یادداشت/ غلامرضا تدینی‌راد

در آتش شوق خدمت پرکشید

پرواز با بال‌های سفید اجابت در روزی که فرصت ناب جشن میلاد امام رضا علیه‌السلام به زائرانش و شیفت خادمی سید ابراهیم در حرم بود، مزد مقام رفیع شهادت به سرباز خاکی ملت و ولایت است.‌
کد خبر: ۶۶۸۵۸۹
تاریخ انتشار: ۰۱ خرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۸ - 21May 2024

در آتش عشق خدمت پر کشیدگروه استان‌های دفاع‌پرس- «غلامرضا تدینی‌راد» رئیس مرکز رصد فضای مجازی، اطلاع‌رسانی و افکار عمومی فرماندهی انتظامی خراسان رضوی؛ «سید ابراهیم» از آتش عشق به آسمان‌ها ره یافت و شهادت، زیباترین مدالی بود که خدا به خادم جمهور و خدمتگزار مردم عطا کرد. 

در مراسم تحلیف چهاردهم مرداد ۱۴۰۰ با افتخار گفت: «اینجانب، خادم همه جمهور و خدمتگزار بیش از ۸۰ میلیون ایرانی هستم.... امروز نوبت ماست ادای دین کنیم.»

قبل از این توفیق، فرصتی مغتنم یافت درکعبه دل‌ها، حرم شاه خراسان مقام رفیع خدمتگزاری زائران و مجاوران بارگاه ملکوتی‌اش را بیابد. جایی که دل‌های شکسته به یک گوشه از صحنه و سرایش، بی‌قرار دقیقه‌ای نگاه به گنبد طلایی‌اش هستند.

نشان خدمت، او را در صحن و سرای حرم بین مردم و با مردم روایت کرد.

ردای خادمی در آتش عشق، چهره معصومش را وارسته و نورانی کرده بود چراکه راز و رمز مهربانی امام هشتم با خادمان یکرنگ و مردمی‌اش همین است.

نگاهش موجی از افتخار خدمت بود که لیاقتش را از آستان منور رضوی گرفت و حس مسئولیت برای یاری به مردم او را به جایگاه عدالت و دادگستری کشاند.

روزی که از مشهد عازم تهران شد با چشم‌هایی گریان که بهانه‌ای برای عاشق‌تر شدن بود، کبوتر دل در حرم گذاشت و عزم سفر کرد.

این آغاز سفر‌هایی بود که دل با خواندن آیه‌های ارادت احسان و کرم آقا امام رضا علیه‌السلام پس از طواف گنبد طلای حرم به او ندا می‌داد.

سید ابراهیم در آتش عشق خادم شد و برای خدمت، لحظه‌ای از پا ننشست.

کبوتر دل از آقای رئوف رخصت گرفت و ردای خادم جمهور و ملت شدن، فرصتی دیگر برای خدمت به او عطا کرد.

آمد بگوید شیفته میز و صندلی نهاد و عنوان ریاست جمهوری نیست.

گرد و خاک سفر‌های پی‌درپی به مناطق محروم و حضو در بین مردم مظلوم برای دادخواهی و رسیدگی مطالبات آن‌ها بر لباس او می‌نشست.

با وجود دغدغه‌های گران و سنگین، به مردم امید می‌داد و از غرور و افتخار می‌گفت.

شاید زیبایی مروارید اشک‌های زلالی که در قبله‌گاه زائران شمس الشموس دلش را جلا داد و یا بغض و اشکی که در اندوه وداع با پیکر حاج قاسم داشت؛ به دل آسمان نشست و خدا، سید ابراهیم، خادم آتش عشق را از شعله‌های ایمان به آسمان ره داد.

پرواز با بال‌های سفید اجابت در روزی که فرصت ناب جشن میلاد امام رضا علیه‌السلام به زائرانش و شیفت خادمی سید ابراهیم در حرم بود، مزد مقام رفیع شهادت به سرباز خاکی ملت و ولایت است.‌

می‌گویند از در خانه امام رضا علیه‌السلام هیچ کس دست خالی بر نمی‌گردد.

او که همیشه می‌گفت: «برای همه دعا کنید خصوصا برای بنده طلبه خدمتگزار خودتان و زندگی‌اش را مرهون امام رضا علیه‌السلام می‌دانست در زمزمه دل از آقا چه خواست که این چنین عزیز نگاه مهربان آقای مهربانی‌ها شد.»

باران آسمان در ارتفاعات غرب کشور عیدی و پاداش هشتمین رئیس جمهور نظام اسلامی بود که شب ولادت هشتمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت به مقصد نور پرکشید.

شهادتش در روز میلاد حضرت رضا علیه‌السلام یک حکمت دیگر هم می‌تواند داشته باشد و آن این که تا همیشه در خاطر همه خادمان، زائران، مجاوران و دلدادگان حرم بماند: شهید سید ابراهیم رئیسی، خادم این بارگاه بود و نامش در این عید جاودان می‌ماند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها