به گزارش گروه حماسه و جهاد دفاعپرس، سردار شهید «علی رضاییان» متولد ۱۹ تیر سال ۱۳۲۶، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی کارگری ساده؛ اما از مبارزان و مخالفان رژیم پهلوی بود که بارها تحت تعقیب قرار گرفت و به علت فعالیتهای ضدرژیم، به زندان افتاده بود. او پس از پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران انقلابی اسلامی، به این نهاد پیوست و با شروع غائله کردستان راهی این منطقه شد و در پی تجاوز رژیم بعثی عراق به میهن اسلامی، به جبهههای جنوب عزیمت کرد.
شهید رضاییان در عملیاتهای «فرمانده کل قوا، خمینی روح خدا»، «ثامنالأئمه» (شکست حصر آبادان)، «طریقالقدس»، «فتحالمبین»، «بیتالمقدس» (آزادسازی خرمشهر) و «رمضان» حضور فعالی داشت و سرانجام سوم آبان سال ۱۳۶۲، در عملیات پیروزمندانه والفجر ۴ در سمت فرمانده قرارگاه مقدم حمزه سیدالشهداء (ع) شهادت را با آغوش باز پذیرا شد.
سردار «کریم نصر اصفهانی» فرمانده تیپ ۴۴ قمر بنیهاشم (ع) در دوران هشت سال دفاع مقدس، ماجرای شهادت سردار «علی رضاییان» فرمانده قرارگاه مقدم حمزه سیدالشهداء (ع) در آن دوران را چنین روایت کرده است: «منطقه عملیات والفجر ۴، حالت جنگلی و علفزار داشت؛ به همین دلیل، تشخیص میادین مین خیلی سخت بود. من، شهید حسین خرازی، شهید احمد کاظمی و شهید قاسم سلیمانی در قرارگاه بودیم که علی فدوی (جانشین فعلی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی)، ناراحت آمد و صحنه غمانگیز شهادت «علی رضاییان» را تعریف کرد. گویا «علی رضاییان»، «علی فضلی» و «علی فدوی»، برای شناسایی رفته بودند و «علی رضاییان» روی مین رفته و شهید شده بود و «علی فضلی» و «علی فدوی» هم مجروح شده بودند.
اشک در چشم همه جمع شده بود. باور از دست دادن دوست و انسان مخلص و باصفایی مثل رضاییان برای همه ما سخت بود. از او برای ما تنها خاطرات و عکسهایش به یادگار مانده بود.
موقع اذان ظهر بود. آستینها را بالا زدیم و وضو گرفتیم. نماز ظهر و عصر را خواندیم تا با ذکر خدا دلمان آرام بگیرد. بعد از نماز، قاسم سلیمانی، دعای تعقیبات نماز عصر را بارها خواند، همه تکرار میکردیم و گریه امانمان نمیداد».
منبع:
مساح، مرتضی، به اروند رسیدیم (جلد دوم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۴۰۲، ص ۵۰
انتهای پیام/ 113