یادداشت/ غلامرضا بنی‌اسدی

رسمِ فلاحی، درسِ رستگاری

سرلشکر فلاحی نماد تام و تمام ارتشِ احیا شده به انفاس قدسی حضرت روح‌الله بود. مردی که در جایگاه رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی، از دل لشکریانِ به هم ریخته، یک ارتش منسجم بیرون کشید که در دفاع مقدس حماسه را در هوا و زمین و دریا، ترجمه‌ای نو شدند. 
کد خبر: ۶۹۴۳۷۵
تاریخ انتشار: ۰۷ مهر ۱۴۰۳ - ۰۸:۳۵ - 28September 2024

رسمِ فلاحی، درسِ رستگاریگروه استان‌های دفاع‌پرس‌- «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ رفته بود برای شناسایی برای آزادی سوسنگرد. گلوله خمپاره و توپ می‌آمد. همه می‌گویند شما بایستی پناه بگیری. فلاحی-اما- خم نمی‌شد. راست، راست راه می‌رفت. می‌گفتند: آقا! خم شو! می‌گفت من در کشور خودم خم نمی‌شوم. دشمن باید خم شود!... این یعنی چی؟.... یک آموزش بود، یک حرکت بود.... این گزارشی است که است که امیر دریادار سیاری درباره امیر سرلشکر شهید فلاحی بر زبان می‌آورد. درباره فرماندهی که به گفته او یک «ابرمرد» بود. ابرمردی که نه دوست که دشمن هم به عظمت روحی و قدرت فرماندهی او شهادت می‌دهند. 

او نماد تام و تمام ارتشِ احیا شده به انفاس قدسی حضرت روح‌الله بود. مردی که در جایگاه رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی، از دل لشکریانِ به هم ریخته، یک ارتش منسجم بیرون کشید که در دفاع مقدس حماسه را در هوا و زمین و دریا، ترجمه‌ای نو شدند. در کنار او سرلشکر فکوری فرمانده نیروی هوایی، سرلشکر نامجو وزیر دفاع، سرلشکر کلاهدوز قائم مقام سپاه و سرلشکر جهان‌آرا فرمانده نامی سپاه خرمشهر، منظومه‌ای از دانایی و توانانی و غیرت را تشکیل می‌دادند که در یک حادثه کشور به سوگ شهادت‌شان نشست. 

آنان بعد از عملیات بزرگ شکستن حصر آبادان، برای گزارش به حضور فرماندهی کل قوا از منطقه عازم تهران بودند که هواپیمایشان در حوالی تهران سقوط کرد. در این سقوط، روح بلند فرماندهان عالی دفاع مقدس به عرش اعلا صعود و عروج کرد. آنان به جایگاه بایسته خویش در محضر الهی رسیدند اما ملک و ملت فرزندان برومندی را از دست دادند که حضورشان می‌توانست، دست دشمن را ببندد و دست رزمندگان ما را برای فتح‌های نمایان‌تر باز بگذارد. این به واقع «ثلمه» ای بود برای ملتی که به جهاد قامت افراشته بود. ثلمه ایجاد شد اما پرچم بر زمین نیفتاد که امام انقلاب به سرعت ساختار نظامی را با برگماری بزرگمردانی دیگر، ترمیم کردند تا دشمن نتواند این زخم ایجاد شده را نمک‌سود کند. 

آنان رفتند و نام نیک از خود به جای گذاشتند اما نسبت امروز ما با آنان این است که رسمِ نیکوی‌شان را درس کنیم و بخوانیم آنگونه راه پیش رو روشن بماند. آنان رفته‌اند اما رسم و رفتارشان باید سرمشق هرروزه ما باشد. این درست که جنگ نیست اما مردان را فقط برای جنگ، به میدان نمی‌خوانند که میدان امروز چه در ساحت ارتقای توان دفاعی، چه تعمیق امنیت و چه حتی سازندگی، به ابرمردانی چون اینان نیاز دارد. کسانی که کمر دشمن را خم کنند و در برابر طوفان حوادث دشمن ساخته، خم به ابرو نیاورند. آن چه را امیر سیاری از منش درس‌آموز فرماندهی شهید فلاحی گفت باید تعریفی روزآمد در همه حوزه‌ها داشته باشد تا سرفرازی ملت را تضمین کند. ما به این رسم برای پیمودن این راه نیازمندیم. راه «ابرمرد» می‌خواهد.....

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها