گروه استانهای دفاع پرس- «علیاصغر زینلی» آزاده دفاع مقدس؛ طبق روال معمول به دیدار یکی دیگر از آزادگان بهعنوان «اهالی نیمه پنهان دفاع مقدس» رفتیم.با استقبال گرم «سید علی سیدان» و خانواده ایثارگرش وارد منزلش شدیم. جایی که بیشتر به حسینیه شباهت داشت تا منزل.
کنجکاوی بسیار زیاد باعث شد در اولین سوال وجه شباهت شهرتش را با استاد سید جعفرسیدان جویا شویم، وقتی شنیدیم آن عالم بزرگوارعموی اوست احساس قرابت بیشتری کردیم.
سید علی سیدان از آزادگان سرافرازی است که در جریان عملیات خیبر به اسارت نیروهای بعث عراق در میآید و پس از طی فرایندی که معمولا همه اسرا داشتند نهایتا به اردوگاه موصل ۲ منتقل شده و پس از قریب به ۷ سال به آغوش وطن بازگشت.
باب گفتگو را با آقا سید علی با یادآوری دوستان و هماردوگاهیها باز کردیم و او پس از گذشت سالها با بازخوانی خاطرات شیرین آن ایام که با دوستانش داشته برای هر کدام روایتی خاص را بیان میکند.
سید علی، تشکیل گروه موسوم به ۱۴ سال را در اردوگاه یکی از افتخارات بزرگ خود میدانست، وظیفه مهم این گروه شناسایی اسرای ضعیف و در معرض خطر از نظر بنیه بدنی به واسطه سوءتغذیه بود که با جمعآوری کمک از سایر اسرا احتیاجات آنها به شیوههای مختلفی تهیه و در اختیار آنها قرار میگرفت.
در میان افراد نیازمندی که مورد حمایت آنها بود اسیری به نام «حنیفه» با حدود ۸۰ سال سن بود. او بهعنوان بازنشسته ژاندارمری زمان طاغوت جزو متوسلین همیشگی به حضرت فاطمه زهرا (س) و نیز همیشه روزه بود و تمام تغدیه او منحصر میشد به مقدار ناچیزی سحری و افطاری که یا از محل سهمیه غذای روزانه خودش و یا از کمکهای گروه ۱۴ تامین میشد. «حنیفه» پس از انتقال به اردوگاه دیگری بدلیل عدم رسیدگی به او در غربت به شهادت میرسد.
آزاده سرافراز وقتی در مورد شرایط فرهنگی و مذهبی اردوگاه سخن میگفت برای مدتی فراموش کردیم که آنها در قلب اردوگاه دشمن به سر میبردهاند.برگزاری دعاهای کمیل، ندبه، توسل، زیارت عاشورا، نماز جماعت بخشی از مراسمات مذهبی بود که با مشارکت آزادگان انجام میشد، در بخش مراسمهای ملی نیز به برگزاری مراسم عزاداری برای امام راحل اشاره کرد که در ایام اسارت در نوع خود بینظیر بوده است بهگونهای که نیروهای صلیب سرخ اردوگاه موصل را به جمهوری اسلامی ایران تشبیه کرده بودند.
اما بخش جالبتر برنامههای آزادگان، تشکیل جلساتی با هدف دریافت و انتشار اخبار و اطلاعات داخل کشور بوده است که به همین منظور منظور فردی با استفاده از یک رادیو به صورت مخفیانه اخبار را شنیده و در این جلسات به انتشار آنها اقدام میکرده و از این رهگذر اسرای ایرانی ساکن اردوگاه در جریان همه وقایع قرار میگرفتند.
سید علی سیدان در خصوص بازتاب و واکنشهای اسرا نسبت به ارتحال حضرت امام خمینی (ره) گفت: عراقیها با نصب تلویزیون برنامههای انتخابی خود را برای ایجاد تاثیرات فرهنگی و یا شکنجه اسرا در محل آسایشگاه پخش میکردند که در این بین اخبار مربوط به بیماری و ارتحال امام خمینی (ره) با آب و تاب زیادی منعکس میشد.
اسرای اردوگاه همنوا با ملت ایران در ایام بیماری آن عزیز سفرکرده برای سلامتی ایشان دعا میکردند، اما وقتی با خبر ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی مواجه شدند فضای عجیبی بر اردوگاه حاکم شد و عمدتا همان مقدار اندک غذا را هم که بعثیها میدادند نمیتوانستد استفاده کنند.
این آزاده معزز، در ادامه به بیان خاطرات خود به جریان تعلیم و تعلم در اردوگاه پرداخت و جریان فراگیری و آموزش را از سوادآموزی در مقطع ابتدایی و تا مقطع متوسطه و حتی مدارج بالای علمی را یکی از عرصههایی توصیف کرد که آزادگان نسبت به آن اهتمام داشتند.
وی در ادامه از اسرایی گفت که اکثریت قریب به اتفاق آنها حافظ ادعیه و زیارات مفاتیح الجنان و یا قرآن بودند.
سید علی سیدان وقتی به تبیین خیانت منافقین پرداخت با تاسف زیاد دوستانی را نام برد که با دستکاری منافقین در نامههای آنها شیرازه زندگیشان از هم پاشیده شده بود.
درمان در اسارت هم به زعم آقا سید علی ماجرای غمناکی داشته است خصوصا وقتی قرار بوده شکستگیهایی که به صورت نامناسبی جوش خورده بودند دوباره بدون هیچ بیهوشی شکسته شده و دوباره جوش بخورند.
خاطره این دیدار به یاد ماندنی را در دل و جانمان زنده نگه میداریم تا هیچگاه فراموشمان نشود مدیون چه جانفشانیهایی هستیم.
انتهای پیام/