گروه استان‌های دفاع‌پرس- «حمید جهانگیر فیض‌آبادی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ سلام بر تو که خورشیدِ بِلامُنازِعِ عشقی، رئوفِ بی‌رقیبِ بی‌منتی و صاحبِ کرامت و سعادتی!
درود بر تو‌ای سلطان سریر ارتضاء، که سریع راضی می‌شوی از توبه هر رُسوایِ بی‌آبرویی که رانده و مطرودِ همه جاست، الا درونِ بارگاه بهشتی‌اَت، که «دل‌شکسته‌تری»، تنها شرط پذیرش است و بس.
یااباالجواد (ع)! پایم که به صحن‌وسرایت می‌رسد، هاله‌ای از مهربانی و نور، وجودم را در بر می‌گیرد و تبسم شیرینی از رضایت، بر لبانم می‌نشیند.
یا ضامن آهو! کنار پنجره فولادت خلقی به انتظار، چنگ در مُشَبَّک‌های تودرتو، دل به نوازش نگاه تو سپرده‌اند. روا مدار که ناامید برگردند.
آقاجان! می‌شود منتهایِ حوائجِ شیعه را که ظهورِ منجیِ منتقم است از خدا بخواهی؟
رئوفا! می‌شود، گرفتاری‌های گره در کار افتادگان، حاجت‌هایِ دل‌شکستگان و دلیلِ راهِ مُتحیّرانْ را از رَب‌ُّالْاَرْبابْ طلب کنی؟
مولای من! می‌شود از خدا برایم همان عاقبتی را که با شهادت بخیر می‌شود، تمنا کنی؟
یا شمس‌الشموس، یا انیس‌النفوس، یا معین‌الضعفاء والفقرا و یا غریب‌الغربا!
سرزمین ایران را که قلمرو فرماندهی شماست، از درگاه ربوبی‌اش بخواهید که از کیدِ کافران و حِقْدِ منافقان و طمعِ مستکبرانِ عالَم حفظ کند.
انتهای پیام/
