گروه استان‌های دفاع‌پرس - «علی‌اصغر زینلی» آزاده دفاع مقدس؛ یکی از مصیبت‌های بزرگ آزادگان عزیز در دوران اسارت محرومیت از برپایی مجالس محرم و زنده نگهداشتن عاشورای امام حسین علیه السلام بود.
برای آزادگان اینکه نتوانند مصیبت امام حسین (ع) را اقامه کنند بزرگترین مصیبت دوران اسارت بوده به همین دلیل پس از آزادی با انگیزه بیشتری سعی در جبران مافات نموده و بی‌صبرانه منتظر محرم می‌مانند تا عشق و ارادت خود را به ارباب بی‌کفنشان نشان دهند.
کسانی که این روزها وارد موسسه فرهنگی پیام آزادگان خراسان رضوی می‌شوند با صحنه‌های جالبی مواجه می‌شوند.
با ورود به موسسه باید کفش‌های خود را از پا درآورده که به فرش عزای حسین علیه السلام که از حرم ولی نعمتمان علی ابن موسی الرضا علیه السلام مفروش شده است بی‌احترامی نشود.
از حیاط موسسه که عبور می‌کنی مسیر عبورت به سه مکان منتهی می‌شود، یا به حسینیه شهدای غریب که شب‌ها پذیرای خیل عزاداران عاشقی است که به میزبانی شهدای غریب اسارت از برنامه‌های فرهنگی پیش‌بینی شده استفاده می‌کنند یا به حیاط موسسه که آنجا هم محل استقرار بانوانی است که برای استفاده از برنامه‌ها وارد موسسه می‌شوند و راه دیگر هم به آشپزخانه منتهی می‌شود که در هوای بسیار گرم تیرماه تابستان عده‌ای عاشق را می‌بینی که سر از پا نشناخته بصورت شبانه روزی در تدارک پذیرایی از میهمانان امام حسین علیه‌السلام هستند تا شرمنده میزبانان مراسم که همانا «شهدای غریب اسارت» هستند، نشوند.
برای یک بیننده معمولی مشاهده چنین صحنه‌هایی به تنهایی یک روضه کامل است. اما این همه ماجرای این ایام نیست. چه بسیار خادمانی که همانند دوران اسارتشان بی‌هیچ نام و نشانی با نذر مال خود این چراغ را پر فروغ نگه می‌دارند تا محبین اهل بیت علیهم السلام دل‌های خود را روانه صحرای کربلا کنند تا با مصائب آل‌الله همراه و همسفر شوند.
انتهای پیام/
