به گزارش گروه بینالملل دفاعپرس، دولت نروژ از معدود دولتهای غربی است که حمله اسرائیل به غزه را محکوم کرده و در این مدت تلاشهای قابل توجهی در حمایت از مردم غزه و فلسطین کرده است. در همین زمینه «آندریاس موتزفلد کراویک» معاون وزیر امور خارجه نروژ طی یادداشتی که در اختیار وبسایت شبکهی الجزیره قطر قرارداد، نوشت: دفاع از قوانین بینالمللی هرگز مثل امروز ضروری نبوده. دفاع از قوانین بینالمللی بهانهی اصلی غرب برای حمایت از اوکراین در برابر حملهی روسیه عنوان شده است. در همین حال بیتوجی کشورهای غربی به نقض قوانین بینالمللی در غزه موجب شده که آنها به داشتن استانداردهای دوگانه متهم شوند. در حال حاضر این ادعا مطرح شود که کشورهای غربی فقط زمانی نگران نقض قوانین بین المللی هستند که منافع خودشان را تامین کند.
اگر بخواهم دربارهی کشور خودم سخن بگویم، باید تاکید کنم که نروژ از این اتهام مبراست. ما با محکومیت همزمان جنگ در اوکراین و غزه تعهد واقعیمان به قوانین بینالمللی را آشکار کردهایم. اجتناب از استانداردهای دوگانه در سیاست خارجی، اولویت دیرینه دولت نروژ بوده است. دولتهای متوالی نروژ بهعنوان یک اصل ثابت همواره از قوانین بینالمللی دفاع کردهاند؛ صرف نظر از اینکه چه کسی آن را نقض میکند. از جملهی این موارد میتوان به مواضع اصولی نروژ در قبال درگیریهای قاره آفریقا، اشغال غیرقانونی اراضی فلسطین توسط اسرائیل، نقض قوانین بینالمللی توسط بریتانیا در مجمع الجزایر چاگوس و تجاوز غیرقانونی روسیه به اوکراین اشاره کرد. ما در تمام این موارد از اعلام اینکه چه کسی از قوانین بینالمللی تخطی کرده، خودداری نکرده ایم.
وی میافزاید: در حال حاضر دیدگاهی وجود دارد که مطابق آن، کشورها در صورت نقض قوانین بین المللی توسط متحدانشان باید روی آن سرپوش گذاشته و از هرگونه انتقادی خودداری کنند. جهان مملو از خطر است و مخصوصا دربارهی کشور کوچکی مثل نروژ تصور میشود که نباید متحدان و شرکای خود را حتی زمانی که قوانین بینالمللی را نقض میکنند، از خود دور کند. با این حال ما معتقدیم که این رویکرد اشتباه است. امنیت واقعی در جامعهی بینالملل به تلاش برای حل صلح آمیز چالشها بستگی دارد و این خودش مستلزم این است که ما برای اطمینان از رعایت قوانین بین المللی تلاش کنیم. اگر کشورها به قوانین بین المللی متعهد نباشند، نظام جهانی در نهایت فرو خواهد ریخت. این امر همواره منجر به امنیت کمتر و عدم اطمینان بیشتر برای همه خواهد شد.
در گذشته کشورهای غربی نیز قوانین بینالمللی را نقض کردهاند. به عنوان نمونه میتوان به حمله آمریکا و انگلیس به عراق در سال 2003 اشاره کرد. در مواجهه با سیاست زور، کشوری مانند نروژ باید مانند 20 سال پیش، شهامت بیان اعتقادات خود را داشته باشد. تنها در این صورت است که می توانیم دولتهایی که به طور سیستماتیک، سیاست خارجی خود را بر اساس استانداردهای دوگانه تعریف میکنند، مورد انتقاد قرار دهیم. تنها در این صورت است که میتوانیم به طور قابل قبولی روایت روسیه که خود را مدافع شجاع حقوق بینالملل از طرف کشورهای جنوب معرفی میکند، زیر سوال ببریم. موضع ثابت نروژ در مورد اوکراین و غزه به ما این امکان را می دهد که به چنین تناقضاتی اشاره کنیم. در حال حاضر در مورد حمله به کنسولگری ایران در دمشق و حملات تلافی جویانه ایران به اسرائیل نیز همین گونه است. نروژ از حملهی اسرائیل به سفارت ایران انتقاد کرد.
معاون وزیر امور خارجه نروژ خاطرنشان میکند: تعهد نروژ برای حل درگیریها و بحرانها، ما را از واقعبینی در سیاست خارجی باز نمیدارد. ما با روسیه همسایه هستیم و یک مرز مشترک طولانی داریم. روشن و قابل درک است که جنگ در کشور همسایه [روسیه] برای مردم ما بیشتر از جنگ در قارهای دیگر حائز اهمیت باشد و نگرانی بیشتری در ما ایجاد کند. بنابراین، نروژ را نمیتوان بایت ارسال تجهیزات دفاعی به اوکراین یا ارائه بستههای کمکی به این کشور متهم کرد. با این حال، ما باید مراقب باشیم این تصور ایجاد نشود که رفتار روسیه بر اساس قوانین خاصی ارزیابی می شود. بر این اساس، ما در انتقاد خود از روسیه، مانند سایر کشورها بر نقض منشور ملل متحد و سایر قواعد پذیرفته شده جهانی تاکید کردهایم.
به همین ترتیب، نروژ از مخالفت با سیاست اسرائیل برای الحاق سرزمین های اشغالی فلسطین ابایی ندارد. نروژ این موضع را در فوریه 2024 و در دیوان بینالمللی دادگستری به روشنی اتخاذ کرد. ما در دادگاه رسیدگی به اقدامات اسرائیل روشن کردیم که اسرائیل مشغول استفادهی بی رویه و نامتناسب از زور است. ما اکنون در تلاش هستیم تا عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل متحد محقق شود. ما اصرار داریم که در موارد مشابه به طور یکسان رفتار کنیم و خواستار این هستیم که همه کشورها تابع قوانین یکسان باشند.
«آندریاس موتزفلد کراویک» در پایان مینویسد: «این موضع باید الهام بخش همه دولتها باشد. تمام دولتها در حفظ قوانین مورد توافق جهانی دربارهی استفاده از زور، تجارت آزاد و منصفانه، حقوق بشر و استفاده از اقیانوسها و منابع آنها سهم دارند. آینده مشترک ما در گرو احترام به قوانین بین المللی است. این امر مستلزم آن است که کشورهای شمال و جنوب جهان بتوانند حقوق بینالملل را به عنوان مجموعهای از قوانین عادلانه ببینند. قوانین بینالمللی باید به طور مداوم اعمال شوند و همه دولتها در برابر وسوسهها برای نقض اصول بینالمللی مقاومت کنند.»
پایام پیام / 944