گروه استانهای دفاع‌پرس_ «سیده معصومه حسینی»؛ امام خمینی فقط در جغرافیای امروز فکر نمی‌کرد؛ او در تاریخ فردا قدم می‌زد. نگاهش به جمهوری اسلامی، فقط یک حکومت نبود، یک نقطه شروع بود؛ شروعی برای یک حرکت تمدنی، که باید به ظهور ختم شود. این همان نگاه کلان‌نگر و آینده‌ساز اوست که کمتر از آن سخن گفته شده، اما در متن همه تصمیمات او حضور داشت.
امام، تشکیل حکومت اسلامی را نه پایان راه، که آغاز یک سیر تکاملی برای امت اسلامی می‌دانست؛ امتی که باید خود را به نقطه‌ای برساند که بتواند زمینه‌ساز ظهور باشد. او نه با شعار، بلکه با برنامه، این مسیر را ترسیم کرد: از انقلاب، به تشکیل دولت اسلامی؛ از آن، به جامعه‌ی اسلامی؛ و از آن‌جا به تمدن اسلامی.
در تفکر امام، ایران یک مأموریت جهانی دارد. مأموریتی که از مرز‌های قومیت، زبان و مذهب فراتر می‌رود و به مسئولیت در برابر مستضعفان جهان ختم می‌شود. اگر می‌گفت «ما انقلابمان را به تمام جهان صادر می‌کنیم»، حرفش فقط سیاسی نبود؛ ریشه‌اش در یک نگاه آخرالزمانیِ تمدنی بود.
امروز که رهبر معظم انقلاب بر «تمدن نوین اسلامی» تأکید دارند، این خط امتداد همان نقشه راه امام است. امامی که می‌دانست انقلاب بدون عمق‌بخشی فرهنگی و تربیت نسل، به سرمنزل نمی‌رسد.
امامی که از آغاز، چشم به «عصر ظهور» داشت، نه فقط به سال‌های پیش‌رو؛ و این‌جاست که راز ماندگاری راه او روشن می‌شود؛ راهی که فقط برای یک نسل و یک کشور نیست، بلکه برای همه‌ی انسان‌هایی است که منتظر صبح عدالت‌اند...
انتهای پیام/
