به گزارش خبرنگار دفاعپرس از ارومیه، «جمشید آئینیزاده» ۱فرودین سال ۱۳۳۳ در روستای پارهعلیا از توابع شهرستان میاندوآب به دنیا آمد. پدرش گلابآقا کشاورز بود، مادرش زرانگیز حاجیان نام داشت. جمشید پنج برادر و سه خواهر داشت. او در خانواده مبارز، انقلابی رشد کرد.
جمشید در روستای زادگاهش به مکتبخانه هادَوی رفت، او به دلیل نبود مدرسه مسافت زیادی را طی میکرد تا به کسب علم و معرفت بپردازد. دوره ابتدایی را در روستای باروق میاندوآب و دبیرستان را در مهاباد با اخذ مدرک دیپلم ادبیات به پایان رساند.
جمشید بعد از کسب دیپلم فعالیتهای سیاسی خود را علنا علیه حکومت پهلوی آغاز کرد و در کنار درس فعالیت سیاسی و مذهبی داشت. او در سال ۱۳۵۲ برای طی خدمت سربازی به پادگان مهاباد اعزام شد و برای ورود به گارد شاهنشاهی او را آموزش دادند. ولی او کمترین علاقهای به شاه و دربار نداشت و به یکی از رفقایش گفته بود: «من سرباز شاه نیستم. سرباز خمینیام!»
وی در پادگان با یکی از فرماندهان گروهان درگیر شد. او را به پادگان ارومیه تبعید کردند، جمشید در سال ۱۳۵۲ در زندان پاسدارخانه شماره ۲ لشکر ۴۶ ارومیه، زندانی شد. پس از سه ماه او را به پادگان مهاباد منتقل کردند.
آئینیزاده در سال ۱۳۵۳ از زندان ارتش به کشور ترکیه فرار کرد. موقع مراجعت از ترکیه به ایران در مرز بازرگان دستگیر شد. ساواک برای او پرونده ویژه تشکیل داد و پس از زجر و شکنجه بسیار او را مجدداً و به زور وادار به خدمت سربازی کردند، مدت سه سال در ارتش خدمت کرد و کارت پایان خدمتاش را در سال ۱۳۵۵ دریافت کرد.
آئینیزاده برای ادامه مبارزات به تهران، قم و تبریز میرفت و در جلسات محرمانه انقلابیون شرکت میکرد. جمشید با آغاز انقلاب اسلامی و با فعالیتهای گسترده گروههای چپ، فدائیان خلق، حزب دمکرات، ساواکیها در ملاء عام اسلحه به کمر میبست و با آنها مبارزه میکرد. او به دستور امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل کمیتههای انقلاب اسلامی، ابتدا با کمک چند نفر از اهالی کمیته روستای حسنآباد، احمدآباد و محمود آباد را تشکیل داد.
آئینیزاده علاوه بر فعالیتهای خود در تیرماه سال ۱۳۵۸ در اداره راه استخدام شد و همزمان به عنوان خبرنگار آزاد رادیو و تلویزیون مهاباد در میاندوآب معرفی شد. او در ۴ شهریور ۱۳۵۸ با حکم رئیس شورای انقلاب اسلامی میاندوآب مأموریت یافت تا ستاد عملیاتی مبارزه با ضدانقلاب در شاهیندژ را تأسیس نماید.
آئینیزاده به عنوان پاسدار کمیته در مناطق ناامن شاهیندژ برای مبارزه با عناصر تجزیهطلب حضور مییافت. اما سرانجام در ۲۹ فروردین ۱۳۵۹ در روستای قیزکورپی به هنگام درگیری با گروههای ضدانقلاب بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید و در ۵ اردیبهشت همانسال به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/