گروه استان‌های دفاع‌پرس - «علی اکبر مرزبان» مدرس دانشگاه و استاد درس آشنایی با دفاع مقدس؛ انقلاب تازه داشت جان می‌گرفت که گروهک‌های ضدانقلاب در نقاط مختلف آشوب به‌راه‌انداختند تا به خیال خود با پشت‌گرمی حامیان خارجی‌شان، نقشه تجزیه ایران را به اجرا درآورند.
شهر پاوه، یکی از نقاطی بود که قربانی خیانت این افراد شد، روز ۲۳ مرداد خبر رسید هواداران مسلح حزب دموکرات کردستان با انواع سلاح‌ها به شهر پاوه حمله کرده‌اند، مقاومت اهالی بومی شهر، نیروهای ژاندارمری و پاسداران نتوانست حریف توپخانه مهاجمان شود و اینطور بود که یک روز بعد، پیام سقوط پاوه به مرکز فرماندهی مخابره شد، همین پیام کافی بود تا یک هیئت عالی‌رتبه از پایتخت برای بررسی اوضاع و اتخاذ تصمیم به پاوه اعزام شود؛ گروهی متشکل از دکتر مصطفی چمران (معاون نخست وزیر و وزیر دفاع وقت)، تیمسار سرلشکر ولی‌الله فلاحی (فرمانده نیروی زمینی) و ابوشریف (معاون عملیاتی سپاه)
پایگاه سوم شکاری همدان هم یکی از واحدهای کمکی در این غائله بود، سرگرد محمد نوژه ازجمله خلبانان پایگاه سوم بود که برای سرکوب این خائنان داوطلب شد و با اینکه می‌دانست مأموریت پرواز بر فراز پاوه محاصره‌شده می‌تواند بی‌بازگشت باشد، در پذیرش آن تردید نکرد. مرداد ماه آن سال با ماه مبارک رمضان مصادف شده‌بود و همه مدافعان شهر پاوه ازجمله خلبان نوژه با زبان روزه به جنگ خرابکاران ضدانقلاب رفته‌بودند. مأموریت سرگرد خلبان محمد نوژه و ستوان یکم خلبان «بشیر موسوی» (کابین عقب) مشخص شد؛ پشتیبانی از بالگردهای نیروی زمینی ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه به پاوه.
او با هواپیمای اف ۴ و با شکستن دیوار صوتی، عرصه را بر مهاجمان مسلح تنگ کرد تا زمینه حضور نیروهای خودی فراهم شود. عملیات با موفقیت انجام شد اما هواپیما در هنگام انجام گشت‌های هوایی هدف آتشبار عناصر ضد انقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد و در ادامه به کوه اصابت کرد، هواپیمای خلبان شجاع پایگاه سوم شکاری در منطقه قشلاق بین پاوه و روانسر سقوط کرد و سرگرد خلبان محمد نوژه با زبان روزه به شهادت رسید. بعد از شهادت محمد نوژه، پایگاه سوم شکاری همدان به نام او نامگذاری شد و همین موضوع باعث شد کودتای ناکام یک سال بعد در این پایگاه، به نام کودتای نوژه معروف شود.
حدود یک‌سال بعد از شهادت خلبان محمد نوژه، پایگاه سوم شکاری همدان، به کانون اخبار داغی تبدیل شد که از یک عملیات خائنانه خبر می‌دادند، ماجرا از این قرار بود که گروهی از عناصر خودفروخته در نیروی هوایی که قصد آسیب‌زدن به نظام نوپای جمهوری اسلامی را داشتند، در ۱۸ تیرماه سال ۱۳۵۹ دست به کودتایی زدند که در قالب آن قرار بود از محل این پایگاه شکاری در همدان به نقاط حساس و امنیتی تهران حمله کنند و به این‌ترتیب زمینه را برای کودتای نظامی فراهم کنند.
با توجه به اینکه این پایگاه شکاری بعد از شهادت خلبان محمد نوژه به نام شهید نوژه تغییر نام داده‌بود، کودتای نافرجام ضدانقلاب در سال ۱۳۵۹ هم به همین نام معروف شد، به گونه ای که هنوز هم در بیان روایت از این کودتا در رسانه‌ها و افکار عمومی، از این کودتا با نام کودتای نوژه نام برده می‌شود که این موضوع، ستم بزرگی در حق این خلبان دلاور شهید است که جان خود را در راه دفاع از تمامیت ارضی و امنیت ایران اسلامی فدا کرد. متاسفانه ابعاد شخصیتی این شهید شجاع و دلاور برای خیلی ها معرفی نشده و ایشان را به درستی نمی شناسند. آن کودتای نافرجام، عملیات "نقاب" نامگذاری شده بود و به لطف خدا و با هوشمندی مدافعان امنیت کشور، قبل از اجرا لو رفت و اغلب عوامل آن دستگیر شدند.
انتهای پیام /
