به گزارش خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، ماه مبارک رمضان، بهار قرآن و تجلی رحمت واسعه خداوند است. ماهی که هر فعل بندگان خدا عبادت است، عبادتی که حسنه آن قابل قیاس با ماه‌های دیگر نیست. چنان که پاداش تلاوت هر آیه قرآن برابر با قرائت کل آن در ماه‌های دیگر است. تامل و تدبر در آیات مصحف شریف فرصتی است که نباید آن را از دست داد بخصوص در ایام مبارک رمضان.
به مناسبت حلول ماه رمضان در هر روز یک جزء از قرآن کریم به صورت تحدیر (تند خوانی) با قرائت استاد معتز آقایی منتشر می‌شود که جزء سوم آن را در ادامه می‌خوانید.
چند نکته تفسیری
انفاق در راه خدا در صورتی در پیشگاه پروردگار مورد قبول واقع می‌شود که به دنبال آن منت و چیزی که موجب آزار و رنجش نیازمندان است نباشد. بنا بر این کسانی که در راه خداوند بذل مال می‌کنند ولی به دنبال آن منت می‌گذارند یا کاری که موجب آزار و رنجش اوست انجام می‌دهند در حقیقت با این عمل ناپسند، اجر و پاداش خود را از بین می‌برند. در این بین کسی اجر می‌برد که بتواند کار ارزشمند خود را از این دو آفت نابودگر حفظ کند.
از فرق‌های یک مسلمان با کسانی که دم از خدا و انبیاء پیشین و کتاب مقدس می‌زنند و به قرآن این آخرین کتاب آسمانی اهانت می‌کنند در این است که ما مسلمانان بنا به رهنمود قرآن کریم در این آیه، تمام انبیاء گذشته را که همگی فرستاده خدایند قبول داریم و به کتاب‌های آنها که از جانب او هستند ایمان داریم و احترام می‌گذاریم؛ البته کتب یا بخش‌های تحریف شده‌ای که تولید خود بشرند از این دایره بیرونند و خارج از بحثند.
عمل نیز به مانند عامل، دارای روح و بدن است. آن چهره‌ای که در این دنیا از آن مشاهده می‌شود به منزله بدن است و آن چهره‌ای که در قیامت حاضر می‌شود روح و باطن اوست. بر اساس این آیه در صحنه قیامت عمل در کنار عامل حاضر می‌شود و، چون چنین است کسی را یارای انکار و تکدیب نیست و تنها کاری که از مجرم ساخته است این است که آرزوی جدایی بین خود و عملش را داشته باشد.
منبع: «هیئت رزمندگان اسلام»
انتهای پیام/ 161
