکتب ایجاد می‌شود، از اختلاف و تشتت بپرهیزید که امروز روز امتحان خداوندی نیز است.
خدایا، بارالها، معبودا، معشوق و مولای منِ ضعیف و ناتوان! دوست دارم دشمن، چشمانم را در اوج دردش در بستان از حدقه درآورد و دست‌هایم را در تنگه چزابه فلج کند، پاهایم را در خونین شهر از بدن جدا سازد، قلبم را در سوسنگرد آماج رگبارهایش نماید و سرم را در شلمچه از تن جدا نماید تا در کمال فشار و آزار دشمنان مکتبم، ببینید که اگرچه چشم‌ها، دست‌ها، پاها، قلب، سینه و سرم را از من گرفته‌اند، امّا یک چیز را نتوانسته‌اند از من بگیرند و آن هم ایمان و هدفم است که عشق به الله و معشوقم و به مطلق جهان هستی و عشق به شهادت و عشق به امام و اسلام است.
انتهای پیام/
