گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: نگرانی مردم فلسطین از تکرار یوم النکبه (روز فاجعه) یک نگرانی بسیار جدی و عمیق است. زیرا این واقعیت همچنان به عنوان جراحتی عمیق در تاریخ فلسطین باقی‌مانده است. برای درک بهتر این نگرانی، باید نگاهی دقیق‌تر به تاریخ و وضعیت فعلی فلسطین داشته باشیم.
«یوم النکبه» به طور خاص به تاریخ ۱۵ مه ۱۹۴۸ اشاره دارد، زمانی که به دنبال تأسیس دولت رژیم صهیونیستی، صد‌ها هزار فلسطینی از خانه‌های خود آواره شدند و به کشور‌های همسایه پناه بردند. این واقعه تلخ و سیاه نه تنها باعث از دست دادن خانه و زمین برای فلسطینی‌ها شد، بلکه سرآغاز روندی طولانی از ناپایداری، اشغال و درگیری‌های مستمر برای فلسطینی‌ها بود. «یوم النکبه» هنوز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تراژدی‌های تاریخ فلسطین شناخته می‌شود.
نگرانی از تکرار «یوم النکبه» از اینجا سرچشمه می‌گیرد که بسیاری از فلسطینی‌ها و تحلیلگران سیاسی با هراس و نگرانی فراوان می‌خواهند از وقوع فاجعه‌ای مشابه جلوگیری کنند. فاجعه‌ای که سرآغاز آن به طرح «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا برای کوچاندن اجباری مردم غزه به اردن و مصر بازمی‌گردد.
البته این نگرانی‌ها به چند دلیل اساسی است که شامل «تشدید سیاست‌های رژیم صهیونیستی»، «فقدان راه‌حل سیاسی پایدار»، «موقعیت حقوقی فلسطینی‌ها»، «تغییرات جمعیتی و جغرافیایی» است.
نخستین دلیل، «تشدید سیاست‌های رژیم صهیونیستی» است. با توجه به تحولات اخیر در سیاست‌های رژیم صهیونیستی، بسیاری از مردم فلسطین احساس می‌کنند که فشار‌ها بر آنها بیشتر شده است. رژیم صهیونیستی در چند دهه گذشته سیاست‌هایی مانند شهرک‌سازی در کرانه باختری، تخریب خانه‌های فلسطینی‌ها، و تشدید محدودیت‌ها در غزه را پیگیری کرده است. این اقدامات باعث می‌شود که فلسطینی‌ها نگران باشند که تهدیدات برای آواره کردن دوباره‌شان یا از دست دادن سرزمین‌های بیشتر، به وقوع بپیوندد.
اما «فقدان راه‌حل سیاسی پایدار» دومین دلیل است. مذاکرات اخیر صلح میان رژیم صهیونیستی و فلسطین در وضعیت حساس و بسیار بحرانی قرار دارد. در حالی که جامعه جهانی از راه‌حل دو دولتی صحبت می‌کند، هیچ پیشرفتی در عمل مشاهده نمی‌شود و این به افزایش احساس ناامیدی و نگرانی میان فلسطینی‌ها دامن می‌زند که ممکن است آنها دوباره قربانی سیاست‌های توسعه‌طلبانه و نژادپرستانه شوند.
سومین دلیل «موقعیت حقوقی فلسطینی‌ها» است. بسیاری از فلسطینی‌ها بعد از ۸۰ سال همچنان در وضعیت آوارگی به سر می‌برند و وضعیت حقوقی آنها به درستی حل نشده است. با توجه به عدم وجود یک راه‌حل جامع و پایدار برای این مسئله، این نگرانی وجود دارد که وضعیت آنها به زودی حتی بدتر از آنچه که هست شود.
و اما چهارمین دلیل «تغییرات جمعیتی و جغرافیایی» است. رژیم صهیونیستی در تلاش است تا تغییرات جمعیتی و جغرافیایی در مناطق مختلف فلسطین ایجاد کند. این موضوع را می‌توان با سیاست‌های جابجایی و ساختن شهرک‌های جدید، مشاهده کرد. در واقع فلسطینی‌ها به شدت نگران هستند که سرزمین‌هایشان به طور دائم از دست برود و هویت ملی آنها از بین برود.
در حقیقت باید «یوم النکبه» را به عنوان نقطه آغازین یک تراژدی جمعی برای فلسطینیان درنظر گرفت. نگرانی از تکرار «یوم النکبه» بیشتر از اینکه یک مسأله صرفاً تاریخی باشد، به یک مسأله اجتماعی و روانی تبدیل شده است. فلسطینیان مشاهده می‌کنند که در یک جنگ ناتمام هستند؛ جنگی که نه تنها با سلاح، بلکه با تلاش برای حفظ هویت، فرهنگ و سرزمین آنها در جریان است. این احساس تهدید دائمی، حس بی‌ثباتی را در میان فلسطینی‌ها به وجود آورده است.
در یک کلام باید گفت که آینده فلسطین به عوامل زیادی، از جمله فشار‌های داخلی و خارجی، تغییرات سیاسی در رژیم صهیونیستی و حمایتی که فلسطینیان می‌توانند از کشور‌های دیگر دریافت کنند، بستگی دارد. احتمال این که «یوم النکبه» دوباره تکرار شود بستگی به توانایی فلسطینی‌ها برای مقاومت در برابر اشغال، ایجاد اتحاد داخلی و دستیابی به راه‌حل‌های سیاسی دارد.
و در آخر، این نگرانی که یوم النکبه دوباره تکرار شود، برای بسیاری از فلسطینیان به یک واقعیت تلخ تبدیل شده است. احساس بی‌ثباتی و فقدان امنیت در کنار نبود چشم‌انداز مثبت برای آینده، باعث شده تا این نگرانی به دغدغه‌ای دائمی برای تمامی مردم فلسطین تبدیل شود.
انتهای پیام/ ۱۳۴
