در شب خاطره جهادسازندگی مطرح شد؛

نبرد سنگین «تانک و بولدوزر» در کربلای۵/ شهید چمران با مهندسی مانع ورود ارتش بعثی به اهواز شد

فرمانده پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد استان آذربایجان شرقی، گفت: دشمن تمام تجهیزات را به‌کار بسته بود تا خیلی زود وضعیت جنگ را تغییر دهد، اما شهید چمران با مهندسی مانع ورود ارتش بعثی به اهواز شد.
کد خبر: ۶۷۳۷۰۰
تاریخ انتشار: ۲۹ خرداد ۱۴۰۳ - ۲۳:۰۴ - 18June 2024

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شب خاطره با موضوع نقش جهادسازندگی در دوران دفاع مقدس شامگاه (سه‌شنبه، ۲۹ خرداد) با حضور سردار «نادر ادیبی» مدیرعامل موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و جمعی از رزمندگان جهاد دوران دفاع مقدس در سالن خلیج فارس این موزه برگزار شد. 

نبرد سنگین «تانک و بولدورزر» در کربلای۵/ شهید چمران با مهندسی مانع ورود ارتش بعثی به اهواز شد

در ابتدا، حاج سید «محمد لاله‌زار» فرمانده قرارگاه نهم پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد سازندگی به ذکر خاطراتی پرداخت و اظهار داشت: در دوران دفاع مقدس تمام آحاد ملت نقش‌آفرینی داشتند؛ نمی‌توانیم از جنگ سخن بگوییم، اما نقش نیروی هوایی، هوانیروز، ارتش، سپاه، بسیج و جهاد سازندگی را نادیده بگیریم. 

وی با تاکید براینکه باید تاریخ را خودمان روایت کنیم تا دیگران برای‌مان تاریخ‌سازی نکنند، خطاب به رئیس‌جمهور آینده کشورمان گفت: در آستانه انتخابات هستیم، به رئیس‌جمهور آینده کشور می‌گویم، بدون روحیه جهادی نمی‌توان کشور را اداره کرد. 

سپس، «محمد امینی» رئوف فرمانده پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد استان آذربایجان شرقی با بیان اینکه استراتژی دشمن جنگ پرقدرت و سریع بود، گفت: دشمن ۳۳ روز پشت خرمشهر ایستاد و نتوانست وارد شهر شود چراکه در خرمشهر شهید چمران نقش مهندسی مهمی ایفا کرد بخاطرهمین دشمن از تسخیر اهواز ناامید شد و دشمن طعم شکست را در روز‌های ابتدایی جنگ چشید. 

فرمانده پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد استان آذربایجان شرقی عنوان کرد: علیرغم اینکه دشمن با عبور تمام قدرت و امکانات حمله کرده بود، اما شیرزنان، مردان و جوانان در نقاط مختلف خوزستان مقاومت کردند و جهادگردان در کنار آنها بودند. جالب است که کسی که گفته بود یک هفته‌ای کار ایران را تمام می‌کنم، پایش به اهواز نرسید و علت این ناکامی مهندسی جنگ بود. 

نبرد سنگین «تانک و بولدورزر» در کربلای۵/ شهید چمران با مهندسی مانع ورود ارتش بعثی به اهواز شد

وی با بیان اینکه جاده وحدت در جریان مقاومت خوزستان خوش درخشید، تصریح کرد: بچه‌های جهاد در کنار نیرو‌های مسلح ایستادند؛ ما در مقطعی در کنار تیپ عاشورا و حمید باکری بودیم. ایشان نیروهایش را از کارون عبور داد و جاده اهواز_خرمهشر را گرفتند. اینجا کار و نقش مهندسی به‌چشم می‌آمد و خوش درخشید. 

امینی رئوف به ذکر خاطراتی از مقاومت راننده‌های بولدوزر‌ها پرداخت و عنوان کرد: یکی از رزمندگان ما که راننده بولدوزر بود، نوجوانی به‌اسم موسوی بود که بچه مرند بودند و با شلیک مستقیم تانک به‌شهادت رسید. نصرت‌اله ادریسی دیگر راننده‌ای بود که ۱۶ ساله و بچه‌ای قد کوتاه بود که به او راننده نامرئی می‌گفتند، چون قد کوتاهی داشت و پشت بولدوزر دیده نمی‌شد، اما با این وجود پشت بولدوزر به‌شهادت رسید و تکه تکه شد. با اینکه تمام رزمند‌ها وصیتنامه می‌نوشتند ایشان هیچ‌گاه وصیتنامه نمی‌نوشت و تنها درخواستی که داشت از رزمند‌ها بود که می‌گفت اگر به‌شهادت رسیدید قول بدهید من را شفاعت کنید. او فردا پشت همان خاکریزی که خودش ایجاد کرده بود، شهدا را بغل می‌کرد و بعد از چند روز شهید شد. 

فرمانده پشتیبانی و مهندسی جنگ جهاد استان آذربایجان شرقی خاطرنشان کرد: فرمانده لشکر ما شهید پورصمیمی طراح پل خیبر بود؛ ایشان فارغ‌التحصیل دانشگاه تبریز و یک متخصص و مدیر و مدبر بود و در عین حال بی‌منت کار می‌کرد. او یک پل شناور ۱۴ کیلومتری را طراحی کرد که شاهکار مهندسی شد. به‌موازت پل برای انتقال سلاح‌های سنگین جاده سیدالشهدا (ع) از اسکله تا جزیره مجنون را در عرض ۱۸ متر طراحی و اجرا کردند.

وی افزود: دشمن بخاطر ضربه روحی بخاطر از دست دادن جزایر هر شب پاتک می‌زد و پاسخ جهادگران ایجاد خاکریز، جاده، سکو‌های تانک و بیمارستان‌های صحرایی در پاسخ به پاتک دشمن بود. مقطعی که پاتک دشمن خیلی سنگین شد حاج قاسم سلیمانی بچه‌هایش را برداشت تا در برابر پاتک دشمن ایستادگی صورت گیرد و آن پیام امام (ره) که فرمود بسیجی‌ها باید جزایر را حفظ کنند، صادر شد. 

نبرد سنگین «تانک و بولدورزر» در کربلای۵/ شهید چمران با مهندسی مانع ورود ارتش بعثی به اهواز شد

در بخش دیگر این مراسم «نصرت‌الله محمودزاده» نویسنده ادبیات دفاع مقدس با طرح چند سوال با هدف درگیر شدن ذهن حضار گفت: چه می‌شود که یک ارگان که در روستا‌ها جاده‌سازی می‌کند به دل جنگ می‌رود و فرماندهان جنگ قبول می‌کنند این مجموعه مسوول تمام مهندسی جنگ شود؟ چرا اغلب فرماندهان جهاد در خط مقدم به شهادت رسیدند.

مگر اینها رزمنده و فرمانده جنگ بودند؟ چرا برای اولین‌بار در یک جنگ کلاسیک، مسوول مهندسی جنگ یک ارگان غیرنظامی می‌شود؟ چرا تنها پل شناور توسط جهاد طراحی و اجرا شود؟ چرا نبرد تانک و بولدوزر جایگاه ویژه پیدا کرد؟ چرا راننده‌های بولدوزر قبل از رزمنده‌ها به شهادت رسیدند. چرا فرماندهان جهاد جذب نیرو‌های مسلح نشدند؟ چون ما نرفته بودیم بجنگیم بلکه رفته بودیم دفاع کنیم. من در پاسخ به این سوالات کتاب "خاکریز‌های خط مقدم" را نوشتم.

این نویسنده با تاکید براینکه اولین مبتکر و معمار و فرمانده مهندسی جنگ، شهید طرحچی است، افزود: کمبود امکانات به‌قدری بود که وقتی یک بولدوزر در مرز ایران و عراق گیر می‌کرد، این فرمانده شخصا برای نجات تانک ورود کرد و در همین مسیر به شهادت رسید.

انتهای پیام/ ۱۲۱

نظر شما
پربیننده ها