گروه ساجد دفاعپرس: جنگ تحمیلی هشتساله علیه ایران، عرصه یک جنگ نامتقارن بود که یکطرف آن رزمندگان ایرانی و در طرف دیگر آن، ارتش تا بن دندان مسلحی بود که توسط قدرتها پشتیبانی مالی و تسلیحاتی میشد؛ ضمن اینکه تحریمها و فشارهای مالی، مانع از تأمین تسلیحات، قطعات و اقلام مورد نیاز جنگ میشد؛ بنابراین رزمندگان گاهی برای مقابله با دشمن، از روشهای ابداعی و درعینحال ساده استفاده میکردند.
کنترل بیل مکانیکی بهطوری که کسی متوجه حضور راننده آن نمیشد، یکی از ابداعات و ابتکارات رزمندگان اسلام در جبههها بود که چگونگی آن در کتاب «فرهنگ جبهه» چنین روایت شده است: «در عملیات «والفجر ۸» روی جاده امالقصر، در دو طرف جاده با بیل مکانیکی باید خاکریزهای کوچکی بهعنوان ترکشگیر زده میشد که با توجه به حجم آتش منطقه، این کار، کار مشکلی بود؛ یکی از نیروهای جهاد به نام حاج «اکبر انصاری» برای در امان ماندن از ترکشها هنگام نقل و انتقال دستگاه، کار جالبی کرد. به این ترتیب که حوالی صبح هنگام عقب آمدن از محل کارش، وقتی آتش شدید میشد، بیل کوچک دستگاه را جمع میکرد و جلوی کابین راننده قرار میداد و سپس دو تکه طناب به دستگیره فرمان میبست و درون بیل میرفت و مینشست و با طناب دستگاه را به چپ و راست هدایت میکرد. در آن هوای گرگ و میش، هر کس دستگاه را میدید، اصلاً متوجه جایگاه راننده نمیشد».
انتهای پیام/ 113